De Döschkassen

In Oogenblick löppt in de USA je dat Amtsenthebungsverfohrn gegen Donald Trump as Präsident, ne. De Medien sünd sick je al vör düssed Verfohrn seeker ween, wat dat Trump nix anhebben ward, weil in‘ Senat, de in düsse Sook entscheed‘, mehr Republikaner sünd. Man harr dat Ganze also ook eenfach loten kunnt. Overs de Demokraten wulln weenstern to’n Utdruck bring‘, dat se mit düssen Präsident, de allns so „wunnerbor“ un „grootoarti“ finn’d, ni tofreeden sünd. Ännern ward dat liekers nix. Is dat ni dösig? Worüm is dat so? Worüm ward ganz eenfache Lüüd, de Mist mokt, bestroft, wiel de Grooten, de veel grötter’n un veel slimmerer’n Mist mokt, achteran in de Fernsehkameras grient, as wenn gor nix losweer? Tscha. Dat is an un för sick ganz eenfach. All de Trumps un Putins op de Welt künnt sick so verholn, weil wi dat so wüllt. Wi wüllt groote Lüüd över uns hebben, de dat Seggen hebbt. Wi wüllt ’n Kaiser, ’n König, ’n Präsident. Ni blots weil de uns Regeern doht oder weil wi hopt, dat dör ehr allns beter ward.