Het Ware Leven In God - Podcasts

Link to podcast11 juni 1987(Inmiddels zijn de meeste van onze meubels weg. Ik moet zoeken naar een stoel om op te zitten om te kunnen schrijven; het huis is nog rommelig nadat de verhuizers zijn vertrokken, stapels papier hier en daar, schoenen, flessen, papieren, touwen op alle bureaus. En toch heeft God, in al die drukte, tussen de buffetten die we moesten klaarmaken voor de afscheidsrecepties (één voor 80 personen en één voor 30), mijn hand niet even losgelaten. Ik vond altijd tijd voor Hem om twee of drie uur per dag te schrijven. Hij geeft mij ongelooflijke kracht, en ik voel mij niet in het minst vermoeid; ik ben in absolute vrede, Zijn Vrede.)Vassula, beminde van Mijn Ziel, blijf dicht bij Mij, kijk Mij aan, laat Mijn Vinger je hart raken; Mijn kind, als je eens wist hoezeer Ik je liefheb; Ik zal je leiden tot het einde; offer meer voor Mij; wil je voor Mij lijden?Ja Heer, doe wat U wilt. (Hij had dit al eerder gevraagd, maar ik had geaarzeld, uit angst. Nu vroeg Hij het weer.) Vassula, Ik ben zo ge