De Döschkassen

„Krrrrrrr...“ Oh, dat heuert sick ni good an. Veellicht harr ick dat al fröher marken kunnt. Overs as ut mien Computer blots noch düssed ungesunne Rappeln keem, wurr mi doch ’n beten dösig toweeg. Erstmol utmoken den Kassen. Is wohrschienli beter. Overs denn, as ick den Apparot weller hochfohrn wull, harr mien Reekner dor keen Lust mehr to. De Fastpladde weer in Dutt. Ganz langsom wurr ut dat dösige Gefööhl richtige Panik. De Mehrsten vun all de Geschichen, de ick mi utdacht heff, all mien elektroonische Post un – oh nää – veele Fotos, ook ut de Tied, as de Kinner noch lütt weern, sünd op de dorste Fastpladde ween, de nu blots noch „krrrr“ mokt hett. Jo, ick weet, man schall sien Daten je seekern. Overs wat is, wenn ook de Datenseekerung mitmol blots noch „krrr“ mokt? Ick will nu ni ganz so deep in de Materie instiegen, mit de ick no dat Malleur to dohn harr, overs jüst dat is mi passeert. Allns, wat ick so fein in all de elektroonischen Ordners harr, weer wech. Erstmol. Dat Mehrste heff ick to’n Glück overs