De Basis - Apeldoorn - Kerk met compassie

“I’m here. And I’ll be if I can. A father and a friend. Every time I look at you, I see myself. And I’m so proud of you. You have made me what I am. A son and a friend. I’m just so proud of you.” Dit is wel een heel ideaal plaatje, zoals de relatie tussen vader en zoon hier wordt beschreven. Het 'echte' leven is helaas meestal wat weerbarstiger. Verwijten en onbegrip, een stroef contact, een grote afstand of weinig onderlinge betrokkenheid; het komt allemaal regelmatig voor. Is het wel mogelijk zo'n hechte band te hebben met je vader als bezongen in dit lied?