De Machine

Weercijfers 2 en 3, drie dagen regen, de voorspellingen gingen uit van een rampzalig natte Lowlands. Dat het uiteindelijk prima weer was, is natuurlijk mooi, maar een week van tevoren schoot menig bezoeker in de stress. Meer dan 10% van de kaartjes verwisselde van eigenaar via een enkele site: Ticketswap. Geen wonder dat artiesten en promotors die lucratieve markt liever zelf in handen willen hebben. Verder praten Niels en Atze over de geheime krachten van het Lowlandsterrein en maken ze een uitstapje naar de meest mysterieuze metalband ter wereld: Tool.

Nu streaming muziekdiensten al bijna een decennium gemeengoed zijn voor de muziekliefhebber en vinyl een plekje heroverd heeft, dumpt menigeen zijn cd collectie. Gevolg: je kunt voor een prikkie mooie tweedehands cd's kopen. En wat blijkt: ook jonge kopers op zoek naar 90s goud vinden dat interessant.

Het was bepaald niet het eerste jaar dat Zwarte Cross zijn hele terrein vol hing met grappige, lompe en soms zeer prikkelende spreuken. Dit jaar ontstond er wel een rel over, want het Achterhoekse festival zou racistisch zijn en geen respect hebben voor de islam. Het meest opvallende aan de hele rel: de Zwarte Cross ging door het stof. En dat terwijl het festival dit concept - waarin alles en iedereen op de hak genomen wordt - toch al jaren met overtuiging voert.

Superster Taylor Swift heeft het aan de stok van Scooter Braun, de manager van Justin Bieber, Kanye West en Ariana Grande. Was is namelijk het geval: Braun heeft voor 300 miljoen de platenmaatschappij gekost waar haar eerste zes albums uitgekomen zijn. Uitgerekend Scooter Braun, die volgens Taylor Swift de pik op haar heeft. Het werd een internationaal opgepikte celebrity rel, maar waar gaat het nu precies over? We kijken er met een Machine blik naar en duiken in de wereld van masterrechten. Verder deze week: Klangstof liep zich vast in een Amerikaans industriemoeras en dj The Gaslamp Killer is terug in Nederland. Maar hoe zat het ook alweer met die verkrachtingszaak rond hem?

Wat nou als Bruno Mars en Justin Bieber geen vreemde eenden waren op Pinkpop, maar de norm? Wat als alle rock eruit zou gaan en we een line-up zou maken met alleen maar popacts? Zo'n festival bestaat eigenlijk niet, in de hele wereld niet? Waarom niet? 3voor12 hangt de optimist uit en droomt zijn eigen festival bij elkaar. We duiken nog dieper in de pop met Ruel, een 16-jarig Australisch talent dat uit het niets opkomt. Stiekem ging er een traject van vier jaar aan vooraf. En de Radiohead leaks: best ironisch dat uitgerekend Radiohead slachtoffer werd van een hack en zich gedwongen zag oud materiaal zelf te 'lekken'. Zij waren het immers die twaalf jaar geleden de industrie op zijn kop zetten en een einde maakten aan het 'lektijdperk'.

Het is een mooi fenomeen: de vreemden eend in de bijt, een act die niet 100% matcht met het profiel van een festival, maar die wel groots neergezet wordt. Wij van 3voor12 hebben vaak in dat soort acts het meeste zin, omdat ze nieuw, fris en anders zijn, terwijl sommige andere mensen om het hardst roepen dat het een schande is. We zagen de afgelopen twee weken weer een paar mooie voorbeelden: Carly Rae Jepsen op BKS, Armin van Buuren en Boef op Pinkpop. Hoe ga je daarmee om als festival? Hoe leg je het je publiek uit? Nog meer festivalnieuws: meerdere festivals gingen dit weekend niet door vanwege voorspelde windstoten. Hoe gaat zoiets, wie neemt de beslissing? Waarom gaat het ene festival wel door en het andere niet? En kun je je als organisator verzekeren tegen slecht weer? Tot slot een geschiedenisles: na het nieuws dat Apple stopt met de iTunes player, staan we stil bij de revolutie die downloadwinkel iTunes Store in 2003 was.

Festival Primavera maakt dit jaar een statement: de helft van hun line-up is vrouw. Waarom? Gewoon, omdat we dat al veel eerder hadden moeten doen, aldus de Spanjaarden. Het is een belangrijk moment in een discussie over representatie die ook in de Nederlandse muziekindustrie flink gevoerd wordt. Wat zien we ervan terug op de Nederlandse festivals? Er is maar een manier om daar achter te komen: turven, turven, turven. Atze de Vrieze bekeek de line-ups van de belangrijkste popfestivals van de laatste twintig jaar en presenteert de resultaten van zijn onderzoek in De Machine. Verder staan we stil bij de succesvolle reünies van Krezip en The Fatal Flowers. Want hoe kan het toch dat zoveel comeback acts in grotere zalen staan dan in hun hoogtijdagen? En natuurlijk staan we stil bij het meest spectaculaire copyright geschil van de afgelopen dertig jaar: afgelopen week gaven Mick Jagger en Keith Richards de rechten van 'Bittersweet Symphony' terug aan Richard Ashcroft van The Verve.

Jarenlang was Nederland het lachertje van het Eurovisie Songfestival. Jaar na jaar traden we aan met b-garnituur en vlogen we er in de halve finale uit. Maar de laatste jaren draait Nederland serieus mee in de top en dit jaar staat Duncan Laurence zelfs bovenaan bij de bookmakers. De Machine kijkt achter de schermen: Daniel Dekker van AVRO/TROS legt uit hoe het tij gekeerd werd en Nederland het de songwriting Champions League onder de knie kreeg. Verder kijken we eens met oog voor detail naar festivalposters. Ze hangen op straat en zijn bedoeld om mensen te verleiden een kaartje te kopen, maar weet je wel hoeveel politieke kwestie er spelen bij de totstandkoming van het affiche van je favoriete evenement? Nog meer festivalnieuws: in navolging van Britse festivals roepen ook Nederlandse festivals op om koepeltentjes niet langer meer te marketen als wegwerp festival items.

Een van de mooiste tradities in de Nederlandse muziek: de zogeheten helikopteracts op Bevrijdingsdag. Drie artiesten worden in een heli van het leger het land door gevlogen om als ambassadeur van de vrijheid op te treden. Een mooie eer natuurlijk, maar ook een logistieke uitdaging voor de tourmanager, zeker als je met een band op pad gaat. We vroegen de tourmanager van De Staat wat er allemaal bij komt kijken, en aan Blaudzun waarom hij nog nooit in de heli gestapt is. Verder volop aandacht voor de grote onvrede die vorige week in Amsterdam ontstond toen het geluid van (vermoedelijk) DGTL tot ver in West te horen was. Boze Twitteraars zijn het zat dat hun stad overlopen en uitgewoond wordt door toeristen en festivalgangers. Moeten ze niet zeiken? Of hebben ze een punt? En hoe gaat de gemeente Amsterdam er eigenlijk mee om? En tot slot een ode aan Bandcamp, het meest muzikantvriendelijke online platform, dat aankondigde vinyl te gaan leveren.

Het voorjaar stond in het teken van klimaatmarsen en pittige discussies. Als een ding duidelijk is, dan is het wel dat jongeren iets vinden van de toekomst van onze planeet. Maar hoe zien we dat vertaald naar de mini-gemeenschappen waarin jonge mensen er elk weekend op los leven? Kun je duurzaam festivallen, en hoe dan? Deze week in De Machine niet drie losse onderwerpen, maar een hele special over duurzaamheid. Over hardcups, circulair eten en de vervuilende vluchten van internationale dj's.

Met Record Store Day voor de deur is het druk bij Bertus, de grootste distributeur van vinyl en cd's in Europa. Hun pakhuis in Capelle aan den IJssel verwerkt 10.000 cd's per uur, voor heel Europa. De afgelopen tien jaar zag Bertus concurrent na concurrent sneuvelen, winkel na winkel sluiten, en zelf werd het alleen maar sterker. Hoe kan dat? Verder staan we natuurlijk stil bij de belangrijke auteursrechtenrichtlijn die vorige week aangenomen werd in Straatsburg. Is dat nou een goede zaak? En voor wie dan precies? Wat klopt er van die doempreken over het einde van het internet? En tot slot keek Atze weer eens biopics, dit keer over controversiele artiesten als Mayhem en Motley Crue. Wat moeten we eigenlijk met muzikanten met discutabele opvattingen of daden? Kijk je naar zo'n film in 2019 anders dan je tien jaar geleden zou doen?

En verder: met wie heeft Spotify nu weer ruzie, en beats maken voor Amerikaanse rappers Eigenwijze band, die King Gizzard & The Lizard Wizard. De Australische psychrockband trok zich al niets aan van traditionele releaseschema’s en brengt rustig vijf albums in een jaar uit. En nu doen ze ook hun kaartverkoop anders. Dat wil zeggen: ouderwets fysiek, in de platenzaak. Op tien plekken in Nederland lag afgelopen week een stapeltje kaartjes naast de kassa. Waarom doen ze dat, en natuurlijk: hebben we het gemist, in de rij staan voor een concert? Verder gaan we vrolijk verder op het pad van de songwriters. Na het verhaal van Top-Notch en een cursus writing camp bij Spinnin' Records nu een bezoekje aan Vincent van den Ende, die in Los Angeles producties maakt met legende Scott Storch, en die al werkte met o.a. Chris Brown, 6ix9ine en Trippie Redd. Meer beats: de 14-jarige Manu Dekker produceert als bijbaantje en weet verdomd goed hoe je een contract afsluit. En tot slot Spotify heeft weer eens ruzie. Dit keer nem

Meer dan 5000 berichtjes van hongerige fans kregen wij bij 3voor12 laatst binnen toen we kaartjes weg gaven voor Billie Eilish, het 17-jarige megatalent uit Los Angeles. Van het ene op het andere moment is ze daar, zo lijkt het. En toch ging er een geduldig traject van twee jaar aan vooraf. Een kijkje in de keuken bij platenmaatschappij Universal. Verder ging Atze op bezoek bij een writing camp van Spinnin' Records en dook Niels in de verbeten strijd tussen Spotify en Warner, die zich gek genoeg afspeelt in India.

Vrijdag 8 maart zendt de VPRO een vier uur durende film uit die Leaving Neverland heet. Zelden werd een documentaire vooraf zo fel en zo hardnekkig betwist. Er staat dan ook wat op het spel: het erfgoed van de King of Pop, Michael Jackson. Leaving Neverland is het verhaal van Wade Robson en James Safechuck, twee mannen die claimen dat Jackson ze in hun kindertijd jarenlang seksueel misbruikt heeft. Atze ging alvast naar Londen om de film te zien. Verder hebben Niels en Atze het over de terugkeer van Anja Kroeze, een van de twee aartsrivalen van de gevallen Buma-directeur Wim van Limpt. Uit onderzoek is gebleken dat zij niet schuldig is aan malversaties binnen het bedrijf, concludeert Buma, maar lang niet iedereen is blij met haar terugkeer. En veel aandacht voor writing camps, de absolute standaard in de hiphop na het succes van New Wave. TopNotch en Noah's Ark richten nu zelfs het publishingbedrijf Straight Shooter op om er nog beter in te kunnen worden.

Maar liefst twee muziekfilms zijn genomineerd voor een Oscar: Queen-film Bohemian Rhapsody en Lady GaGa's grote comeback A Star Is Born. Ongekend in de historie van de Academy Awards. En daarmee is de honger naar films over muzikanten nog lang niet gestild. Schrijf maar op: Elton John, Mötley Crüe, Celine Dion, Dusty Springfield, David Bowie en de Noorse black metal scene, allemaal worden ze vastgelegd in biopics. Waar komt die manie vandaan? En wat maakt een goeie muziekfilm? Verder in De Machine aandacht voor Mozes and the Firstborn, een van onze favoriete garagerockbands heeft een nieuw album uit, maar viert het feestje in Los Angeles. Is dat nou een goed idee? En hoe ziet het tourende leven er eigenlijk uit voor een Nederlandse underground act? En we kijken naar Vestiville, een voortzetting van urban event Vestival, maar dan in Belgie. Daar moeten in drie dagen 125.000 tickets verkocht worden voor een hiphop festival. Hoe kan dat?

Deze week natuurlijk heel veel aandacht voor Eurosonic/Noorderslag in De Machine. We zetten alle nieuwtjes uit Groningse wandelgangen voor je op een rij, staan uitgebreid stil bij de Scandinavische methode van hits bouwen. Ook zoomen we in op de armzalige staat van muziekbladen, internationaal, maar ook in Nederland. Want hoe zonde is dat ze bijna allemaal niet over de relevante muziekcultuur van nu gaan? Maar het heetste verhaal waar het in Groningen niet over ging had niets met Eurosonic te maken. De halve muziekindustrie keek zondag op zijn uitbrakdag naar een documentaire over Fyre Festival, een evenement voor rijke stinkerds op de Bahama's dat in een absolute nachtmerrie eindigde.

Al minstens twintig jaar weten we dat R Kelly niet deugt. Dat hij te jonge meisjes oppikt bij concerten, niet aarzelt met ze te trouwen en er zelfs een harem van gehersenspoelde tienermeisjes op na houdt. En toch kon ie al die tijd blijven optreden en werden zijn hits gespeeld op de radio en op huisfeestjes. Maar nu is er een zesdelige docuserie die een eind moet maken aan al dat door de vingers kijken. Is Surviving R Kelly de doodsteek voor het r&b-icoon? Verder in de eerste editie van 2019 natuurlijk aandacht voor het nieuwe talent. De eerste weken barst het van de talentenlijstjes. Hoe komen die tot stand? En we zoomen in op de rol van features bij het succes van Nederlandse rappers.

We eindigen het eerste jaar van De Machine in stijl met twee echte eindejaarsonderwerpen: kerstliedjes en de Top 2000. Twee onwrikbare muzikale tradities waar nauwelijks iets aan te veranderen valt. Maar wat nou als je dat wel wilt? Hoe kom je als nieuwe artiest met een kerstliedje op de playlists? En is het mogelijk de Top 2000 open te breken door bijvoorbeeld meer vrouwen naar de top van de lijst te stuwen? Niels en Atze bespreken ook deze twee onderwerpen op zijn Machine's.

Het festivalseizoen is begonnen! Vorig jaar raakte de Zwarte Cross bijvoorbeeld in een recordtijd van vier maanden uitverkocht, dit keer ging dat in minder dan een uur. De rook kwam uit de servers bij de organisatie, zo erg zelfs dat besloten werd een aantal kaarten opnieuw te verkopen. En natuurlijk worden inmiddels kaartjes voor veel geld op ticketplatforms aangeboden: olie op het vuur van de zwarthandeldiscussie. Verder wederom aandacht voor de felle strijd rond het zogeheten 'Artikel 13'. Oftewel: krijgt de muziekindustrie Brussel zover dat YouTube meer moet gaan afdragen aan rechthebbenden? En: vier jongens uit Arnhems scoorden zomaar de allergrootste streaminghit van de wereld. Hoe kregen ze dat voor elkaar?

De Song van het Jaar stembussen zijn wagenwijd open. Maar wat is nu eigenlijk de gedoodverfde alternatieve hit van het jaar? Wat is de Let It Happen of Everything Now van 2018? Wij missen hem eerlijk gezegd. En dj St Paul mist hem op zijn Pop-O-Matic dansvloer. Hoe kan dat? Verder: met PEEX zelf je geluid regelen bij een stadionconcert, is dat een goed idee? Ook als je daarvoor een kastje om je nek moet en een app om de zang omhoog of omlaag te schuiven? En tot slot: Le Guess Who was dit jaar obscuurder dan ooit, maar het publiek wist het Utrechtse festival weer te vinden. Hoe doen ze dat toch?