De Döschkassen

Nu weer je weller de ESC, de European Song Contest, de europäische Leeder-Wettstried. Fröher hett dat je mol Gran Prix Eurovison de la Chanson heeten. Overs so’n richtigen Schangson harr düt Johr blots Litauen in’t Gepäck. Un Schangsons sünd je intwüschen ook ’n lütt beten ut de Mood kom‘. Liekers mutt man sick wunnern: Dütmol sünd op Platz een, twee un dree bi den Wettbewerb, Lüüd kom‘, de in ehr eegen‘ Lannessprook sungen hebbt. Dat hebbt wi lang ni hatt. Dat geev Johrn, dor hebbt meist all ingelsch sungen. Mi hett dat Leed, dat de Deern ut Holland sungen hett, an besten gefulln. Op Holländisch hett „Stien“ ehr Leed „De Diepte“ sungen. Wenn man Platt kann, kunn man dat ook ganz good verstohn. Worüm Stien overs Plünn anharr, bi de mang de Hüft un de Bost keen Stoff weer, dat weet ick ni. Mi wurr je ook interesseern, wat Spanien ook denn op Platz dree lannd weer, wenn dor ni de half nokelten Deerns un Jungs op de Bühne rümhüppt weern. Un dat natüürli eendüütig-tweedüütig. Op St. Pauli dörft man sowat erst m