Ben Van Der Burg | Bnr

We nemen deze week afscheid van onze columnisten. Op vrijdag was dat natuurlijk Ben van der Burg. Daarom nog één keer een column uit eerder werk van Ben. Deze komt uit mei vorig jaar, en gaat over 'spoken word'.  Yeah Yo, iedere zichzelf serieus nemende tekstmaker kan in deze tijd geen tekst maken zonder woorden te spoken. Want zonder spoken word ben je geen woord voor de knip meer waard. Want de waarde zit hem in de dictie, ritme, de stijl van de manier waarop je je standpunten duidelijk maakt. Let ook op de sierlijke handgebaren, die ik nu gebruik. Hier voor jou, op dit moment in de eeuwigheid.   Zelfs op de Dam hoor je een jonge dame spreken in spoken word, spreken over bewustzijn van het verleden en wijsheid in het heden. Een generatiegenoot van haar naast me op de bank, schreeuwt het uit: 'dit is slecht, slecht, kan dit weg, weg.' Maar de tekst komt uit haar hart, dus het is goed, ze is vrij, ze maakt velen blij. Ze kopieert Amanda Gorman, de Amerikaanse die sprak tijdens de inauguratie van Joe Biden.

Afgelopen zondag bracht ik door met een glimlach. Ik las het onthutsende boek ‘Er is er hier maar één de baas’ van Angelique Kunst. Citaat: ‘In de zomer van 2018 ontmoet […] Gerard Sanderink op zeventigjarige leeftijd een vrouw die zijn leven ingrijpend zal veranderen. Dat gebeurt wel vaker met mannen die in de Quote 500 staan. En dat ze eenentwintig jaar jonger is dan hij zal ook niemand verbazen. Maar deze Rian van Rijbroek uit het Brabantse Veghel is er wel een van de buitencategorie. Ze is geheim agente, werkt voor buitenlandse mogendheden en grote multinationals. Ze is een superhacker die in de cyberwereld bekendstaat als Wonder Woman. Ze heeft verstand van high finance, van fraude, van internationale criminaliteit. En ze weet alles over de geheime uraniumvoorraden van Iran, en van de geheime broncodes van softwarebeveiligingsbedrijf Kaspersky. Kortom: een droomvriendin voor een ietwat excentrieke en wereldvreemde zakenman.’ Gerard Sanderink heeft in zijn leven een imperium neergezet. Het omvat onder m

In je hoofd kun je bedenken wat je wilt. De meest wilde, bizarre, extreme, mooie, fantasierijke, creatieve, slimme en domme hersenspinsels kun je laten rijpen, afschieten, omarmen of verdringen. Voor het gemak stellen we dat je baas bent in eigen hoofd, want we starten op vrijdagochtend, terwijl je naar je werk rijdt, niet de discussie of de mens nu wel of geen vrije wil heeft. Baas in eigen hoofd vinden we een belangrijk in de analoge wereld. Wat je vervolgens met je hersenspinsel doet, kent beperkingen om ons samenzijn een beetje in balans te houden. Eigenlijk zou de digitale wereld niet veel anders moeten zijn. Geniet of verafschuw al je hersenspinsels, breng je ze echter naar buiten, dan ontstaan beperkingen. We vinden het lastig met die beperkingen om te gaan. Deze week. De Europese Commissie. Een wetsvoorstel. Ze willen, uit de Volkskrant: “alle ‘relevante aanbieders van onlinediensten’ [verplichten] seksueel misbruik van kinderen online op te sporen en dat materiaal aan de overheid te melden. Denk […

De 28-jarige Zuidas advocate L. vertelde over een klant die ze hielp met een acquisitie. Een prettige klant, niet zo’n mannetje met een opgeblazen echo waarmee hij zijn onzekerheid verdoezelt. Ze omschreef D. als een vriendelijke, introverte man met onderkoelde humor. Vorige week belde ze hem op. Aan het overgaan van de telefoon herkende ze dat hij in het buitenland was. Hij nam op met een zachte stem. Hij kon niet praten. Hij zat in Rusland. L. was verbijsterd. Wat doe je in deze tijd in Rusland? Ze vertelde haar leidinggevende dat ze niet meer met D. wilde werken. Het kantoor vond (een veel ouder) iemand met een ander moreel kompas. De werkomstandigheden voor jonge artsen in een gemiddeld Nederlands ziekenhuis zijn niet meer van deze tijd. Ze maken te lange dagen, dragen te veel verantwoordelijkheid en hebben geen pauze. Oudere artsen zijn geweldige professionals; van organisatiekunde hebben ze geen kaas gegeten en die gezondheidszorgmanagers lossen dat ook niet op. Het goede nieuws: jonge artsen haken af

Elon Musk denkt dat Twitter een digitaal dorpsplein moet zijn waar we allemaal onze stem kunnen laten horen. Daarmee beschermen we onze democratische waarden, want vrijheid van meningsuiting is een belangrijke waarde die wij te allen tijde dienen te beschermen tegen mannen en vrouwen die ons monddood willen maken. Musk begrijpt echter niet goed wat de gevolgen zijn van een algoritmische tijdslijn die als doel heeft mensen zo lang mogelijk op Twitter te houden. Op een dorpsplein blijft de schreeuwende gek binnen de muren van de buurt waar hij zijn uitingen bezigt. Een explosieve verspreiding blijft dankzij de geografische grens beperkt. Anders dan bij een algoritmische tijdslijn. Een mens blijft langer hangen bij expliciete, ongenuanceerde berichten die hun mening bevestigen. Zo belandt zo’n mens in de zogenaamde ‘rabbit hole.’ Daar moeten we iets aan doen. Onze Europese leiders maakten onlangs een stap met de Digital Sevice Act (DSA). Deze wet dwingt techbedrijven meer te doen tegen illegale inhoud op inter

Tijdens een etentje met wat oud-collega’s deze week stonden we stil bij Jitse Groen. We spraken over de tijd dat hij net was begonnen met Thuisbezorgd en dat hij er alles aan deed om op het mobiele internet platform van Vodafone te komen. In die tijd waren er enkele tienduizenden toestellen in Nederland waarop je Thuisbezorgd kon vinden, maar dat deerde hem niet. Groen schotelde ons voor dat de hele wereld via zijn mobiele telefoon eten zou bestellen en dat je vervolgens je eten bezorgd kreeg. We twijfelden sterk aan deze ‘killertoepassing’ van Groen. Maar zijn bezetenheid en overtuigingskracht deed ons besluiten om hem toe te laten op de ‘wallet garden’ van Vodafone. Twintig jaar later is Jitse Groen CEO van het beursgenoteerde bedrijf Just Eat Takeaway (JET) en zaten wij in een matig restaurant. Alleen, het gaat niet zo lekker met JET. Na de onstuimige groei tijdens de coronajaren stokt nu het aantal bestellingen. Analisten voorspelden 286,3 miljoen bestellingen in Q1 2022; het werden er 264,1 miljoen. Dat

‘Ach, het is maar een spelletje,’ vertelde een deelneemster van een spelshow aan de quizmaster, terwijl ze een fiets had kunnen winnen. Een fiets. Freek de Jonge maakte zich daar decennia geleden in een voorstelling boos over. ‘Heb ik daar anderhalf uur naar zitten kijken? Heb ik daarvoor door de spanning mijn afstandsbediening vermorzeld? Zeg dat wicht: “ach, het is maar een spelletje.” Ze had een fiets kunnen winnen.’ Wat voor velen een bloedserieuze zaak is, beschouwen anderen als een spelletje. Ik ken mensen die serieus hun spaargeld in aandelen Twitter hebben gestopt. Ik ken mensen die serieus Twitter als mediakanaal gebruiken en een schare volgers hebben die ze als vriend of sparringpartner beschouwen. Je denkt wellicht: Elon Musk hoort bij die mensen. Niet waar, Elon Musk ziet Twitter als een spelletje. Nadat hij op 4 april bekend had gemaakt een belang van 9 procent in Twitter te hebben genomen, tweette hij zijn ideeën. Moet het hoofdkantoor niet veranderd worden in een daklozenopvang? Disruptiever v

16 November 2017 presenteerde Elon Musk de Roadster 2.0 met adembenemende specificaties: van nul naar 100 in minder dan twee seconden en een bereik van 1000 kilometer. Je kon direct de Founders Edition bestellen. Je hoefde alleen maar $245.000 dollar over te maken aan Tesla. Dat moest je wel binnen tien dagen doen, want het betrof van een gelimiteerde versie van 1000 auto’s. We zijn nu vijf jaar verder en Tesla heeft een gratis lening van 245 miljoen dollar gehad en het is nog steeds niet duidelijk wanneer de auto geleverd gaat worden. Als de bestellers die 2,5 ton bijvoorbeeld in aandelen Tesla hadden gestopt, dan zouden ze nu vier miljoen hebben gehad. Youtuber Marques Brownlee zegt een patroon te zien. De nieuwelingen in de auto-industrie beginnen met een ultra coole website, een aparte naam en een invalshoek waar Tesla zich niet mee bezighoudt. Vervolgens bouwen ze een bedrijf met een enthousiaste CEO, een aparte bedrijfscultuur en ze zorgen dat het idee veelbelovend lijkt. Daarna bouwen ze één prototype

Ik snap dat je door de oorlog, stijgende energieprijzen en het plan voor extra belasting op vliegen, vlees en plastic, controle wilt houden op de zaken waar je wel zelf invloed op hebt. ‘Want die gehaktbal hè, die wordt duurder hè, schandalig hè, in wat voor land leven we?’ Zo zie je dat op dit moment door de onzekerheid de behoefte ontstaat aan controle met als gevolg een doorgeslagen gebrek aan spontaniteit. Ik bezocht mijn favoriete museum Voorlinden in Wassenaar. De thematentoonstelling op dit moment: ‘Art is the Antidote.’ Als tegengif voor de coronabeperkingen, de verdeeldheid, onzekere tijden en de stroom desinformatie, biedt kunst energie, prikkels en verrassing. Dat laatste is hard nodig. Scroll voor de verrassing nu door je telefoonlijst en bel een willekeurig persoon. Iemand die je lang niet gesproken hebt, spontaan, waarbij je denkt, hoe zal het met hem zijn? Tik zijn nummer in of zeg tegen je spraakassistent, als je in de auto zit, “bel [naam]” en maak een spontaan praatje. Nog sterker, bel ee

Thierry Baudet wilde hip zijn. Zijn uitgever bracht NFT’s uit, ter ondersteuning van de lancering van Baudets boek. Ze wilden cashen, want alle vriendjes en vriendinnetjes gaan naar de maan met hun NFT’s en dan wil je mee. Mee op de golven van oneindige rijkdom, bling, bling, whoop, whoop. Ze maakten geinige plaatjes van een knokpartij tussen Baudet en World Economic Forum-oprichter Klaus Schwab. Want Klaus Schwab begrijpt helemaal niets van onze wereld en Thierry wel. Schwab zet een wereldwijd ‘globalistisch’ complot op tegen de natiestaat en strijdt voor meer controle op burgers. Thierry vecht vòòr onze natie en voor de vrijheid van ons allen, want, citaat: "Het is een masochistische ketterij, dit geseculariseerde zondvloedgeloof, dat zich in deze tijd heeft meester gemaakt van de harten en geesten van onze bestuurders. Een manie, vergelijkbaar met de doodscultus die ooit Paaseiland teisterde." Om dat soort citaten moest ik aanvankelijk nog wel lachen, omdat het behoorlijk way off is, nam ik het niet seri

Deze week wat Telegram groepen gejoined om wat inzicht te krijgen in Russische propaganda. Ik check de posts van ‘Intel Slava Z,’ een Russische nieuwsverzamelaar dat verslag doet van geopolitieke conflicten in de wereld. Ik zie een video van een uitgebrande tank in een sneeuwlandschap, bloed op de grond. De tekst luidt: ‘vernietigd materiaal van het Oekraïense leger.’ Een foto met Russische vlaggen op een wegdek en een witte letter Z met de bewering dat het in Syrië is. Mensen in Homs, Aleppo en Damascus zijn de straat op gegaan om het Russische leger te steunen. Een tekst waarin staat dat 80 ton ammonia in de buurt van Kharkov wordt voorbereid [?] om Rusland te beschuldigen van het gebruik van chemische wapens. En zo gaat het door. Rusland is aan de winnende hand. Oekraïne dient zich snel over te geven. Telegram heeft 550 miljoen maandelijkse gebruikers en is de populairste berichten-app in Oekraïne en Rusland. Het heeft de reputatie van privacy vriendelijke app, maar dat ligt genuanceerder. De end2end enc

‘Het idee dat de meeste mensen deugen is typisch een uiting van een generatie die te veel Disney-films heeft gekeken waarin zelfs de dieren kunnen praten,’ vertelde schrijver Rob Riemen aan het FD. Ik geniet al meer dan een week van deze opmerking. Hij vertelde het in relatie tot de gedachte dat na de val van de Berlijnse muur vrede, zoals wij in het westen kennen, de hele wereld welvaart zou kunnen brengen. Waarbij we negeerden dat bijvoorbeeld Russische leiders anders in de wedstrijd zitten dan wij. In de wereld van Disney is alles mooi, leuk, aangenaam, rechtvaardig en ondanks dat de dieren een stem hebben, humaan. De Disneyhelden worden geconfronteerd met schurken of gevaren van buitenaf, maar uiteindelijk sluit je het verhaal met een goed gevoel af. Want de helden zegevieren na alle bombastische liedjes, snode motieven en zweverig charisma. Ze leren en groeien door hun eigen fouten onder ogen te zien. Waarbij ze niet de schurk of het gevaar daadwerkelijk doorgronden. Want de overwinning moet zoet smaken

In de colonne van maatregelen die techbedrijven afgelopen week namen tegen de agressor Rusland, vroeg de Oekraïense vicepremier Fedorov aan cryptobeurzen als Binance, Kucoin of Coinbase hun steentje bij te dragen door Russische klanten te weren. Een Binance woordvoerder reageerde met de woorden: “Crypto is bedoeld om mensen over de hele wereld meer financiële vrijheid te bieden. Eenzijdig besluiten om de toegang van mensen tot hun cryptovaluta te verbieden, zou indruisen tegen de reden waarom crypto bestaat.” De KuCoin CEO vertelde dat het bedrijf zichzelf beschouwde als "een neutraal platform" dat niets anders zou doen dan wettelijk vereist is. De cryptobeurzen hebben gelijk dat ze niet op het verzoek van Fedorov ingaan. Nu hebben 140 miljoen Russen de kans om te ontsnappen aan Vladimir Poetin, aan de devaluatie van de Roebel, aan de teloorgang van de Russische economie. Toch maken ze zich er te gemakkelijk vanaf als ze zeggen dat ze een “neutraal platform” zijn. Het doet me denken aan de teksten van socia

In een video van vier jaar geleden zie je een shot vanuit een drone naar een man op een podium. De man probeert de mini-drone te pakken, maar de drone trekt zich snel terug. Als de man zijn hand uitnodigend opent, landt de drone zacht in de palm van zijn hand. Hij legt uit dat de kunstmatige intelligentie de drone zelf laat vliegen, dat de processor 100x sneller reageert dan een mens. De drone heeft camera’s, sensoren, herkent gezichten en draagt drie gram explosieven. Dan zegt de man: ‘this is how it works.’ Hij gooit de drone in de lucht. Op het podium staan dummie gezichten. De drone zoekt de juiste, herkent hem en boort zichtzelf met een explosie in het voorhoofd. Oorlogsvoering in de 21ste eeuw. De video waarschuwt ons dat we regels moeten opstellen voor autonome wapens. Eind vorig jaar bereikte de Verenigde Naties geen overeenstemming voor het aan banden leggen van autonome wapens. Wat evenveel zegt over het onvermogen van mensen om tot elkaar te komen; als het ethisch besef van de fabrikanten van au

Herinnert u zich i-mode nog… Eind vorige eeuw maakte de opvolger van wappen plaats voor een protocol waarmee je mini-websites kon bezoeken, email kon ontvangen en content kon downloaden op je telefoon. In Japan werd deze service zo snel populair, dat KPN het in ons land kopieerde. Omdat de telecomoperator zorgde dat de content leverancier toegang kreeg tot miljoenen telefoontjes vroegen ze 12% van de omzet. Content leveranciers maalden daar niet om. Je betaalt immers voor distributie.  De concurrenten van i-mode vonden 12% onvoldoende. Ze bedachten dat de afdracht meer zou kunnen zijn als zowel de content leverancier als de gebruiker een betere en veiliger omgeving op de mobiele telefoon zou hebben. Zo was jaren geleden mijn taak in het leven bedrijven enthousiast maken voor mobiel internet, waarbij ze 30% van hun omzet afdroegen aan de telecomoperator. Die 30% was volkomen willekeurig gekozen. Ik heb Excel sheetjes gezien met 40% en met 20%. We kwamen in het midden uit. Apple, Google trouwens ook, nam jare

Prins Constantijn zei het zelf: ‘we hadden de ster van Europa kunnen zijn.’ Nederland had goud kunnen halen als start-up natie. Jaarlijks hadden we de titel als meest gunstige vestigingsplek voor start-ups kunnen prolongeren. Tienduizenden banen zouden we gecreëerd hebben, de slimste oplossingen bedacht, Nederland zou klaar zijn voor 2042. We hebben het nagelaten. Uit het FD: ‘Nederland is al zes jaar bezig met een goede optieregeling voor werknemers van start-ups. We missen […] aansluiting tussen technologische ontwikkelingen en het publieke onderwijs.’ We groeien te langzaam. We breken internationaal niet door. We gaan de bietenbrug op. Aan de andere kant, geïnspireerd door de Olympische Spelen, je hebt best een beperkte blik op het bestaan als je denkt dat goud halen of de ster zijn het ultieme doel is. We verliezen de neveneffecten van ‘de ster zijn’ te vaak uit het oog. Neem nu het Nederlandse team dat alle schaatsmedailles op de Olympische Spelen wint. Het lijkt allemaal prachtig en mooi. We lopen de

Vier violen, een trommel en een fluit, het internet was jarig en de vlaggen hingen uit. We dansten, zongen en bliezen in ballonnen. Het internet zag dinsdag Abraham. We vierden de eerste verbinding van de Universiteit van Californië in Los Angeles naar het Stanford Research Institute. Het bericht had ‘LOG’ moeten zijn, van ‘LOG IN’. Het werd ‘LO’. De computer crashte op de letter ‘G’. We lachten om de uitspraak van AT&T dat het verbinden van computers nooit zou werken. Als het wel zou werken, dan zou AT&T er niets mee te maken willen hebben, er was immers geen bedrijfsmodel. Armstrong had net op de maan gestaan. Muziekliefhebbers kwamen bijeen voor Woodstock. In 1969 werd de moderne wereld geboren. En wat hebben we ervan gemaakt? Grootmoeder verzamelt met een paar klikken alle informatie over Stalin bij elkaar. Grootvader geniet via Whatsapp van zijn kleinkind. Dochter post op Twitter: ‘Dat die boeren, bouwers en buitenlui niet snappen dat hun lineaire wereld niet meer bestaat. Ze moeten circulair denken en

G. stuurde een foto. Hij had net de 14e druk van ons Burgerlijk Wetboek binnen. Op een tafel lagen drie boeken waarin ruim 4300 actuele commentaren en artikelen beschreven staan. Hij hield twee boeken in zijn hand die hij qua dikte vergeleek met de drie boeken. G. schreef erbij: “Toename regeldruk zichtbaar. Editie tekst en commentaar Burgerlijk Wetboek 2005 versus 2021.” De stapel boeken in 2021 was bijna twee keer zo dik als in 2005. En dat terwijl politici de mond vol hebben van het verminderen van de regeldruk. De discussie die we vervolgens voerden ging over de ‘Grondwet’ die de Europese Commissie deze week aankondigde voor ons digitale tijdperk. Europa werkt aan een kader over rechten en principes voor een vlekkeloze digitale transitie. Denk aan: de digitale omgeving moet veilig zijn. Digitale apparaten moeten duurzaam zijn. Technologie moet mensen samenbrengen. Mensen moeten terecht kunnen in een eerlijke onlineomgeving […]. Burgers moeten op alle niveaus kunnen deelnemen aan het democratische proces

Ik zit al weken met de term paradigmaverkleving in mijn hoofd. Econoom Marilieke Engbers gebruikt het in haar boek Onder commissarissen. De Volkskrant vindt het een vies woord. Het betekent dat een bestuurder zich vereenzelvigt met een stelsel van overtuigingen. De bestuurder zal daardoor niet meer leren. Engbers vindt het een naar woord, want, citaat: ‘Hij gaat ja-maren en vervelend reageren als hij weerwoord krijgt. Hij ervaart dat snel als een persoonlijke aanval. Wanneer zo’n machtige leider erg intelligent is, uit hij dat door ogenschijnlijk juist heel rationeel te reageren, maar iedereen voelt aan z’n water: hij staat niet open voor een andere blik […].’ Paradigmaverkleving is een prachtig woord. Vooral als je bestuurder vervangt door mens of organisatie. Laat het paradigmaverkleving veelvuldig in je hoofd oppoppen. Eerst dat paradigma, het stelsel van modellen en theorieën dat het denkkader vormt waar vanuit de werkelijkheid geanalyseerd en beschreven wordt. Lekker abstract. In tegenstelling tot verk

Tweet 1 van @Roos: ‘Never build a house on hired ground.’ Ze reageerde op een tweet van Podcaster Lex Fridman dat hij een waarschuwing had gekregen van Youtube. Hij begreep er niets van. Het maakte hem verdrietig, omdat hij denkt dat we moeilijke conversaties met elkaar aan moeten gaan. Het Youtubeteam reageerde snel. De video ‘Covid versus Influenca’ werd teruggezet, de gele kaart verwijderd en excuses aangeboden. Tweet 2 is van @Boerdeboer: ‘Never build your empire in someone else garden…’ Hij reageerde daarmee op de opschorting van Wappie Willem Engel van Twitter. Het Twitterteam liet weten dat het een tijdelijke opheffing betrof ‘wegens schending van ons beleid inzake platformmanipulatie en spam.' Het blijft voor influencers vervelend dat ze afhankelijk zijn van de richtlijnen en soms grillen van een moderator. ‘Big Tech misbruikt zijn machtpositie,’ hoor je dan zeggen. In de verte doemt een mogelijke oplossing voor alle misère van het huidige internet: Web3. Web 1.0 was het statistische internet, pla