De Döschkassen

  Jo, ich weet dat noch ganz genau, wo dat weer an den Dag in‘ Februar 2011. Mien Telefoon gung un mi wurr seggt, dat uns‘ Cherfredakteur, Herr Wagner, mol mit mi snacken wull. Toerst heff ick dacht, ick harr wat verkehrt mokt. Weer overs allns on Ordnung. He he to mi seggt: „Sie sprechen doch Plattdeutsch, richtig?“ Jo, heff ick seggt. Un denn hett he mi froogt, wat ick mi vörstelln kunn, över aktuelle Them‘ eenmol de Week ’n Kolumne op Platt to schrieven. Dat kunn ick mi vörstelln. Överhaupt kann ick mi ’n Barg vörstelln, wenn ick erstmol anfang mi wat vörtostelln. So schull ick mi ’n Titel för de Kolumne utdinken un losleggen. Un an Friedag, den 4. März 2011, also güstern vör teihn Johr, stunn mien Kolumne as „De Döschkassen“ to’n ersten Mol in’t Blatt. Mehr as 500 Geschichen heff ick siet den Dag al to Poppier bröcht, siet twee Johr snack ick den Döschkassen ook as Podcast in, dor segg ick denn „Podkassen“ to. Un jümmers noch mokt mi dat düchti Spooß. Dat ick de Gelegenheit kreegen heff, mien kruuse Gedan