De Döschkassen

Keen Elektroonik op’n Zeddel

Informações:

Sinopse

Nu, wo je in Momang ni so veel Lüüd in de Büros sitten dörft, ward weller düchti no de Digitaliseerung gröölt. Digitaliseerung – wat weer dat nochmol? Ach jo, dat gung al in de 70er Johrn los, an un för sick noch fröher. Also ick meen de 70er Johrn vun’t vörige Johrduusend. Dor keem‘ de ersten Kompjuters op, un mit düsse Reekners schull allns ganz anners warrn. Vörher wurr je allns mit Poppier mokt, un vun allns wat op irgendeen Formular smeert wurr, sünd denn noch dree Dörsläge mokt worrn. Dat weer ni ganz so scheun vör de Ümwelt un för de Schappen ook ni, denn dor hebbt sick Aktenordners vull mit Poppier in stopelt. So weer dat dormols. Un nu, föffti Johr loter, is dat noch ganz genau so. Mennige Lüüd seggt sogor, dat hüüt noch veel mehr mit Poppier hanteert ward. Wo kann dat angohn? All de Elektroonik is doch ook al ’n halved Johrhunnert old. Ist dor irgendwat scheev loopen? Dat schient meist so, ne. Wenn ick bi uns to Huus kiek, mit de veer Lüüd, de dor wohnt, kümmt dor ’n ganzen Barg Elektroonik to