De Döschkassen

So langsom froogt sick veele Lüüd weller: Wat schall man to Wiehnachen blots verschinken. De wat to verschinken, de geföhlt al allns hebbt, is jüst so figeliensch, as de wat in’t Poppier to wickeln, bi de man gor ni so recht weet, wat se möögt. Natüürli, man harr sick je rechttiedig informeern kunnt, overs dat gifft je jümmers so veel annern Krom to nusseln. Bet vör’n poor Weeken harr ick noch ganz wunnerbore Idee: Meist all, de ick wat verschinken will, harr ick dat verschinken kunnt. Un dat weer ’n Gasbuddel ween – so een, de man to’n Kämping bruukt. Nu heff ick overs jüst ut de Norichen to weeten kreegen, dat de Gas-Spiekers bi uns in’t Land to „mehr as hunnert Perzent vull“ sünd. Dor heff ick mi erstmol frogt: Wat kann den överhaupt to mehr as hunnert Perzent vull ween. Kippt man ’n Glas Beer to mehr as hunnert Perzent vull, denn löppt dat Beer dor överhen. Vör ’n poor Johr bün ick in‘ Frietiedpark mol mit so’n Holtachterbohn fohrt. Dor harr ick geföhlt de Büx to mehr as hunnert Perzent vull – overs