De Döschkassen

Güstern is dat anfungen. Un bet to’n 20. November geiht dat noch: An fröhen Obend kann man dor mang twee un fief Minuten wat ganz Gediegened an Nachthimmel sehn. Dor süht man de Internatschonale Weltruum-Statschoon, de ISS. Un kort dorvör kann man, wenn man goode Oogen hett, so’n lütten witten Punkt sehn. Mit’n Teleskop oder so geiht dat beter. Un düsse lütte Punkt is wat ganz Besünnered, dat is ’n Warktüüch-Tasch. De hett nöömli een vun de Astronauten bi’t Klütern in’t Weltall verlorn. Un de flücht dor nu rüm. Güstern heff ick dat verpasst. Overs ’n poor Doog heff ick je noch. Dorüm mutt ick mi vörbereiden: Ick bruuk blots bummei 150 Sülvester-Raketen. Un de mutt ick so tosomtüddelt, dat jümmers een no de anner losgeiht. Ganz vöör an dat dorste Genöög kümmt ’n Pümpel ran. Man seggt ook Suug-Glocke dorto. Also so’n Dings mit dat man ’n Verstoppen in’t Schiethuus wechkriegt. Un wenn ick dat näste Mol den lütten Punkt vör de ISS seh, denn steek ick mien Raketen-Pümpel-Moschien an. Wenn de Pümpel denn de Wa