Jaap Jansen | Bnr

Op weg naar de bijeenkomst pakte hij de autotelefoon, een zwart bakbeest met zon kruldraad eraan. Hoe is het daar, vroeg Braks. Ze zijn laaiend, klonk het aan de andere kant van de lijn. Das niet best, zei de minister. Hij keek naar mij en grijnsde. Eenmaal binnen deed hij zijn jasje uit. De bewindsman werkte zich in het zweet om de boeren uit te leggen dat het echt niet anders kon, het was hoogst noodzakelijk zware maatregelen te nemen. Maar ook dat hij, wat er ook gebeurt, altijd ook aan hun belang zou denken; dat hij aan hun kant stond. En warempel, om mij heen verstomde het gemor. Ik hoorde: Die Braks, das er een van ons. Na anderhalf uur nam hij afscheid met kazen en krentenmikken onder de arm. Tientallen jaren later speelt er weer zoiets. We moeten af van de overdosis stikstof die nuttige planten verhindert te groeien, vogels doet uitsterven en ook de mens in problemen brengt. De hoogste rechter heeft het bestaande beleid afgekeurd. Voorlopig mag er niet gebouwd worden. De landbouw is verantwoordelij