De Döschkassen

Hartli Willkom‘ in’t niede Johr leeve Lüüd. Un dat niede Johr fangt je glieks richti good an – weil dat so „Ressourcen schoon’d“ is. So’n günstiged Johr harrn wi toletzt in’t Middelalter. Düssed Johr kann man nömli mit blots twee Ziffern schrieven, mit twee un null. Un dat is annerlei, wat dat ’n raude oder ’n swatte Null is. Dat is würkli wat Besünneret, denn de näste Johrestohl, de man mit mit weniger as dree Ziffern schrieven kann, hebbt wi erst in’t Johr 2111. Un för’t Johr 2222 bruukt man sogor blots een Ziffer för, overs dat warr ick wohrschienli ni mehr beleven. Overs wo keem dat ölverhaupt dorto, dat wi de Johrestohln kreegen hebbt, no de wi hüüt reekend? Dat is je de Christliche Tiedreekn‘. Hett Jesus dat sülms dat so bestimmt, as he op de Welt keem? „So, Lüüd vun nu an reekend wi de Tied no mien Gebuurtsdag. Blots dat ju dat weet!“ Un kunn Jesus direkt no de Gebuurt al snacken? Man weet dat ni. Ick heff mol ’n beten rescherscheert: Erst vör bummeli 1500 Johr hett ’n römischen Mönch fastleggt, wann J