De Basis - Apeldoorn - Kerk met compassie

We zijn op zoek. Nieuwsgierig naar wat er is tussen hemel en aarde. We willen graag zelf op ontdekkingsreis gaan om dat beetje geluk, rust of ontspanning te vinden. Beurzen over het bovennatuurlijke met een keur aan 'reisgidsen' helpen ons graag bij deze zoektocht naar de dingen die we niet zomaar kunnen verklaren. Hoewel niemand precies weet hoe deze onzichtbare wereld in elkaar steekt, hebben we het er voor over om onze zekerheden ter discussie te stellen. Daarbij vertrouwen we op het onbekende. Levert het ons werkelijk op waar we op hopen...?

Evolutie, we kunnen er veel kanten mee op... Vragen over onze oorsprong, wie we zijn of waar we vandaan komen, houden ons al eeuwen bezig. We blijven altijd op zoek naar meer bewijsmateriaal, of we nu raadsels of feiten voor ons zien. De wetenschap geeft ons veel inzicht en is onlosmakelijk verbonden met ons leven. God, mag ik eens vragen...? Ontdekken we nu een steeds groter stukje van de waarheid, of blijft het ontstaan van de mensheid Uw best bewaarde geheim? Wat vindt U eigenlijk van ons verzameld bewijsmateriaal? Hoe kijkt U naar de evolutietheorie?

Wat moeten we zeggen of doen als onschuldige mensen slachtoffer worden en lijden door het handelen van anderen...? De baby's en kleuterleidster in de crèche in Dendermonde hadden toch niet zo'n dood verdiend? Maar niemand kan het terugdraaien... We staan er bij, terwijl het drama zich voor onze ogen voltrekt en voelen ons machteloos. Hoe is dat voor U? U bent toch machtig? Hoe kan U zoiets dan laten gebeuren?

Nog niet zo lang geleden zeiden we met gepaste trots: 'Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst'. Als je vandaag de krant leest, krijg je eerder de indruk dat de maatschappij behoorlijk in haar maag zit met probleemkinderen, hangjongeren en jeugdbendes. En jongeren zelf hebben het meestal ook niet makkelijk met henzelf en met de wereld om hen heen. Minister Rouvoet van Jeugd en Gezin heeft er meer dan een dagtaak aan en zou er zomaar een uurtje minder van kunnen slapen. Evenals veel ouders, leraren, jeugdhulpverleners en niet te vergeten de jongeren zelf. Hoe moet dat in de toekomst?

Omgaan met anderen is best lastig, maar omgaan met onszelf valt ook niet mee. Er zijn verschillende terreinen waarop we strijd kunnen voeren met onszelf. Soms ontbreekt het ons gewoon aan discipline, geduld of moed om iets, misschien wel goede voornemens, tot een goed eind te brengen. Deze Basisdienst gaat over 'moed', iets waar we allemaal wel eens te weinig van hebben.

Omgaan met anderen is best lastig, maar omgaan met onszelf valt ook niet mee. Er zijn verschillende terreinen waarop we strijd kunnen voeren met onszelf. Soms ontbreekt het ons gewoon aan discipline, geduld of moed om iets, misschien wel goede voornemens, tot een goed eind te brengen. Deze Basisdienst gaat over 'geduld', iets waar we allemaal wel eens te weinig van hebben.

Ontmoetingen tussen mensen kunnen zich bijna ongemerkt voltrekken, maar ook heel bijzonder zijn. De bijbel vertelt over een aantal ontmoetingen tussen Jezus en mensen, die stuk voor stuk indruk maken. Bij deze mensen, maar waarschijnlijk ook bij ons. In deze dienst zal ook meer verteld worden over de doop, een krachtig symbool dat God mensen aanreikt om hun keuze voor Hem te verankeren.

Omgaan met anderen is best lastig, maar omgaan met onszelf valt ook niet mee. Er zijn verschillende terreinen waarop we strijd kunnen voeren met onszelf. Soms ontbreekt het ons gewoon aan discipline, geduld of moed om iets, misschien wel goede voornemens, tot een goed eind te brengen. Deze Basisdienst gaat over 'discipline', iets waar we allemaal wel eens te weinig van hebben.

Omgaan met anderen is best lastig, maar omgaan met onszelf valt ook niet mee. Er zijn verschillende terreinen waarop we strijd kunnen voeren met onszelf. Soms ontbreekt het ons gewoon aan discipline, geduld of moed om iets, misschien wel goede voornemens, tot een goed eind te brengen. Om er nog maar niet over te spreken hoe ons karakter ons soms in de weg kan zitten. Deze Basisdienst gaat over 'karakter', iets waar we allemaal wel eens te weinig van hebben.

“Mijn naam is Dimitri en kerst betekent voor mij gezellig samenzijn met familie en vrienden, lichtjes, lekker eten... Ja, ik geniet altijd van de kerstdagen! We hebben tijd voor elkaar en kruipen lekker voor de kachel. De kerstboom laten we staan tot Driekoningen, nog even die sfeer in huis vasthouden; elk jaar opnieuw jammer als alle lichtjes weer opgeruimd worden!” Opnieuw stelde ik de vraag ‘wat betekent kerst voor u’ aan een vrouw die, zo bleek, beduidend minder uitkeek naar het kerstfeest. Ze was alleen, vertelde ze. “Ik zal blij zijn als de feestdagen weer achter de rug zijn”, merkte ze nog op, waarna ze haastig haar weg vervolgde. Kerst wordt ook wel het feest van het licht genoemd, de geboorte van Jezus. En reken maar dat je daarom feest kunt vieren! Maar heb je er eigenlijk wel eens bij stil gestaan waarom?

Ben ik de enige die er last van heeft? Ik bevind me dikwijls in situaties die ik, hoe zal ik het zeggen, me heel goed herinner. Waarover ik gewoon weer opnieuw boos kan worden als ik eraan terugdenk. Soms merk ik dat anderen al lang vergeten zijn wat mij nog heel helder voor ogen staat. Dat vind ik lastig. Want ik hád toch gewoon gelijk...?! Het kón gewoon niet wat er gebeurde. Ik kan dat toch echt zomaar niet over mijn kant laten gaan. Ik heb wel eens iemand horen zeggen dat het bevrijdend werkt als je het los laat, maar gewoon ‘zand erover’ lijkt voor mij niet de oplossing...

"Ze is best aardig, de nieuwe vriendin van mijn ex. De kinderen kunnen het goed met haar vinden. Ondanks alles hebben we het best goed geregeld. Mijn leven is weer op de rit, eindelijk weer eens tijd voor mezelf. Het ging gewoon niet meer in ons huwelijk... Morgen gaat de jongste weer een paar dagen 'logeren', zoals we dat genoemd hebben. Ik vind wel dat hij de laatste tijd wat stil en teruggetrokken is. Ik hoop maar dat dat weer bijtrekt, en dat ook m'n laatste twijfels zullen verdwijnen..." In de kerk beloven mensen elkaar nog 'trouw tot de dood ons scheidt'. Blijkbaar was dat ooit de bedoeling. Zou God eigenlijk wel eens overwegen zijn ideeën over het huwelijk en over 'trouw' bij te stellen?

In Nederland hebben we het eigenlijk zo slecht nog niet. Met een gemiddelde levensverwachting van 78 jaar voor mannen en 83 jaar voor vrouwen bekleedt Nederland een mooie 19e plaats op de wereldranglijst wat dit betreft. Gezien deze cijfers hebben de meesten van ons waarschijnlijk nog wel even te gaan. Ruimte genoeg lijkt het om dingen, waar je nog even niet mee lastig gevallen wilt worden, nog mooi even voor je uit te schuiven onder het motto: 'dat zien we later nog wel eens'. Maar wat als de uitkomsten van de vragen voor 'later' ook voor 'nu' je leven positief kunnen veranderen...? Zou je wel wachten tot later en je keuzevrijheid beperkt geworden blijkt?

Er zijn helaas maar weinig mensen die geen ellende meemaken. Logisch dat velen van ons rondlopen met vragen die gaan over het lijden in de wereld. Vooral wanneer die ellende dichtbij komt, het dierbaren van ons treft of onschuldige hulpeloze mensen, zoeken we naar iemand die we daar verantwoordelijk voor kunnen stellen. We zijn dan geneigd God aan te wijzen als boosdoener. Als Hij bestaat, waarom laat Hij dit toe? Waarom creëert Hij geen betere wereld? Schijnbaar werkt het toch niet zo eenvoudig...

Herken je dat? Je hebt vroeger een keer een beslissing genomen die je in een bepaalde situatie heeft gebracht. De keuze voor een opleiding, baan, relatie of sociale status blijkt je achteraf meer te kosten dan je lief is. De prijs die je ervoor betaalde was hoger dan dat je op voorhand dacht. Nu verlang je eigenlijk naar een heel ander leven, zonder die ongevraagde gevolgen van de weg die je bent ingeslagen. Maar de tijd draai je niet zomaar even terug. Toch heeft de bijbel het over een uitweg, ongeacht de situatie waarin je je bevindt... In deze dienst zal bovendien meer verteld worden over de doop, een krachtig symbool dat God mensen aanreikt om hun keuze voor Hem te verankeren.

Je past je gemakkelijk aan en weet wat er van je verwacht wordt. Maar ergens knaagt het wel en zou je veel liever.... Maar ja, ervaring leert je dat je dat beter niet kunt zijn, doen of zeggen; best vermoeiend. "Ken ik mezelf?" Het is niet gek als je je dat wel eens afvraagt... iedereen is per slot van rekening wel eens met die vraag bezig. Maar wat doe je ermee? Ga je op zoek naar wie je werkelijk bent, of laat je je leven?

We bevinden ons allemaal 'ergens' op de reis van ons leven. We komen ergens vandaan en zijn tegelijkertijd ook onderweg ergens naar toe. De kant die we opgaan, bepalen we zelf. Althans, dat denken we en willen we ook graag. Maar geen mens ontkomt eraan onder invloed te staan van z'n omgeving: mensen, beweringen, stellingen, discussies, maatschappelijke ontwikkelingen, waarheden en onwaarheden. Wie of wat laat jij toe om jou te beïnvloeden...?

Als het ergens over blunders of stommiteiten uit het verleden gaat, is dat ene voorval altijd het eerste wat door mijn hoofd schiet. Ik begrijp nog steeds niet dat ik tot zóiets in staat ben geweest. Wat als iemand het ontdekt...? Met beide benen ben ik erin getrapt, en ik voel me er nog steeds schuldig over. Misschien vind ik het wel minder ingewikkeld om een ander te vergeven dan om mezelf te vergeven. Kan (ik) dat eigenlijk wel, zonder nonchalant te worden...?

Ik weet niet of jij d'r wel eens last van hebt maar ik heb zo nu en dan van die perioden in m'n leven dat alles flink tegen lijkt te zitten en dat ik mezelf afvraag: 'hoe los ik dit op?' Door diverse onvoorziene omstandigheden is de financiële positie van mijn vrouw en mij op dit moment niet om over naar huis te schrijven. 'Maak je maar geen zorgen over de dag van morgen, wie dan leeft, wie dan zorgt' zeggen m'n vrienden. Maar toch voel ik me daar niet helemaal gerust door...

Ons hele leven staan we opgesteld in de basis. Het betekent vallen en opstaan, met soms een blessure, maar tenminste kansen genoeg. Ben jij een echte teamplayer als het onrustig wordt in jouw 16 meter gebied? Of loop je in de buitenspel-val van de tegenstander? Gaat het om geluk hebben, overwicht, of zijn het toch de spelregels? Eén ding is zeker; langs de lijn toekijken is er niet bij. Wat is jouw tactiek? Ga je voor gelijkspel of winst? Herinner jij je, in het vuur van de strijd, nog het plan waarover je trainer voor de wedstrijd sprak?