De Döschkassen

Oha, in de Bunneswehr hebbt se ’n russischen Spioon tofot‘ kreegen. Dat hannelt sick üm ’n Offizier, de för de Anschaffung vun Soldaten-Utrüstung‘ un gröttere Waffensüsteme tostänni is – oder beter geseggt – tostänni ween is. Un man mach gor ni glööven, wodör de dorste Spioon sick verroden hett: He is in’t russische Generalkunsulat in Bonn un in de russische Botschaft in Berlin ween. Dor hett he sien Tosomarbeid anboden un he hett ook al düt un dat verroden. Dor fallt een echt nix mehr to in. Jüst so good harr he sick ’n russische Flagge an de Wand in sien Stuuv hangen kunnt. Oder he harr in de Kantine jümmers Borschtsch statt Swattsuuer eeten kunnt. Mit de AfD hett he ook al lang op Du un Du stohn. Wo kann dat angohn, dat ’n Offizier mit so’n Opgooven, de sick so un so al verdächti mokt hett, eenfach so mit de russiche Botschaft un dat Konsulat tosomarbeiden kann. Dat is so, as wenn man weet, dat de Marder ünnerwegens is, man over nix dorgegen deiht, sünnern ook noch de Döör vun‘ Heunerstall wiet opmokt. D