Laurens Boven | Bnr

Het zal de gemiddelde burger worst wezen. Maar hoe mysterieus het ook klinkt, het besluit waar de coalitie op het moment zo verdeeld over is kan grote gevolgen hebben. Het kan namelijk zo maar zijn dat er weer bezuinigingen aankomen, terwijl de economie draait als een tierelier en er een flink overschot staat op de Rijksbegroting. Wat is er aan de hand? Aan het begin van een nieuwe regeerperiode spreken de nieuwe coalitiepartijen met elkaar af hoeveel geld er de komende vier jaar maximaal uitgegeven mag worden: het begrotingskader. Binnen dat kader kunnen de partijen naar hartenlust schuiven met geld. Zolang het maximum maar niet wordt overschreden. Het belangrijkste gevolg is dat eventuele tegenvallers gecompenseerd moeten worden door bezuinigingen op iets anders. Extra geld lenen om onvoorziene kosten te dekken is niet toegestaan. Het systeem is bedacht als zelfverdediging tegen politici die zonder externe dwang nooit zullen stoppen met het uitgeven van geld dat er niet is. Op de begroting staat onder d

Het is druk in de wandelgangen van het Binnenhof. Verslaggevers moeten nummertjes trekken bij de deuren van woordvoerders van de nieuwe coalitiepartijen. Het Grote Lekken over het regeerakkoord, dat komende week wordt gepubliceerd, is begonnen. En zoals dat gaat met lekken: het is een aanbod-gestuurde markt. De pers krijgt alleen te horen wat de partijen kwijt willen. Zo stond er vanochtend een verhaal in de Volkskrant over de loondoorbetaling bij ziekte. Kleine werkgevers gaan het tweede jaar loondoorbetaling straks mogelijk collectief financieren. En er zou een 'stimulering' aankomen voor het aannemen van vaste krachten. Klinkt als goed nieuws: werknemers kunnen met wat ondersteuning uit Den Haag hopen op een contract en kosten en risico's dalen voor werkgevers.Geen nieuws over zzp'ers Maar het slechte nieuws wordt niet gelekt door de regeringspartijen. Terwijl dat er wel is. Waarschijnlijk. Niemand aan het Binnenhof wil het bevestigen, maar in de 'Polder' verwachten werknemers en werkgevers geen duidelij

Mark Rutte heeft de afgelopen jaren de het zwijgen tot een kunst verheven. De radiostilte die al maanden rond de formatie hangt is het hoogtepunt van een tactiek die hij al jaren voert. Zodra een probleem ingewikkeld, onoverzichtelijk en langdurig wordt, sluit Rutte de deuren. Bijna niets komt naar buiten, hoe hard de pers ook staat te beuken. Het gesloten front is een van de pijlers geweest onder het succes van de coalitie met de PvdA. Het systeem van zwijgzaamheid en een perfect geënsceneerd publiek optreden werkt alleen als het aantal spelers beperkt is en iedereen het belang van samen optrekken deelt. Maar dat wordt als het nieuwe kabinet straks op het bordes staat anders. Niet twee, maar vier spindoctors die op de wandelgangen hun versie van de werkelijkheid verkopen. Niet twee, maar vier fractiespecialisten die elk willekeurig dossiers de geheime achtergronden kunnen lekken. Niet twee, maar vier partijen die geen van allen de verkiezingen willen verliezen en ervoor moeten zorgen dat zij de oorlog in d

De vier onderhandelende partijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie besloten gisteren dat het eigen risico volgend jaar toch niet omhoog moet. Informateur Zalm vroeg minister Edith Schippers een spoedprocedure in gang te zetten om de stijging van het eigen risico te voorkomen. Eigenlijk had minister Schippers op het briefje van Zalm moeten antwoorden: 'Beste Gerrit, ik snap het probleem. Ik kijk uit naar het besluit van de Tweede Kamer.' Want daar horen besluiten genomen te worden. Met debatten in de openbaarheid waar alle Kamerleden aan deel kunnen nemen. Nederland wordt niet geregeerd vanuit de voor het publiek afgesloten Stadhouderskamer waar de informateur nu al maanden de scepter zwaait. Zalm heeft een mandaat voor het formeren van een kabinet. Niet voor het als plaatsvervanger van de premier ministers aansporen om wetten te wijzigen. Dat de Kamer waar hij vergadert de Stadhouderskamer heet, betekent niet dat hij een stadhouder is. Nederlanders hebben het niet zo op formaliteiten. Dat geldt voor de zakenwer

Door politiek verslaggever Laurens Boven Drie maanden en 24 dagen later belt FNV-voorman Han Busker op een zondagavond inderdaad VNO-baas Hans de Boer met slecht nieuws. Er komt geen nieuwe deal over de arbeidsmarkt. Wat is hier gebeurd? Frustreert de PvdA via de vrienden van de vakbond de vorming van het nieuwe kabinet? Het belletje van Busker aan De Boer is slecht nieuws voor de formatie van Rutte-III. Want zonder deal in de polder is de door de rechtse partijen gewenste hervorming van de arbeidsmarkt veel verder weg. Natuurlijk kunnen de formerende partijen zelf nieuwe regels over ontslag, ziekte en flexwerk opstellen. Maar dat is vragen om problemen: demonstraties en stakingen. En als de vakbonden dan ook nog een coalitie sluiten met de linkse partijen in de Kamer, dan kunnen ze het met zijn allen Rutte en diens 76-zetel-coalitie knap lastig maken. Is dat dus wat er nu gebeurt? Heeft Asscher een sluwe list bedacht en een val opengezet voor Rutte? Zet Asscher nog voor het nieuwe kabinet rond is al een

De partijen vragen namelijk een debat aan over het rapport van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid over de middenklasse in Nederland. Dat ze nu gezamenlijk een debat aanvragen is een pril teken dat het linkse oppositieblok rond is en er straks zal staan, verklaart Boven.'GroenLinks stuurde er zelfs een persbericht over' Asscher bevestigde het aan Boven: De PvdA, GroenLinks en SP kunnen elkaar vinden op de onderwerpen bescherming en het behoud van de verzorgingsstaat. Ik vind het heel mooi dat we dat nu voortzetten. GroenLinks stuurde er gisteravond zelfs een persbericht over, benadrukt Boven. Boven verwacht ook tijdens het reces nog meer linkse initiatieven, maar het wordt geen formele samenwerking, er wordt geen fusie van fracties of een gezamenlijk links akkoord besproken. Wel zoeken ze naar overeenkomsten op themas. Samen hebben ze 37 zetels, dat zijn er meer dan wanneer je je als drie partijen uit elkaar laat spelen, zegt hij. Dit is al jaren Asschers pakkie an Gek genoeg is het debat w

19 September, dat is over 82 dagen. Maar voor de Haagse politiek is dat hetzelfde als overmorgen. Een politicus en een spindoctor van twee formerende partijen rekenen het aan de bar van het perscentrum Nieuwspoort voor me uit. Als je voor Prinsjesdag klaar wilt zijn, dan betekent dat dus dat het nieuwe kabinet de begroting moet presenteren. En omdat dat natuurlijk hun eigen begroting moet zijn (zonder de vingerafdrukken van de PvdA), schuift de deadline voor de formatie opeens anderhalve maand naar voren: begin augustus moet de begroting wel zon beetje af zijn, omdat het Centraal Planbureau en de Raad van State er nog overheen moeten. We rekenen verder terug: voor een deal over de begroting begin augustus zijn zeker twee weken onderhandelingen nodig. Het nieuwe kabinet moet daar dus uiterlijk in de laatste week van juli aan beginnen. Dus een kabinet op Prinsjesdag, betekent dat 24 juli de formatiedeadline is. En laat dat nou exact de dag zijn waarop de onderhandelingen twee weken plat gaan voor de zomerva

De VVD-chefs nemen twee dagen nadat de tweede formatiepoging met GroenLinks is mislukt, hun collegas van de andere partijen de maat. Vooral natuurlijk die lastige types op links. Zijlstra zegt met een spottende lach:  Al die partijen die zeggen: ik wil niet in een regering. Eerlijk gezegd, ik snap er niets van! Wat is een goed politicus? Die vraagt dringt zich op nu de Nederlandse politieke elite het al bijna 100 dagen niet lukt om ook maar een begin te maken met de formatie van een nieuw kabinet. Ze zitten vast in hun eigen gelijk, zegt men. De nieuwe generatie partijleiders zou anders dan hun voorgangers in de 20ste eeuw niet in staat zijn compromissen te sluiten. Als dat al zo is, hoe komt dat dan? Wat is er gebeurd met Polderland Nederland? Ik ga op onderzoek en wat blijkt: het ligt aan u en mij. De theorie hebben de meeste Kamerleden wel op orde als ik ze in de wandelgangen vraag wat volgens hun een goed politicus is. Behalve de PvdA-ministers Jeroen Dijsselbloem die de vraag te abstract vindt en Ber

Hij heeft er zowaar zin in om in de oppositie te zitten. Onze tijd komt wel weer, zei hij van de week tegen Amsterdamse partijleden. In een rond zaaltje in Amsterdam-Oost was het maandagavond een biechtsessie voor enkele tientallen PvdA'ers. Voor het eerst spreekt Asscher tijdens het politiek café De Rode Werf open over de fouten die zijn gemaakt de afgelopen jaren. Door hem, door zijn voorganger Diederik Samsom en eigenlijk door alle PvdA-ministers en Kamerleden. Asscher schetst dat de ondergang van de PvdA niet het gevolg is van alleen een slechte campagne. Of alleen van de mislukte lijsttrekkersverkiezing. De fractie functioneerde jarenlang niet goed en de partij durfde geen risicos te nemen uit angst dat de coalitie niet bestand is tegen een eigen PvdA-geluid vanuit de Kamer. 'Ik denk dat zowel de ministers als de Kamerleden te weinig hebben laten zien van de strijd die we leverden. Dus je kunt een overwinning binnenhalen, maar als mensen niet hebben gezien hoe die bevochten is - met welke passie en ide

Rutte en de Stemwijzer van ProDemos zullen wel nooit echt vrienden worden. In 2006 kreeg hij voor lopende cameras het advies om op D66 te stemmen. Het bleek een fout in de software. Maar toch: pijnlijk. En nu 11 jaar later dit. De meest conservatieve christenen die rond lopen in het parlement blijken volgens de computer de natuurlijke bondgenoot van de eerste liberale premier in 100 jaar? Rutte is inderdaad een allemansvriend. Hij laat zich niet door ideologische barrières tegenhouden en sluit links en rechts coalities. Voor hem is politiek het praktisch oplossen van praktische problemen. Ook met de SGP sloot hij al deals. Hij noemt de partij die door de rechter moest worden gedwongen om ook vrouwen op de kieslijsten toe te laten een leuke partij met leuke mensen. De premier kwam zelfs naar een congres voor de SGP-jongeren. En nu heeft de software van Prodemos dus berekend dat alle vriendelijkheid ook geleid heeft tot ideologische toenadering. Merkwaardig. Een D66-Kamerlid dat ik daags later er naar vraag,

En dat is het dus. Daarom dat Liesbeth van Tongeren plaats moet maken. GroenLinks laat steken vallen op de groene themas en heeft ruimte laten ontstaan voor de concurrentie. 'Tijd voor nieuwe gezichten' is het argument waarmee de partij de kandidatuur van Van Tongeren terzijde schuift. De woordvoerder duurzaamheid en energie in de huidige viermansfractie krijgt de schuld van de populariteit van de PvdD? Bromet wil het Van Tongeren niet persoonlijk aanrekenen. Uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid voor falen of succes bij de hele fractie. Maar ze wijst er wel op dat in de gemeente waar zij wethouder is (Waterland) GroenLinks volledig inzet op groen en milieu. En daarmee scoort. Drie GroenLinksers in een gemeenteraad van 17, rekent ze voor. Zet dat tegenover de 4 van de 150 in de Tweede Kamer en het is duidelijk: groen is populair. Daar moet het over gaan, maar gaat het te weinig over. Van Tongeren is er zelf ook in Haarlem. Onbegrip voor het besluit van de partij valt nog steeds van haar gezicht te lezen