Rozwój Osobisty Dla Kadego

Od recepcjonisty do copywriter’aO ludziach wiemy tyle ile nam o sobie powiedzą.Prawda, czy fałsz?Znamy takie hasła, jak copywriting, czy storytelling, ale czy wiemy co one faktycznie znaczą?Mamy tendencje do powtarzania słów, których znaczenia do końca nie rozumiemy lub mamy nie pełną wiedzę co do ich znaczenia. Przynajmniej ja tak miałem z copywriting’iem. Na szczęście Darek Puzyrkiewicz wszystko mi wyjaśnił.Zaskakujący może być fakt, że aby być w czymś naprawdę dobrym nie trzeba wiele lat kształcić się w kierunku. Warto jednak wiedzieć, że trzeba lubić to, co się robi. Czasem dochodzi się nawet do poziomu mistrzowskiego. Pomocne jest oczywiście czytanie książek, do czego zawsze namawiam, bo tam jest skarbnica wiedzy. Skarbnica wiedzy znacznie bardziej wartościowej niż ta z internetu, ale o tym innym razem.Darek, o czym nie każdy z Was wie, zaczynał swoją karierę jako recepcjonista w małym, lokalnym hotelu. Jednak miał ambicje, które krok po kroku doprowadziły go tu, gdzie jest dzisiaj.Jak to zwykle bywa po

Zbliża się wielkimi krokami rocznica podcastu, ale to ten okrągły 50 odcinek był dla mnie szczególnie ważny.Chciałem zatem zaprosić do rozmowy kogoś wyjątkowego, szczególnego. Kogoś, kto może zaskoczyć słuchaczy podcastu o rozwoju osobistym!Nie celowałem w gwiazdy, czy innych popularnych, często już sprawdzonych gości podcastów. Lista nie była długa, jednak nie było na niej nazwiska gościa, który ostatecznie stał się moim rozmówcą.Jak zatem trafił do podcastu Piotr Głowacki?Andrzej Moskalik, czyli gość 41 odcinka, napisał do mnie, że jego dobry znajomy słuchał naszej rozmowy i uznał, że jego przyjaciel byłby świetnym gościem w podcaście.Ucieszyłem się, bo podobały mi się role Piotra w filmach, które widziałem. Nie byłem tylko pewien, czy nasza rozmowa będzie dotykać kwestii rozwojowych.Szybko sprawdziłem materiały w sieci dotyczące wypowiedzi Piotra na różne tematy i natychmiast uznałem, że to będzie świetny gość!Piotr w wielu wywiadach mówił tak, że nie sposób było nie dostrzec dużej wagi, jaką przywiązuje n

Intuicja, dobre wychowanie i szacunek.Często prowadzeni intuicją w oparciu o nasze dobre wychowanie i szacunek do drugiego człowieka i otoczenia, staramy się podejmować właściwe decyzje. Decyzje, które będą przybliżać nas możliwie najkrótszą i najprostszą drogą do założonego celu. Droga jest ważna bo decyduje o tym, czy zainwestowane środki zwrócą się możliwie prędko i z odpowiednią stopą zwrotu.Ale czy najważniejsza?Równie ważne jest też to z kim wybraliśmy się w tę drogę. Wiadomo nie od dziś, że samemu także damy radę, ale wsparcie osób, które mogą nam pomóc jest nie bez znaczenia. To kim się otaczamy, jak dobieramy swoje towarzystwo ma także decydujący wpływ na powodzenie naszych planów.Dlaczego o tym piszę?Gość tego odcinka dokonał transformacji swojego otoczenia. Zupełnie przypadkiem, ale z wielką korzyścią dla przebiegu dalszej kariery zawodowej, ale i własnego rozwoju i pasji.Marek Wzorek w dużym uproszczeniu pracował na budowie. Nic w tym złego.Jako inżynier miał określone zadania i odpowiedzialność.

Czasem, kiedy dowiadujemy się o czyimś dramacie, chorobie, czy innym nieszczęściu, nie wiemy jak się mamy zachować. To sytuacje niecodzienne, więc i nie ma się co dziwić, że tak reagujemy.Miałem tak przez chwile podczas rozmowy z moim gościem, którym był Maciej Sasin.Rozmowa nie koncentrowała się na tych doświadczeniach, ale nie mogłem do tego faktu nie nawiązać.To była jedna z tych rozmów, podczas której czuliśmy z rozmówcą wyjątkową więź. Zaczęło się jakiś czas wcześniej, kiedy spotkaliśmy się po raz pierwszy, przy okazji wydarzenia organizowanego w ramach LinkedIn w Poznaniu. Jednak tak naprawdę ta chemia pojawiła się w momencie, kiedy zdałem sobie sprawę, że mamy z Maciejem wiele wspólnego.Już na początku naszej rozmowy nawiązujemy do podobnych gustów muzycznych, innych zainteresowań i pasji.Największa wartość pojawiła się w momencie, kiedy rozmawialiśmy o swoich doświadczeniach z checklistami, ale to moje subiektywne odczucie, bo wartościowych treści jest znacznie więcej. Dużo rozmawialiśmy o rozwoju, ja

Wyrażenie marka osobista, jest nam już całkiem dobrze znane. Wszędzie wokoło możemy znaleźć liczne wskazówki i doradców od budowania marki osobistej. Czy to coś złego?Nie!Warto jednak mieć świadomość tego, czym jest marka osobista, czym jest wizerunek i reputacja. Czym jest budowanie, a czym jest kreowanie.Pokrótce podpowiem, czym kreowanie różni się od budowania. Szerzej zostało to opisane przez Autorkę książki "Osobista reputacja", która jest gościem tego odcinka podcastu, ale o gościu będzie za chwilkę.Kreowanie dotyczy zwykle wizerunku, czyli czegoś co można w stosunkowo krótkim czasie stworzyć, wymyślić i przedstawić. Pokażę to na przykładzie. Krążą w sieci filmiki, kiedy to z bezdomnego, zaniedbanego mężczyzny, w krótkim czasie i przy zastosowaniu prostych zabiegów, wykreowano zupełnie nowego człowieka.Wystarczyło go umyć, uczesać i ubrać. Tak wykreowano jego nowy wizerunek, czy to jest jego marka? Możecie odpowiedzieć sobie sami.Z czym zatem kojarzy się Wam budowanie?Mnie kojarzy się z ciężką, mozolną

Szkolenie z zarządzania czasem, czy szkolenie z zarządzania sobą w czasie – nie bądźmy szczegółowi.Cel takich szkoleń jest znany, a i tak ciągle mamy za mało czasu. Zawsze będzie nam za mało.Załóżmy, że chcemy mieć go więcej i to bez względu na cel jego spożytkowania. Bo czy to ważne jest, że potrzebujemy więcej czasu na wykonanie pracy, czy na odpoczynek? Potrzebujemy więcej czasu i kropka.Pamiętam szkolenia sprzed 15-20 lat. To, co wtedy słyszałem o zarządzaniu czasem, dziś nie ma żadnego zastosowania.Dziś znacznie bardziej narażeni jesteśmy na utratę kontroli nad tym, gdzie ten czas tracimy.O tym warto mówić często, dlatego zapytałem mojego gościa, jak radzi sobie z czasem.Zapytałem tradycyjnie o pasję i kilka innych kwestii, które mogą wydawać się oczywiste i choć takie są, to mam pewność, że nie dla każdego.Greg Albrecht, bo o nim mowa, przyjął moje zaproszenie i chętnie opowiadał zarówno o swoim rozwoju osobistym i zawodowym, jak również o bardzo poważnych refleksjach związanych z przemijaniem.Rozmawial

Mamy dzisiaj mentalny dysonans na temat pokoleń.Być może to problem każdej nowej generacji, że nowa zastanawia się, czy się dostosować, a stara, jak reagować na nową.To po kolei!Młodzi wchodząc w nowe role w miejscu pracy - nowej pracy. Czują wewnętrzną presję wyboru. Dostosować się do panującego tam środowiska, czy przychodząc przynieść swoje.Pierwsza opcja, to gwarant szybkiego przyjęcia do grupy i reagowania zgodnie z tym jak reaguje grupa.To scenariusz bezpieczny, zwany też wygodnym.Opcja druga - młody pracownik wchodząc do grupy, stara się przekonać do swoich wartości, racji i nawyków. Przynosząc do miejsca pracy swoje przekonania może liczyć się z trudniejszym startem i nie rzadko z walką o pozycje w tej grupie.To scenariusz ryzykowny, dla ambitnych.Zaraz, zaraz...Czy to nie jest tak, że wcześniejsze pokolenia mają tak samo zaczynając w nowym miejscu? A nawet każde pokolenia...Może to nie kwestia pokoleń, a charakteru, kultury, czy rozkładu kompetencji i silnych stron?Nie wiem, jakie są Wasze doświadcze

Żeby nie pozostawiać niedomówień, warto na wstępie wyjaśnić - kto to jest mentor.Według słownika PWN to "doświadczony, mądry doradca, nauczyciel i wychowawca", ale także "ktoś, kto stale poucza innych". Wydźwięk tego drugiego znaczenia jest zgoła negatywny, bo nikt nie lubi być pouczany. Zdecydowanie bardziej wolimy, kiedy nam się radzi, a czasem wręcz mówi co powinniśmy zrobić, ale niekoniecznie wprost i bezpośrednio.Dlaczego?Ponieważ kiedy dana rzecz, projekt, czy działanie powiodą się, to jest to dla nas ważniejsze, że ostateczna decyzja należała do nas. Kiedy wykonaliśmy dokładnie czyjeś instrukcje, ta satysfakcja jest mniejsza.A zatem można przyjąć, że nie pouczanie, a wskazywanie właściwego kierunku, dzielenie się swoim doświadczeniem i inspirowanie, to najbardziej cenione obszary mentoringu.Osoba, która w taki sposób wspiera swoich podopiecznych z pewnością cieszy się w ich gronie dużym szacunkiem, a jej autorytet wzmacnia przekaz. Wspomniany wcześniej mentoring, to wyjątkowa relacja między doświadczen

Mamy w zwyczaju narzekać na permanentny brak pieniędzy.Z czego wynikają nasze problemy finansowe? Pierwsze, co przychodzi na myśl to niskie zarobki w stosunku bieżących kosztów życia.To jednak to tylko część prawdy, wierzchołek góry lodowej. Co jest zatem pełną prawdą?Zwykle mamy wpływ zarówno na wysokość naszych zarobków, jak i, a może w szczególności na stronę kosztową.Głównym powodem jest jednak złe zarządzanie środkami finansowymi. Co może wydawać się dziwne, to z takimi problemami mierzą się także osoby o większych dochodach, a nawet takie, które w życiu zawodowym świetnie planują i zarządzają budżetami, bo nieraz jest ich kilka.Co zatem zrobić, żeby poprawić swoją sytuację materialną i mieś środki nawet na nieplanowane wydatki?Mogę pisać dalej, ale chcę Was zaprosić do wysłuchania mojej rozmowy z Sandrą Martynów, która o sobie piszę w taki sposób:"Praktyk planowania finansowego. Trener komunikacji opartej na empatii, trener FRIS®. Certyfikowany trener biznesu Brian Tracy International. MentorCzłonkini S

#polskipodcast #rodkPRZYCHODZI TAKI MOMENT, TAKIE ZDARZENIE, KTÓRE WYWRACA TWOJE ŻYCIE DO GÓRY NOGAMI.Ta chwila, kiedy zadajemy sobie ważne pytania. Pytania, które mogą wiele, a raczej odpowiedzi na te pytania.Czasem chodzi o pracę… To zapewne mogło się już Wam przytrafić, a niektórym nawet kilka razy.Dociera do Ciebie, że to co robisz nie ma dla Ciebie sensu. Nie czujesz już satysfakcji z tego co robiłeś, robiłaś. W sumie nic wielkiego, bo to naturalny proces, którego konsekwencją jest zwykle zmiana pracy lub rozpoczęcie przygody z przedsiębiorczością.Rzecz się ma zgoła inaczej, kiedy pytania nie dotyczą Twojej pracy, a Twojego życia.Decyzje trudniejsze, często bardziej bolesne i takie, które najczęściej trzeba podjąć. Jeśli oczekujemy poprawy jakości życia, relacji, często zdrowia, to zmiana jest konieczna. Cytując klasyka można powiedzieć:„SZALEŃSTWEM JEST ROBIĆ WCIĄŻ TO SAMO I OCZEKIWAĆ RÓŻNYCH REZULTATÓW” ALBERT EINSTEIN.Dzięki takiej zmianie mogłem poznać Agnieszkę, by ostatecznie spotkać się z nią i na

Zwykło się mówić, że "z tej młodzieży to nic nie będzie".Tak mawiają chyba każde starsze pokolenia. Dlaczego?Bo większość starszych w oparciu o własne doświadczenia, sukcesy i porażki, przyglądając się młodszym pokoleniom, dochodzi do takich refleksji. Sam nie obroniłem się przed podobnymi myślami.Na szczęście na codzień pracuję z bardzo przekrojowymi zespołami i obserwuję ich zachowanie. Wiem, że za motywację i jakość pracy nie odpowiada metryka, a coś zupełnie innego od wychowania zaczynając. Dlatego jeśli masz w zespole młodzież, to obserwuj i ucz się od nich. Jeśli uznają, że mogą się nauczyć od Ciebie, to z pewnością zwrócą się o to do Ciebie.Rozmowa z moim gościem Andrzejem Moskalikiem toczyła się jednak wokół zupełnie innych tematów, a młodzież pojawiła się z uwagi na fakt, iż mamy dzieciaki w podobnym wieku.Andrzej jest Dyrektorem ds. Współpracy z Klientami oraz Członkiem Zarządu SNP - globalnego lidera w dziedzinie transformacji biznesowych oraz partnera SAP wdrażającego rozwiązania wspomagające proc

Praca to za małoNie raz zastanawiałem się, jak nasi (moi) rodzice, czy ich rówieśnicy byli w stanie pracować całe zawodowe życie w jednym miejscu i często na jednym stanowisku.Przecież nie chodziło o brak ambicji.Skoro motywacją nie była chęć rozwijania się, pięcia się po szczeblach kariery zawodowej, to co było w stanie utrzymać człowieka w jednym miejscu przez tak długi okres czasu?Może to kwestia celu nadrzędnego, ogólnego dobra, czy interesu społecznego.Dziś jest inaczej, a patrząc na osoby wchodzące dopiero na rynek pracy, to już kolejna całkowicie inne podejście.Zatrzymam się jednak na osobach, które dziś dochodzą do wniosku, że ich praca, kariera zawodowa to za mało. Nie koncentrują się jednak na zmianie pracy, ale na tym co mogą robić po pracy i to często charytatywnie, pro bono, a czasem nawet dorabiając na bliżej nieokreślony cel.Mam tak i tak ma mój rozmówca, czy też rozmówczyni, bo jest nią Ewelina Jasik.Jak wspomniałem w zapowiedzi tego odcinka - Ewelinę możecie znać z Bajkowego podcastu, w który

Co to w końcu jest ten coaching?!Pytanie nie jest trudne. Odpowiedź na nie także trudna nie jest.Dlaczego więc zwykło się mówić coach na trenerów wystąpień publicznych, trenerów komunikacji i innych kompetencji miękkich? Nie wiem.Wiem po co pójdę do coacha i po co pójdę do konkretnego trenera.Ja wiem czym coaching jest i wiem, czym na pewno nie jest.Dlatego w rozmowie z Tomaszem Boruckim, wykładowcą, coachem i właścicielem firmy szkoleniowej i doradczej, rozmawiałem o tym, czym coaching nie jest.Serdecznie zapraszam do rozmowy, która w bardzo przejrzysty sposób, z wieloma rzeczywistymi przykładami przybliża trochę wyśmiewany i stygmatyzowany coaching.Tomasz poleca:Unf*ck yourself. Napraw się! Mniej myśl, więcej żyj - Gary John BishopTomka znaleźć można:https://www.linkedin.com/in/tomasz-borucki-8434071/#polskipodcast #rodk

LEAN - co to takiegoKiedy zestawić obraz starej linii produkcyjnej z nowoczesną, to różnice  będą widoczne gołym okiem. Czytelne i bezpieczne ciągi komunikacyjne.Wyraźnie oznakowane stanowiska pracy z licznie dostępnymi instrukcjami.Dobrze zarządzana przestrzeń zapewnia nie tylko dobre warunki pracy, ale wpływa bezpośrednio na wyniki.Minimalizacja strat, przestojów, wypadków - ciągłe doskonalenie w zgodzie z interesem pracowników i zarządzających.To bardzo duże uproszczenie metodologii zarządzania, w której LEAN odnosi coraz większe efekty.Dotychczasowe "dokręcanie śruby" odbijało się na pracujących, którzy po restrukturyzacjach tracili przywileje, pracowali dłużej i ciężej, zwykle za takie samo wynagrodzenie.Szczupłe zarządzanie, jak w zabawny sposób przedstawia się Lean Management, daje wymierną korzyść także pracownikom i tu zwykle upatruje się dużego sukcesu w tych rozwiązaniach.To w tej metodzie wiele dobrych dla organizacji zmian wychodzi bezpośrednio od jej pracowników. Czują zatem swój bezpośredni wpł

Kiedy mówicie "rozwój osobisty", to o czym myślicie?Ja myślę o wszystkim co pozytywnie wpływa na mnie, może życie i wybory.Rozwój osobisty to bycie lepszym dla siebie, dla ludzi i zwierząt. To zrozumienie własnych wad i zalet oraz świadome i umiejętne ich wykorzystanie.Doświadczanie porażek i sukcesów jest naszym rozwojem. Oczywiście pod warunkiem, że dokonamy ich realnej oceny i wyciągniemy wnioski, zarówno z jednych, jak i drugich.Nie ma się co pastwić nad sobą po porażce, ale i nie ma co się pławić w sukcesie - zbyt długo.Praca nad sylwetką, świadomość inteligencji emocjonalnej, uczenie się i poznawanie - to jest rozwój osobisty.Rozwojem osobistym jest także rozwój zawodowy.Dziś jednak opiszę szczególny przypadek, który wraz ze wzrostem świadomości własnych mocnych stron i ich umiejętnego wykorzystania jest bardzo dobrym przykładem rozwoju osobistego.Moim gościem w tym odcinku podcastu jest Łukasz Konopka, czyli Knopek Pełną Gębą.Zanim mogliśmy usłyszeć jego głos w produkcjach takich gigantów, jak Netflix,

Dlaczego poradnikowo?Skąd rozwój osobisty dla każdego?Macie wizje siebie za 10, 20, a może 30 lat (i więcej)?#polskipodcast #rodk

Niesamowite, jak można świadomie i z wielką radością iść przez życie ze zmianą za pan brat.Szkolimy się ze zmianBoimy się zmianChcemy zmianTyle dzieje się wokoło zmian, że sami nie wiemy jak się do nich odnosić.Chcę, ale się boję - to słychać najczęściej.Czego brakuje tym, którzy za wszelką cenę unikają zmian, a co co ciągnie do zmian tych pozostałych?Zapewne są już na ten temat stosowne badania, ale dziś nie o nich. Dziś o kobiecie, która sporą część swojego życia spędziła ze sztuką. Dzięki temu miała okazje, jak mało kto, obyć się ze sceną. Dziś nadal obcuje ze sceną, aczkolwiek w zupełnie innym celu.Co dziś może robić osoba, która zaczęła swoją karierę od śpiewu operowego?Może robić dosłownie wszystko, a na pewno bardzo wiele. A co robi? Nie zdradzę zbyt wiele poza tym, że miała doświadczenie zarówno w obszarach związanych z HR, jak i marketingiem, choć dziś celuje już w PR.Zaskakujące może być to, jak doszło do nagrania tego odcinka.Poprosiłem Antoninę, bo moim gościem jest w tym odcinku Antonina Grzelak,

Nigdy nie byłem wybitnym uczniemLubiłem przedmioty, których nauczyciele byli pasjonatami lub coś na prawdę mnie zainteresowało.Nie lubiłem uczyć się regułek, które nic praktycznego nie wnosiły do mojej edukacji.To pewnie dlatego na uczelni jakieś 20 lat temu po prostu byłem. Zaliczałem sesje na poziomie raczej średnim i pomimo, że studiowałem zarządzanie, jako młody menedżer, to nie maiłem wrażenia, żebym nauczył się czegoś nowego. Nawet pod kątem doświadczeń, którymi mogli się dzielić wykładowcy. Jednak nie robili tego... Byli teoretykami.Dziś wróciłem na uczelnię, bo uznałem, że może to będzie dobry pomysł na uruchomienie procesu zmian. Na zamknięcie pewnego etapu, ale także z uwagi na fakt, że dziś na wielu uczelniach dokonała się korzystna zmiana. Korzystna głównie dla samych studentów.Można polemizować, czy łatwiej teoretyka doświadczyć, czy praktyka nauczyć przekazywać wiedzę.Wybrałem uczelnię, gdzie nie tylko wykładają dyrektorzy zarządzający całkiem sporymi przedsiębiorstwami, czy nawet właściciele uz

Kto dziś nie chciałby pracować z domu?Zapewne są zwolennicy i przeciwnicy tego rozwiązania, które zyskuje coraz to większą popularność na całym świecie.Praca zdalna przedstawiana jest jako recepta na sukces. Coś, co daje możliwość wiecznego podróżowania w najdalsze nawet zakątki świata - pod warunkiem, że jest tam dostęp do sieci.Czy tak jest w rzeczywistości? Najlepiej zapytać o to kogoś, kto pracuje właśnie w taki sposób, bo sam nie miałem takiej okazji i jestem pełen obaw, czy podołałbym.Nie mam pewności, czy umiałbym wykrzesać z siebie na tyle dużo samozaparcia i systematyczności, żeby pracować efektywnie, a z zarobionych pieniędzy utrzymać się na godnym poziomie.Są pewne cechy, które są niezbędne, aby z powodzeniem ruszyć na spotkanie z objawieniem, którym dla wielu jest praca zdalna.Zastanawiacie się czasem, jakie zadania można wykonywać w taki sposób? Albo jakie zawody mogą świadczyć pracę w taki sposób?Ja się zastanawiałem...Nie będzie nowością, kiedy napiszę, że większość prac związanych z parą kreat

Nigdy nie nauczę się tego językaSam jestem żywym przykładem, jak ważne jest znalezienie dla siebie optymalnej metody nauki języka."Uczę się" go od lat i skutek jest raczej mierny.Wiem, że dużo zależy ode mnie. Moja motywacja i determinacja do nauki języka widocznie były zbyt małe. Uczyłem się niesystematycznie i bez wystarczającego zaangażowania.Kiedy znalazłem kogoś, kto umiał mnie podejść, zastosować skuteczne ćwiczenia, to zawsze coś się działo takiego, co uniemożliwiało mi dalszą naukę.Korzystałem z zajęć z lektorem i prywatnych szkół powołujących się na liczne rekomendacje i autorskie metody.Nie spotkałem jednak na swojej drodze trenera nauki języka, który nie tylko byłby moim nauczycielem języka samego w sobie, to nauczyłby mnie tego, jak się uczyć. Jak się uczyć, kiedy nie ma nauczyciela, po co się uczyć i jak oceniać swoje postępy.Uważałem, że abym mógł nauczyć się języka, to ktoś musi stać nade mną z przysłowiowym batem. Może z jednej strony brakowało mi jasnego celu, po co faktycznie powinienem go u