De Döschkassen

In Kinnergoorn, in Meldörp jüst so as in Berlin, Paris, Washington, Moskau, Kiew oder Oslo, ward de Kinner vertellt, dat se sick verdreegen schüllt. Wenn dat wat för all tosom to eeten gifft, denn ward dat Eeten deelt, dormit jedeneen wat afkriegt. Ward ’n Geschicht vörleest, dörft all mit toheuern un wenn wat sungen ward, singt all mit. So ward dat de Lütten bibröcht, dormit se mol anstännige, freedliche Lüüd ward, wenn se groot sünd. Is je kloar. Natüürli sorgt dor ook ehr Öllern för. Overs jedet Öllernhuus is anners un ni jedet Kind wasst bi sien Öllern op. In Kinnergoorn overs sünd all de lütten Kinner gliek. Un wenn man mol mit so’n lütte Deern oder ’n lütten Jung‘ snackt, denn mutt man sick wunnern, wat de sick allns markt. De weet ook to Huus oder ünnerwegens ganz genau, wat gerecht un ungerecht is, wenn dat doran geiht, wat to deeln un so. Un se weet wat Freeden is. Dat vertellt se ook ganz plietsch un drulli.  Wenn de grooten Lüüd overs vun Gerechtigkeit snackt un vun Freeden, denn seggt se to de Lüt