De Döschkassen

Siet över 20 Jor heff ick al’n Ackersnacker, ’n Mobil-Telefoon. Un siet mehr as Teihn Johr heff ick sogor ’n Smartfohn, mit dat man veel mehr as blots telefoneern kann. Nierdings heff ick sogor twee Smartfohns. Dat eene heff ick in de Tasch, dat annere wicht bummeli twee Tünn‘ un löppt mit Diesel. Dor kann ick mi sogor rinsetten. Jo, richti, mien frisched Auto is dat, dat hett nömli ’n Steekplatz för ’n Sim-Koart. Ick weet gor ni, wat „Sim“ heeten deiht. Is ook annerlei. Jedenfalls heff ick bi mien Mobilfunk-Anbeeder anroopen, dormit ick an so’n tweete Koart för mien Auto keem. „Keen Probleem“, hett de Mann bi de Firma seggt. So’n tweete Koart weer je bi mien Verdrag dorbi. Overs ick kunn je ook op ’n annern Tarif wesseln. So harr ick desülbigen Leistung‘, för dat halve Geld. Dor heff ick natüürli ni „nä“ seggt. Also wurr dat klor mokt un allns schull sien Loop nehm‘. Dat uttoklabüstern hett good ’n Dreeviddelstünn duuert, denn mien Fründ bi mien Mobil-Anbeeder weer anschiend noch ni so lang in de düütsche