Rozmawiam, Bo Lubi. Weronika Wawrzkowicz

W tym roku minęło 100 lat od momentu urodzin Leopolda Tyrmanda. Żył zdecydowanie za krótko, zmarł na zawał serca w wieku 65 lat. Kiedy o nim myślę, jako pierwsze przychodzi mi do głowy słowo: intensywność. Ilość nagłych zwrotów akcji, przeprowadzek, niespełnień, intelektualnych wojen wypełniłaby biografie co najmniej kilku osób. Podziwiam jego psychiczną siłę, doceniam elegancję i poczucie humoru, a część dialogów ze „Złego” cytuję z radością w codziennych rozmowach. To jedna strona medalu, jest też druga. Irytuje mnie jego podejście do kobiet, denerwuje ciągła potrzeba potwierdzania swojej wartości, czasem połączona z nienośnym deprecjonowaniem innych. Jednocześnie czuję, że za tym ostatnim zachowaniem stoi jakaś dziura w sercu. A to budzi zrozumienie i czułość.