De Döschkassen

Wat is mien – wat is dien?

Informações:

Sinopse

Hebbt jüm al mol wat vun „Containern“ heuert?. Bi düssed dösige Woord geiht dat dorüm, dat Lüüd sick dat ut de Mülltünn‘ achter ’n Supermart holt, wat noch to bruuken is. Nu schull dat vör ’n poor Weeken je’n Gesetz geeven, dat dat Containern legal mokt harr – dat is overs ni dörkom‘. In de Aflehnung vun dat Gesetz gung dat üm Hügjene un Minschwürde un all sowat. Hmm. Wennt no mi gung, schull dat ni verboden warrn, dat Lüüd in Mülltünn‘ rinkiekt, dat schull verboden warrn, gooden Krom in Müll to smieten. Bi’n Sperrmüll is dat je ook in Ordnung, wenn sick dor annere rutsöcht, wat se noch bruuken künnt. Nu is in de Aflehnung vun dat Gesetz je overs ook vun Eegentum de Reed‘. Dat is würkli eegenoartiged Eegentum. Is mien Müll würkli mien Eegentum – ook wenn ick em gor ni mehr hebben will? Bi uns to Huus is de Müll op’t Letzt’ je sogor dorför dor, dat he afholt ward. Eenmol de Week kümmt dor so’n witten Lkw un de Lüüd dorbin holt den Müll af. Jüst so, as in Supermart. Dor ward denn overs ni över schimpt. Nu s