Ben Van Der Burg | Bnr

Ook ik sta dagelijks in de file op de A1: prima. Ik houd er rekening mee dat mijn aankomsttijd in de ochtend- en avondspits varieert. Ik heb dagelijks meer tijd om te mijmeren, radio te luisteren of te bellen en accepteer de vertraging. Als er een ongeluk gebeurt en de vertraging loopt op tot een uur dan vind ik dat jammer, maar niet erg. Ik heb ten eerste gekozen om de weg op te gaan in de spits. Ten tweede zorg ik dat mijn gevoel over de file verandert. Want de file kan ik niet veranderen, mijn gevoel over de file wel. De derde is een cliché, maar klopt wel: het bereiken van de eindbestemming is niet het belangrijkste; zorg dat je de tussentijd ook optimaal benut. Het probleem dat sommigen met files hebben, komt vooral door mensen die belang hebben bij verkeersproblemen. Neem het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid (KiM). Onlangs kwamen ze met hun jaarlijkse Mobiliteitsbeeld. Ze schrijven: het reistijdverlies is fors gestegen, in 2015 met 22%, ten opzichte van 2014. Wat nu verlies? Tijd kent geen winst