De Döschkassen

„Hebbt se Päibäck? Sammelt se Punkte?“ Tscha. Oftmols wenn ick inkööpen goh oder an de Tanksteed betohln will, frogt mi de Kasseerer oder de Minsch achtern Verkoopstresen so dösige Frogen. Wenn dat so kümmt, denn segg ick jümmers: „Nä. Ick heff keen Päibäck un sammel keen Punkte. Un üm dat glieks vörut to schuuven: So’n Düütschlandkoart un wo dat allns heet, heff ick ook ni. Dörf ick nu bidde eenfach blots betohln?“ Mennig een seggt denn to mi: „Worüm sammelst du denn keen Punkte? Dat lohnt sick doch. Dat mutt man doch mitnehm!“ Na jo. Mach ween, dat sick dat lohnt. Overs lohnt sick dat würkli för mi, oder doch eher för de Dorsten, de düsse Koarten op’n Mart smieten doht? Dat dörft man sick doch mol frogen oder ni? Mi is dat mien Levdag noch ni ünnerkom‘, dat irgendeen wat to verschinken hett, bet op mien Omas veellicht. Un wenn dat mit düsse Koarten billiger ward oder man mit de dorsten Plastikdingers Geld trüchkriegt, worüm nehmt de Kooplüüd denn ni eenfach so weniger Geld för dat, wat se verköfft un lot‘ d