De Döschkassen

Annerletzt heff ick in`t Fernsehn ’n interessante Dokumentatschoon över „Rießeikling“ sehn. Op Düütsch schrievt man dat „Recycling“. Dorbi gung dat overs üm Rießeikling in de Vergang’heit. Wenn de Steentiedminschen ’n Mess hebben wulln, denn hebbt se ’n Steen in Dutt haut. Un wenn dat Mess ni mehr scharp weer, denn hebbt se dat Steenmess noch mol in Dutt haut. Erst ganz toletzt, wenn de Steen to nix mehr to bruuken weer, hebbt se em eenfach wechsmeeten. Dat weer overs gor ni so wild, denn in den Dorsten Steen weer keen Mikroplastik oder so. Allerheuchstens Mikro-„Steen“. Un den kinnt man ook as Sand. Dor kann man sogor weller wat Frisched ut moken. Hüüt is dat ganz anners. So’n Smartfohn to’n Bispeel kann twor veel mehr, as ’n Mess‘ ut Steen. Overs wenn dat ni mehr geiht, mokt dat keen Sinn, dor eenfach ’n Stück vun afkloppen, üm dat denn as wat anners to bruuken. Un eenfach wechsmieten geiht ook ni. In so’n Ackersnacker steekt so veel Gift un Schiet un Smeer, dat kann man sick alleent gor ni utdinken. B