De Döschkassen

Tscha, nu sitt ick hier in mien Home-Office. Dat schall ick je ook. Wegen de Viren. „Viren“, dat heuert sick je al an, as so’n gefährliched Rieder-Volk vun fröher. De Mongolen ünner Dschingis Khan, de Hunnen ünner Attila un de Viren – wohrschienli ünner Karl Lauterbach – dat sünd allns Bagaluten vör de man sick vörsehn mutt. Un de Viren wüllt se nu mit düssed Home-Office den Wind afdreihn. Home-Office, dat kümmt je ut‘ Ingelsche. Home heet „Tohuus“ oder ook „to Huus“, un Office, dat heet Büro. To-Huus-Büro also. Dorbi dinkt man in de Regeerung je besünners an all de, de in düsse Büros an arbeiden sünd, wo hunnert Lüüd in een grooten Ruum sitten doht. Nu weer ick je nieschierig. Ick heff mol keeken, wo veel Lüüd in Düütschland överhaupt in’t Büro arbeiden doht. Un dat sünd good twee Millioon Arbeidnehmers. Und durvun arbeidt 15 Perzent in Büros in de mehr as fief Lüüd sitt, also rund dreehunnertduusend vun 83 Millioon. De kunnen nu – theoretisch – mit ehr’n Computer över’t Internet vun to Huus ut arbeiden. Dat