De Döschkassen

Stellt sick vör, de UN-Seekerheitsrot röppt to’n Dreepen op un keeneen geiht hen. Tscha, wenn to de Konferenz in düsse Week würkli keeneen no New York kom‘ weer, denn harr dat ganz scheun wat inspoort. So weern ’n ganzen Barg Fleegers ni üm de Welt suust, dat harr keen Hotelkosten geeven, keen Polizei un Persoon‘schützers harrn betohlt warrn musst un so wieder. Harrn de Lüüd, de dor över ’n poor Stünnen de Luft in de UN-Zentrale in Manhattan warmsabbelt hebbt, ehr Reeden eenfach in de Norichen un in’t Internet veröffentlicht, denn weer dor datsülbige bi rutkom‘: Ni veel. Klor, de Völker, de sick de Konferenz överall op de Welt ankeeken hebbt, weern wiss beindruckt vun dat, wat dor vertellt wurr. Dat eene Volk mehr, dat annere Volk weniger. Leider hebbt de Völkers dor overs nix to mellen, sünnern blots dree Hannenvull vun Volksvertreders, de dor mit ehr Delegatschoon‘ anreist. Weil dat overs jümmers noch so is, dat de Vetomächte Frankriek, China, Groot Britannien, Russland un de USA so un so allns wechbügeln