Koffie Met Kif Kif

In gesprek met Sami Zemni -- De geopolitieke chaos in het Midden-Oosten en de Maghreb is nog lang niet ten einde. Daarenboven heeft die chaos een blijvende impact op de samenleving hier in Vlaanderen. Niet alleen zijn we politiek bij verschillende conflicten betrokken, ze vormen ook brandstof voor de maatschappelijke debatten rond identiteit, religie en cultuur. We gingen over dit alles in gesprek met professor Sami Zemni en probeerden een tussenbalans op te maken.

In gesprek met Naima Charkaoui -- Naima Charkaoui werkt al enkele jaren intensief rond mensenrechten, kinderrechten, diversiteit en racisme. In februari van dit jaar bracht ze het boek uit Racisme: Over wonden en veerkracht. Kif Kif ging met haar in gesprek over microkwetsingen, over de maatschappelijke schizofrenie rond racisme, over de manier waarop we de beeldvorming in de media als een permanente bron van microkwetsingen kunnen bekijken en over tips voor het eerstelijnswerk om kritisch bewustzijn rond racisme aan te scherpen.

In gesprek met Anne Claeys -- In mei 2018 publiceerde Amnesty International een uitgebreid rapport rond etnisch profileren bij de Belgische politie. Het maakte nog maar eens duidelijk dat het thema veel hoger op de politieke agenda moet staan. Veiligheidsdiensten zouden in principe moeten instaan voor je bescherming, dus wanneer net die diensten je op een racistische manier viseren, dan voelt iemand zich als snel onveilig. Het thema ‘etnisch profileren’ verschijnt slechts zeer sporadisch in de gevestigde media, en wanneer dat gebeurt, wordt er zelden onderzocht hoe groot het probleem al dan niet is. Het blijkt dus moeilijk om er een breed maatschappelijk debat rond te krijgen. Anne Claeys wou daar verandering in brengen. Als beleidsverantwoordelijke bij Amnesty International beet Anne Claeys zich twee jaar vast in het onderwerp. Ze onderzocht hoe wijdverspreid het fenomeen is binnen de Belgische politie en schreef het uiteindelijke onderzoeksrapport. Voor de aanbevelingen in dat rapport liet ze zich insp

Sinds 2005 doceert Katrien Jacobs aan de Chinese universiteit van Hong Kong over media, activisme, nieuwe kunstvormen, gender en seksualiteit. We gingen met haar in gesprek over de verschillende vormen van onderdrukking en verzet in die drukke miljoenenstad. Hong Kong roept bij velen vooral beelden op van een drukke wolkenkrabbersstad vol glimmende gebouwen, energieke handel en snelle technologische vooruitgang. Maar onder dat alles schuilen allerhande (en vaak behoorlijk problematische) politieke en sociale machtsdynamieken die een pak minder aandacht krijgen. Dat werd sterk duidelijk toen in 2014 de umbrella movement de kop op stak. Die beweging zorgde voor een enorme stadsbezetting en heel wat maatschappelijk debat. Het hele gebeuren was vergelijkbaar met de occupy beweging. Alleen was het vele malen groter. Een volledige autostrade werd bezet. Niettemin kregen we er in België veel minder over te horen. ** In de podcast wordt vermeld dat Katrien eerder voor Kif Kif een uiteenzetting gaf over 'seksue

-- In gesprek met Amade M'charek -- Vandaag wordt weinig zo hoog aangeschreven als ‘de wetenschap’. Het lijkt soms een quasi heilig fenomeen waarvan velen verwachten dat het ons telkens opnieuw de enige echte waarheid zal openbaren. Daardoor heeft men veel te weinig aandacht voor de donkere kanten uit de geschiedenis van de wetenschap, zoals de kwalijke link tussen wetenschap en racisme. Om toch wat dieper te grasduinen in dat onderwerp, ging ik in gesprek professor met Amade M’charek. Zij doceert antropologie van de wetenschap aan de universiteit van Amsterdam en doet er op dit moment onderzoek naar de wijze waarop forensisch onderzoek bij misdrijven raciale classificaties voortbrengen.

In gesprek met Ico Maly -- Van links tot rechts verwijzen heel wat politici en opiniemakers naar ‘de verlichting’ als de basis van ‘de normen en waarden van onze samenleving’. Zo wordt het een soort containerterm voor allerhande concepten als ‘kritisch denken’, ‘vrijheid van meningsuiting’, ‘secularisme’ of ‘de gelijkheid van man en vrouw’. Alleen gaat men niet altijd even consequent om met die containerterm. Het beleid en het discours van sommige politici en opiniemakers kunnen we zelfs omschrijven als een vorm van ‘anti-verlichting’. Hoewel velen naar ‘de verlichting’ verwijzen alsof de term voor zich spreekt, is het hoegenaamd geen eenduidig begrip. Er waren radicale verlichtingsdenkers, gematigde verlichtingsdenkers en antiverlichtingsdenkers. De eerste groep streed wel degelijk voor universele mensenrechten, maar de tweede groep wou grotere democratische inspraak liever beperken tot sommige groepen en de derde groep vond individuele mensenrechten zelfs een gevaar voor het broze weefsel van de samenlevin

Eén van de belangrijkste veranderingen in het politieke spel van de naderende gemeenteraadsverkiezingen is de opkomst van twee nieuwe partijen die zich als antiracistisch profileren en die de maatschappelijke superdiversiteit op hun lijsten expliciet vertegenwoordigen. Enige tijd geleden publiceerde Kif Kif coördinator Mohamed El Khalfioui een inhoudelijke analyse van hun partijprogramma’s. Maar daarmee was zeker niet alles gezegd. Integendeel. Het biedt vooral een aanzet om nog dieper in te gaan op de betekenis van D-SA en BeOne, hun positie in het huidige politieke landschap en hun rol voor de bredere antiracistische strijd. Daarom vroeg ik Mohamed om de analyse verder te zetten in een gesprek met Samira Azabar die aan de UA onderzoek doet naar de politieke participatie van moslims.

We zijn heilig overtuigd dat democratie de beste en meest eerlijke bestuursvorm is, maar wanneer we over bedrijven spreken, vinden we hun hiërarchische en ondemocratische organisatie blijkbaar vanzelfsprekend. Al bezitten sommige grote bedrijven een enorme maatschappelijke macht en politieke invloed, toch wordt er zelden geopperd dat bedrijven van binnenuit aan democratische controle moeten onderworpen worden. Om het gesprek over 'economische democratie' wat open te trekken, zat ik samen met Sacha Dierckx, een doctorandus in de economische wetenschappen en wetenschappelijk medewerker bij de progressieve denktank Minerva.

De grootste humanitaire crisis van het moment, zo noemt de VN de oorlog in Yemen. Het conflict woedt al vele jaren, maar in onze mainstream media zien we pas de laatste maanden wat berichtgeving opduiken. Daarenboven wordt in die berichtgeving de complexiteit veelal gereduceerd tot een soort strijd tussen Saoedi-Arabië en Iran. Het gevolg is dat de meeste andere breuklijnen die doorheen het conflict lopen over het hoofd worden gezien, hoewel ze minstens even belangrijk zijn. Om het geheel wat beter in kaart te brengen, ging ik daarom in gesprek met Tine Danckaers van MO*, één van de weinige Vlaamse journalisten die de oorlog van in het begin opvolgen.

De ‘war on drugs’ is een thema dat wel vaker de kop op steekt in de aanloop naar verkiezingen. Maar, zoals dat wel vaker gaat, verdwijnen de reële vragen over de concrete resultaten van het beleid in een rondje modderslingeren. Een onderwerp dat in deze discussie daardoor steevast onderbelicht blijft is de manier waarop het huidige drugsbeleid niet alleen sociale ongelijkheid bestendigt maar soms zelfs in het leven roept. Om dit verband tussen sociale ongelijkheid en de ‘war on drugs’ alsnog wat scherper te krijgen, ging ik in gesprek met Peter Muyshondt (Een hoofdcommissaris bij de politie die zijn broer verloor aan drugs, maar toch pleit voor totale legalisering) en Els Vermeesch (de coördinatrice van Trekt uw Plant, een cannabis social club die tijdelijk in de gevangenis zat voor de activiteiten van de vzw). In deze podcast legt Peter grondig uit waarom prohibitie niet werkt, hoe hypocriet we omgaan met roesmiddelen in het algemeen, waarom legalisering wel oplossingen kan bieden, welke verschillende vorm

A special bonus episode in English. Together with professor David Graeber, we take a deep dive in the bizarre way we look at work and labour. Why does capitalism create an enormous amount of bullshit jobs? Why don't we work only 15 hours a week, while technically we could? And why does David Graeber say we need a revolt of the caring classes?

Als afsluiter van de reeks dialogen rond de grenzen van vrije meningsuiting nemen we opnieuw een buitenlandse casus onder de loep: geweld en verzet in Irak. Het werd een diepgaand gesprek over de gruwel van geopolitieke destructie, over de rol van media en beeldvorming daarin en over het kritisch weerwerk van NGO’s die de complexe waarheid aan het licht brengen.

De laatste jaren heerst er grote onrust in de Rif, een regio in Marokko waar vele Belgen hun familiale wortels hebben. De bevolking laat er geregeld haar ongenoegen horen, maar de staat negeert de aanwezige noden en reageert repressief. Niettemin zet het protest zich verder en krijgt het zelfs internationale dimensies. We gaan over dit alles in gesprek met Btisam Akarkach die er inn juni 2018 een boek over publiceerde.

In maart 2018 deed het project ‘Nora’ nogal wat stof opwaaien in Nederland. Nora was immers een soort ‘islamitisch Loesje’ dat heel wat kritiek te verduren kreeg toen ze voor het eerst een bericht de wereld in stuurde. Volgens Enis Odaci, die het project coördineerde, kan Nora ons heel wat leren over de hedendaagse maatschappelijke debatten rond discriminatie en polarisatie.

Samen met de Canadees-Belgische onderzoekster Anya Topolski gaan we dieper in op de verwevenheid van secularisme, religie en racisme. Zowel vanuit haar academische werk, waarin ze op filosofische wijze het maatschappelijke wij-zij-denken ananlyseert, als vanuit haar persoonlijke en familiale geschiedenis als Joodse vrouw, biedt ze ons een bijzonder interessante kijk op die thema's.

In onze tweede aflevering van de reeks podcasts over 'de grenzen van vrije meningsuiting en activisme' gaan we in gesprek met Dominique Willaert rond vrijheid van meningsuiting, de staat van het linkse activisme in Vlaanderen en de noodzaak om grondige machtsanalyses te maken in de huidige debatten.

We spraken met de directeur van de Dossin Kazerne over thema’s als vrije meningsuiting, polarisering, zondebokmechanismen en zoektochten naar maatschappelijke heling.