52.5hz

ตอนแรกคิดว่าเคยเล่าเรื่อง ถ้ำน้ำบ่อผีไปแล้ว เพราะไปมาตั้ง 2 รอบ แต่ที่ไหนได้ไปค้นใน blog ก็ไม่มี ใน podcast รายการใหม่ รายการเก่าก็ไม่มี  สรุปไม่เคยเล่าจริง ๆ ด้วยแฮะ  ถ้ำน้ำบ่อผี แม้ชื่อไทยจะบอกว่าน้ำบ่อ ชื่ออังกฤษมี well แต่ไม่มีนำนะเออ แต่กลับเป็นหลุมยุบที่มีส่วนที่สูงที่สุดอยู่ที่ 180 เมตร บ้างว่า 170 บ้างว่า 160 ช่างเถอะ!!  แต่เป็นการโรยตัวแบบ hang over ซึ่งรู้สึกไม่ปลอดภัยอย่างยิ่ง แต่ก็ปลอดภัย  เอาเป็นว่าไปฟังเถอะนะ  รับฟังเลือกฟังตอนอื่นๆ ได้ที่ https://open.spotify.com/show/0Sr4LfoRAAJKokk2idO7dQ เข้ามา comment ติชม ด่าว่าชวนคุยได้ที่ https://web.facebook.com/52.5Hz  ขอบคุณที่รับฟัง เอ้า ! ไปฟังเถอะ 

EP นี้ไม่มีปก คือจะไป cap หน้าจอมาเดี๋ยวจะเข้าใจผิดว่า tag twitter เป็นคนนั้น จะเอาหน้าจอ app ก็เดี๋ยวกลายเป็นโฆษณาไป งั้นก็ปล่อยมันโล่ง ๆ นี่แหละ  ว่าแต่ถ้าอยากมาพูดคุยกันก็ inbox / outbox มาได้ที่ https://web.facebook.com/52.5Hz หรือ search คำว่า "52.5 hz" เราสัญญาว่าจะตามหลอนท่านไปทุกที่ 

ต้องยอมรับว่า Bitcoin ร้อนแรงมากในรอบ 1 - 2 เดือนนี้ แม้แต่คนที่ไม่เคยสนใจเทคโนโลยียังเข้ามาร่วมวงด้วย ในฐานะที่เราเคยเทรดเคยเจ้ง เคยกำไร เคยขุด มาตั้งแต่ปี 2012 เลยลองเรียบเรียงมาเล่าให้ฟังว่า มูลค่ามันค่าจากไหน แล้วมีปัจจัยอะไรที่ทำให้มันจะพุ่ง หรืออะไรที่จะทำให้มันร่วง ที่เหลือจงพิจารณาเอาเองเพราะไม่อาจมีใครล่วงรู็อนาคตได้ 

หายไปจากการจัด Podcast เกือบ ๆ 1 ปีเต็ม จริงๆ ไม่ได้หายไปไหน ไปลองทำ Podcast แบบอื่น ๆ ดูอยู่ครึ่งปี และไปขี้เกียจอีกครึ่งปี  EP นี้ไม่มีสาระอะไรเลย แค่แวะมาทักทายเฉย ๆ เผื่อใครไม่รู้จักกันก็ลองฟังดูก่อนนะ 

1. เปลี่ยน Mindset ใหม่ซะ 2. ใช้ให้สั้น 3. ปิดไมค์ถ้าไม่ได้พูด  4. ปิดกล้อง 5. รอให้คนพูดจบและทวนเมื่อพูดจบ  6. ใช้เครื่องมือให้เป็น  7. ถ้าไม่จำเป็นไม่ต้องใช้ก็ได้ 

ที่ขวางระหว่างเรากับรูทะลุคือหลุมยุบ 

สวัสดีปีใหม่ท่านผู้อ่านทุกท่าน (หรือใครก็ตามที่หลงกดเข้ามาอ่าน) แม้ว่ามันจะผ่านมาแล้วถึง 4 วัน แต่บล็อกของเรายังคงคอนเซ้ปความช้ากว่ากระแสเสมอๆ จริงๆ คือตอนอยู่ในป่าไม่มีอารมณ์เขียนอะไรเท่าไหร่ พอออกจากป่ามาก็มีธุระปะปังมากมาย ถึงเพิ่งได้รู้ว่าอ๋อ 7-11 เค้าไม่แจกถุงแล้วนะ รวมถึงร้านค้าอื่นๆด้วย เฮ้ยแค่ข้ามปีมาวันเดียว ประเทศเปลี่ยนแปลงไปได้ขนาดนี้เลย!! แน่นอนว่ามีทั้งกระแสต่อต้านและสนับสนุน

เรื่องความเผือกบนรถเมล์

มันกลับมาอีกแล้วพร้อมๆกับกระแสรักษ์โลก มันคือถุงพลาสติกแบบรักษ์โลก ซึ่ง OK วันนี้เราจะมาคุยเรื่องนี้กัน ถุงพลาสติกรักษ์โลกอาจจะไม่มีจริงเลยก็ได้ ลองมาถกเถียงกันดู กลุ่มพลาสติกรักษ์โลกมี 2 กลุ่มชัดๆดังนี้คือ เราพยายามทำให้มันง่ายที่สุดโดยแบ่งด้วยคำศัพท์สองคำคือ Degradable กับ Compostable ถ้าเอารากศัพท์เลยก็ยิ่งชัดเจน Degrade คือทำให้เกรดมันลดลง able คือ สามารถ แปลว่ามันสามารถทำให้คุณภาพมันลดลงขนาดมันลดลงแต่ไม่ได้ย่อยสลายหายไปโดยสิ้นเชิงนะ ส่วนการทำให้มัน degrade หรือแตกตัวไปเนี้ยะก็ใช้วิธีการแตกต่างกันมีตั้งแต่ใช้ แสง ออกซิเจน น้ำ ส่วนพวกที่เป็น Compostable คำว่า compost คือการหมักเหมือนหมักปุ๋ยอะไรแบบนั้นอะ ดังนั้นพวกนี้คือสามารถเอาไปหมักได้นะแล้วมันจะกลายเป็นปุ๋ย มาดูรูปแบบแรกกันที่เป็นพวก  Environmentally Degradable Plastic หรือบางที่เค้าเรียกว่า oxo-biodegradable เอาเข้าจริงมันคือพลาสติกทั่วไปนี่แหละที่ถูกเติมสารเคมีเร่งให้เกิดการแตกสลายเร็วขึ้น แต่เนื่องจากมันเป็นพลาสติกการสลายตัวนี้ จะทำให้เกิดสิ่งที่เรียกว่า ไมโครพลาสติก ปนเปื้อนไปกับสิ่งแวดล้อม ไม่ว่าจะเป็นบนดินหรือในน้ำ มียันไปถึงหิมาลัยเลยทีเดีย

กลับบ้านต่างจังหวัดหลังจากไม่ได้กลับมานาน เลยนึกถึงกระแสรักษ์โลก

เล่าประสบการณ์การลงทะเบียนชิมช็อบใช้ และความเฟล ของเราเอง

บาลาฮาลา ฟังดูเป็นชื่อที่ไม่ค่อยเหมือนภาษาไทยซักเท่าไหร่ บาลาฮาลาเป็นผืนป่าที่ตั้งอยู่ในอำเภอ สุคิริน จังหวัดนราธิวาส เอาเข้าจริงผมได้ยินชื่อที่คล้ายๆกันนี้มาก่อนจากการที่มี พี่ๆ น้องๆ นักเดินป่าหลายคนได้ไปเที่ยวในผืนป่าที่ชื่อกลับกันว่า ฮาลา บาลา ที่ตั้งอยู่ในจังหวัดยะลา สภาพป่าเป็นป่าดิบชื้นหรือป่าฝนเมืองร้อนที่อุดมสมบูรณ์มาก และมีความหลากหลายทางชีวภาพสูง มีความชื้นสูงตลอดทั้งปี มีลำน้ำไหลผ่าน ถือได้ว่าเป็นผืนป่าดิบชื้นที่กว้างขวางและใหญ่ที่สุดของคาบสมุทรมลายู จนได้ฉายาว่าเป็น "แอมะซอนแห่งอาเซียน ผมได้สัมผัสผืนป่าบาลา ฮาลา ครั้งแรกเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ผ่านการชักชวนของพี่ที่เดินป่าว่ามีการจัดกิจกรรมการเดินป่าที่นี่ ซึ่งดูเวลาแล้วว่างและยังไม่เคยไปถึงนราธิวาสเลย ก็เลยตัดสินใจไป สรุปการไปถึงงาน นั่งเครื่องบินไปลงที่สนามบินนราธิวาสเวลาเที่ยงกว่าๆ > นั่งรถตู้ 180 บาทใช้เวลาราวๆ 2 ชั่วโมงกว่าๆ ถึงสถานีรถไฟสุไหงโกลก > นั่งรถสองแถวของงาน ซึ่งฟรี ไปยังนาขั้นบันไดบ้านยาเด๊ะ อำเภอสุคิรินอีกราวๆ 2 ชั่วโมง มาถึงงานเกือบๆ 4 โมงเย็น ระบบการรับ BiB การลงทะเบียนที่พักทุกอย่างดูวุ่นวายและไม่มืออาชีพ แต่นั่นแหล

สรุปสนาม 1. สนามซัพพอร์ตดีมากกก อาหารเพียบพร้อมเกลือแร่อร่อยโครต มีโค๊กเย็นๆซึ่งสมบูรณ์แบบมาก ซึ่งเอาเข้าจริงยังไม่รู้เลยว่ายี่ห้ออะไร คือดีในระดับประเทศเลยละ อาจจะเพราะระยะทางไม่ไกลมาก และจุดให้น้ำสามารถเอารถเข้าถึงใด้และความเป็นคนใต้ที่น้ำจิตน้ำใจเหลือเกินจริงๆ คือผ่านไปตามทางก็โดนชวนกินอยู่เรื่อยๆ เหมือนไม่มีใครขเม่นเราที่มาวิ่งผ่านบ้านเค้าเลย คือผู้จัดทำการบ้านมาดีมาก 2. ตัวเนื้อสนามดุมากก สนามนี้ผมได้แผลกลับบ้านเป็นสิบแผล ทั้งหนามข่วน หินบาด อะไรก็ไม่รู้บาดเต็มไปหมด ตอนอาบน้ำที่อย่างแสบ ความชันที่เห็นเชื่ออะไรไม่ได้เลย คือมันเทคนิคเคิลมาก เอาเป็นว่ามากกว่าตระนาวศรีเลยละ ควรใช้เทรดกิ้งโพลให้ถนัดด้วย ไม่งั้นเป็นภาระแน่ๆ 3. ข้ามน้ำเยอะมาก นึกว่ามาเดินป่าเล่นน้ำ คือถ้ารู้ว่าเยอะขนาดนี้จะเอารองเท้าแบบอื่นมา ฮ่าๆ 4. สนามสวยเป็นบางช่วง คือต้องบอกว่าส่วนใหญ่ของสนาม ราวๆ 60 – 70% เป็นสวนแต่ส่วนที่เป็นป่าก็เป็นป่าจริงๆ สวยมาก 5. ริบบิ้นเยอะมาก น่าจะเยอะที่สุดเท่าที่เคยเห็นในชีวิตแล้ว คือทุกๆ 5 เมตรต้องมีอะ แต่ก็ยังหลงเพราะเส้นทางซับซ้อนมาก ควรมีป้ายเพิ่มในจุดที่หักศอกมากๆ 6. BIB ดีมากคืออันนี้เป็นประเด็นที่ผ

Cloud คืออะไรแล้วมันต้องอยู่บน ฟ้าไหม? หลังๆมา เราคงได้ยินคำว่า cloud เยอะแยะไปหมดไม่ว่าจะเป็น iCloud, Cloud computing หรือ ระบบ Cloud ที่ใช้ในการเก็บข้อมูล แต่เอาเข้าจริงแล้ว Cloud มันคืออะไรกันแน่แล้วมันต้องอยู่บนผู้ให้บริการไหม? นี่เป็นอีกหนึ่งคำที่คน IT เราตั้งขึ้นมาเท่ๆ เพื่อเรียกชื่อของการใช้ทรัพยากรบางอย่างที่เอาจริงๆ มันก็เคยมีอยู่แล้วละแต่มันมีชื่อเรียกที่หลากหลาย ก่อนจะมาเป็น cloud การใช้งานทรัพยากรคอมพิวเตอร์ของเราเป็นแบบใครซื้อมาเท่าไหร่ก็ใช้เท่านั้น เหมือนคอมที่บ้านเรานั่นแหละ วันนึงเราอยากเล่นเกมส์ที่ต้องการสเปคเครื่องสูงๆ เราก็อาจจะต้องไปซื้อการ์ดจอ ซื้อแรมหรือหน่วยความจำเพิ่ม ถ้าพื้นที่เก็บข้อมูลไม่พอก็ไปซื้อฮาร์ดดิสก์เพิ่ม นี่คือวิธีการที่เราใช้มาอย่างยาวนานแล้ว แต่มาถึงจุดนึงก็มีคนหัวใสคิดขึ้นมาว่า เอ๊ะแทนที่จะซื้อมาแล้วใช้คนเดียว เราแบ่งไปให้คนอื่นใช้โดยกำหนดสิทธิการเข้าใช้งานให้แล้วเก็บตังดีกว่า เพราะโดยทั่วไปเวลาเรามีคอมพิวเตอร์อยู่มันก็ไม่ได้ทำงานเต็มที่ตลอดเวลาหรอก จนกลายเป็นธุรกิจประเภทหนึ่งที่ให้เช่า Server ที่เอาไปตั้งที่ผู้ให้บริการอินเตอร์เน็ตแล้วแบ่ง Server นั้นให้คนใช้งาน ระบบแบบ

  วันนี้ที่เป็นไวรัลมากอย่างนึงใน timeline นอกจากเรื่องดาราชกมวยให้ควยคนดู และหลวงปู่เค็มแล้ว ก็ยังมีอีกเรื่อง คือการที่ราชบัณฑิตได้ออกนิยามคำศัพท์ในวงการไอทีออกมาชุดนึง ซึ่งมีตั้งแต่คำว่า Cryptocurrency, Cyber security, Cyberbully และอื่น ๆ   และก็เหมือนกับทุกครั้งที่บัณฑิตประกาศออกมาก็มักไม่ค่อยตรงใจวัยจ๊าบชาวไอทีกันซักเท่าไหร่ เพราะมันยิ่งฟังยิ่งงง บางครั้งถึงกับต้องหยุดแปลไทยเป็นไทยอีกรอบ  เลยเป็นที่มาของ podcast ช่วงแบบนี้ ซึ่งสามารถเอามาขัดตาทัพช่วงของขาดและมาทดแทนช่วงให้ความรู้ได้เป็นอย่างดี  ซึ่งเอาจริง ๆ ไอเดียนี้มันมีมานานแล้วนะ แต่ไม่ได้ทำ เพราะดันไปติดกับดักว่าอยากทำ Podcast ยาวๆ ด้วยจริตของตัวเองที่ฟังแต่ podcast ยาวๆ Witcast งี้, เสาเสาเสา งี้ เลยอยากจะทำแต่ podcast ยาวๆ  หลังๆมานั่งฟัง podcast ไปเรื่อย ๆ ก็พบว่า เออ podcast สั้นๆมันก็ OK ดีนี่หว่าไม่ได้เสียหายอะไร อยากทำอะไรก็ทำ เลยเอาโปรเจคเดิมมาปัดฝุ่นใหม่แล้วกัน  ฉะนั้นจากนี้ไปวันพุธแล้วกันนะ จะมีช่วง ศัพท์(ไอที)ประหลาดมาเล่าไปเรื่อย ๆ แบบพยายามบ้านๆที่สุดนะ  เอ้า! มาเริ่มกันเลย   คือวงการเทคโนโล

 เล่าเรื่องการนั่งรถไฟไขุนตาล หนึ่งใน bucket list ในชีวิต 

เอาจริงๆเป็นโครงการที่คนเมืองเราน่าจะไม่มีโอกาสได้เจอเลยนะ แต่พอดีได้ไปยังหมู่บ้านอันห่างไกลในจังหวัดตากแล้วไปเจอมาเลยเอามาเล่าให้ฟัง

 EP 70 นี่หายไปนานมากจนคิดว่าคนจัดน่าจะตายไปแล้ว กลับมาก็เล่าเรื่องสั้นๆ ี่อัดอั้นอยู่ในใจซะงั้น ตามประสาคนวัยกลางคนที่มีปัญหาสัปดาห์เว้นสัปดาห์