De Döschkassen

De Dubbelmorol, de in Oogenblick dör’t Parlament geistert, mokt Kabarettisten un Satiriker je bald arbeidslos. De Satire mokt de Politik intwüschen je al ganz alleent un veel beter, as man sick dat utdinken kunn. Un wenn man all de Husarenstücke opschrieven wurr, kunn man dormit den ganzen Reichsdag tapezier’n. To’n Bispill ward je jeden Dag seggt, dat man ennli wat gegen Utlänner- oder Fremmenfiedlichkeit dohn mutt. Aha. Un worüm ward denn nix gegen Erdogan mokt, de in Oogenblick je weller – ook mit düütsche Waffen – an de Endlösung, wat de Kurden angeiht, arbeidt? Ganz eenfach: Weil he de Utlänners bi sick logert, de man bi uns ni hebben will. Dor ward twor seggt, dat de düütschen Waffenproduzenten leever nix mehr an de Türkei verkööpen schulln, besloten oder verboden ward dat overs ni. Dat is nix anners as ganz opene Fremmenfiedlichkeit op Distanz. De Fremmen ward al fiendlich behannelt, eher se överhaupt hier sünd. So hölt man dat hier mit de Utlänners. Un dor is je ook noch düsse annere Utlännerin – Gr