De Döschkassen

Oha, nu war dat gefährli: De Nasa hett je annerletzt ehr Robotter-Auto „Perseverance“ op ’n Mars schoten. Perseverance, dat kann man gor ni richti utsnacken. Op Plattdüütsch heet dat „Utduuer“ – ook ni veel beter. Un düssed Auto hett je ook ’n Helikopter op unsen Noverplanet‘ bröcht. De heet Ingenuity. Dat lött sick noch weniger utsnacken, heet overs so veel as Scharpsinn. Na denn. Dat Mars-Auto hett overs noch wat in petto: Dat schall nömli Steen un Sand un all so’n Schiet un Smeer vun‘ Mars insammeln un den ganzen Krom denn mit ’n Raket’ no de Eer jogen. Un nu geiht dat mit de Gefohr los. Dat gifft nömli Weetenschoplers, de seggt, dat düssed Gramusel vun‘ Mars de Eer „kontamineern“ kunn, weil dat fröher veellicht je mol Leven op den rauden Planet‘ geeven hett. Leven dat dor op’n Grund blots dorop töövt, dat ’n Mars-Sonde vun de Nasa dat no uns henbringt. Na jo, kann je ween, dat dor irgendwülke Wörms oder so al twee Milliarden Johr op’n Bus no Heid‘ töövt. So lang mööt mennige Lüüd op’t Dörp je ook mitünner