De Döschkassen

In de Reklame leest man je oftmols wat vun „Garantie“, un dat gifft je ook dat Recht op „Gewärleistung“. In de Praxis süht dat bi uns in’t Land overs mitünner ganz anners ut. Köfft man sick to’n Bispeel ’n nieden Buusteen för sien Kompjuter, denn drückt man em no’t Utpacken in den Steekplatz, wo he henheuert un freut sick op de niede Leistung, de dat Elektroon’gehirn dormit hebben schall. Deiht de Reekner bi’t Inschalten overs gor nix mehr, denn will man den nieden Buusteen natüürli ümtuuschen oder sien Geld trüch hebben. Wenn man overs Pech hett, seggt de Hännler: „Nä, dat künnt wi ni trüchnehm‘, dat weer je al inbuut!“ Mit Autodeele, de man sülms inbuut, belevt man sowat ook mol gern. Wo schall man overs weeten, dat man Plünnkrom köfft hett, wenn man dat ni inbuun dörft? In de USA is dat anners. Dor hett sick to’n Bispeel mol ’n öllern Mann ’n grooted, düüred Wohnmobil günnt. De Verkööper hett em denn vertellt, wat dat mit all de Knööp un Schalters in den Kämper op sick harr. An een Schalter stunn „Criuse C