De Döschkassen

Hüüt is je mol weller Friedag de 13. So’n Dotum schall je no’n Volksglooven Unglück bringen. As lütten Stackel harr ick ook düchti Bammel vör all den Overglooven, mit den mi besünners de Omas un Opas versorgt hebbt. Ick bün ünner keen Ledder langloopen, un wenn mi ’n swatte Katt in de Mööt keem, kreeg ick Hartkloppen. Ick kunn mi blots ni marken wat dat Unglück bringen schull, wenn de Katt vun links oder vun rechs keem, dorüm heff ick mi ümdreiht wenn’n swatte Katt ut’n Knick keem oder ick heff de Oogen tokneepen. Un as ick de Oogen mol weller wegen so’n düster’n Tiger tokneepen harr, bün ick ganz fürchterli mit mein Fohrrad op’n Sabbel gohn. Wohrschienli harr ick de Oogen ni fröh genog to. Wat ’n Pech! Dorbi harrn wi to Huus twee swatte Katten, de mi anduuernd vun alle Sieden övern Weg loopen sünd. Un denn, ’n annermol, dor harr ick jüst acht Johr op’n Puckel, is mi’n oln Speegel dohlfulln. In duusend Stücken is de sprungen. Weekenlang kunn ick obends ni mehr richti tosloopen, weil ick nu je söben Johr Pech