Inspiracje Sidorowicza

Danuta Węgiel – fotografka, fotoreporterka, a przede wszystkim – portrecistka. Spotkałem się z nią na chwilę przed setnymi urodzinami Stanisława Lema. Nieprzypadkowo, ponieważ pani Dana znała go osobiście, a to dlatego, że kilkukrotnie go portretowała. Ale nie tylko jego. W zbiorze portretów Danuty Węgiel znajdziemy między innymi takie postaci, jak: Czesław Miłosz, Olga Tokarczuk, Wisława Szymborska, Jerzy Turowicz, Jerzy Pilch, Adam Zagajewski, Ewa Lipska czy Julia Hartwig.  Zapraszam Was zatem na rozmowę o portrecie i intymnych spotkaniach z tymi, których portretowała Danuta Węgiel. Żeby jak najlepiej odebrać tę rozmowę, miejcie przed sobą owe portrety, które znajdziecie tutaj: http://bityl.pl/oJt7z --- Support this podcast: https://anchor.fm/inspiracjesidorowicza/support

Spotkania z dziennikarzami są dla mnie jednymi z ważniejszych. Rozmowy o zawodzie z doświadczonymi reporterami, publicystami, radiowcami etc. to dla mnie dobry sposób rozwoju zawodowego. Oczywiście obok praktyki, której niczego nie zastąpi. Tym razem na warsztat wziąłem pracę i doświadczenie dziennikarki, którą cenię co niemiara, czyli Beaty Lubeckiej. Teraz prowadząca "Gościa Radia Zet", wcześniej związana z Polsatem.  Rozmawialiśmy o Warszawie, polityce, lepszych i gorszych rozmowach, a także o tym, na co dziennikarz może sobie pozwolić. Bałem się tej rozmowy, bo Beata Lubecka zawsze kojarzyła mi się z pewną srogością i taką atmosferą wokół siebie, że lepiej nie podchodzić :P Ale jak się okazało – nic bardziej mylnego. Dobrego słuchania. --- Support this podcast: https://anchor.fm/inspiracjesidorowicza/support

Chociaż jego głos znają wszyscy, to tak naprawdę dopiero teraz wielu z nas dowiedziało się, że istnieje ktoś taki jak Jarosław Juszkiewicz. Widziałem wiele programów, wywiadów, w których pytano go o Google, o rezygnację map z jego głosu. Ale ja widzę w nim kogoś więcej niż tylko głos najpopularniejszej nawigacji. Moim zdaniem użyczenie przez Jarosława Juszkiewicza głosu dla Google Mapa jest niczym. Niczym w porównaniu do pracy, jaką wykonuje w radio. Zamieszczam tu także linki do reportaży i audycji, o których rozmawialiśmy: "Odyseja kosmiczna 2018" https://www.polskieradio.pl/80/4198/Artykul/1325403,Odyseja-kosmiczna-2018 "Tu mówił Londyn" https://www.polskieradio.pl/80/1007/Artykul/343389 "Boskie równanie" - podcast https://podcasty.radio.katowice.pl/category/boskie-rownanie/ "Wspomnienia z przyszłości" https://podcasty.radio.katowice.pl/category/wspomnienia-z-przyslosci/ --- Support this podcast: https://anchor.fm/inspiracjesidorowicza/support

"Nie rozdrapujmy ran" – to zdanie przez lata powtarzane było w Hiszpanii jak refren. Kto by pomyślał, że dopiero po kilkudziesięciu latach od straszliwych zbrodni w kraju Hiszpanie podejmą próbę poradzenia sobie z traumą śmierci swoich bliskich i znalezienia ich szczątków?  W nowohuckiej kawiarni Nowa rozmawiałem z Katarzyną Kobylarczyk - autorką książki "Strup. Hiszpania rozdrapuje rany", za którą otrzymała 11. Nagrodę im. Ryszarda Kapuścińskiego. Autorka podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, dlaczego Hiszpania, która jest już wolna od reżimu Franco, w XXI wieku dalej nie potrafi poradzić sobie z rozliczeniem się z przeszłością. To książka o Hiszpanii, jakiej nie znamy, o nieprzepracowanych dramatach i niesprawiedliwości. "Strup" to książka, która dla nas wszystkich jest lekcją zarówno pokory, jak i determinacji. 

To przez nią nie skończyłem jeszcze studiów. Ale za to dzięki niej Olga Tokarczuk dostała Nobla.  A mówiąc już bardziej poważnie – za sprawą jej książki i rozmowy z nią, świadomiej i lepiej mogę wykonywać swoją pracę. Janina Bąk – statystyczka, wykładowczyni i blogerka, a także konkurencja dla Karola Strasburgera. Pretekstem do rozmowy z Janiną była jej nowa książka pt. "Statystycznie rzecz biorąc, czyli ile trzeba zjeść czekolad, żeby dostać Nobla". Choć w naszej rozmowie, jak również  w książce, jest dużo śmiechu, to wbrew pozorom rozmawiamy o poważnych i ważnych dla każdego statystycznego Polaka sprawach. 

Po kilkunastu "Domowych Inspiracjach" , których stworzenie wymusiła na mnie (jak na wielu) pandemia, teraz przekazuję Wam rozmowę już nie przez internet z domowego studio. Wreszcie mogłem spotkać się z gościem tak, jak lubię najbardziej – twarzą w twarz, na luzie. A spotkałem się z podróżnikiem, naukowcem, człowiekiem z olbrzymią pasją – Michałem Milczarkiem. Michał zabrał mnie jakiś czas temu w cudowną podróż po zakątkach Rosji, o których nawet nie myślałem. Zobaczyłem skraje tego olbrzymiego kraju, miejsca, gdzie doleci się tylko helikopterem; jadłem mięso renifera i jeździłem autostopem po drogach, które czynne są tylko w zimie. Ta moja podróż odbyła się za sprawą książki Michała Milczarka pod tytułem "Donikąd. Podróże na skraj Rosji". Ten zbiór filozoficznych esejów ukazuje Rosję bez tezy. Może i Wy skusicie się na podróż donikąd?

Kocham reportaż. Od dłuższego czasu czytanie innego rodzaju książek nie sprawia mi przyjemności. Każdy reporter, który stara się przybliżyć nam kawałek świata, sam najpierw zmierza się z historiami. A te, jak to zwykle w reportażu bywa, najczęściej są trudne. Zapraszam Was do odsłuchania rozmowy z panią Barbarą Seidler – reporterką sądową, która uczestniczyła w najgłośniejszych rozprawach lat 60., 70. i 80. XX wieku. Na własne oczy widziała, jak oskarżony w tzw. aferze mięsiarzy skazany został na śmierć. Przyglądała się procesowi nauczycielki, która zakatowała własne dziecko. Tych spraw było mnóstwo. Reportaże z nich pani Seidler opublikowała w kilku książkach. Niedawno ukazała się antologia, w której zebrane zostały najważniejsze teksty Barbary Seidler. Książka nosi tytuł „Pamiętajcie, że byłem przeciw”. Czytałem ją z wypiekami na twarzy.

Cofnijmy się do pięknych czasów sprzed pandemii... W chłodny, lutowy dzień w kawiarni "Wrzenie świata" w Warszawie spotkałem się z Radomirem Witem, który biegł do mnie prosto z Sejmu. Rozmawialiśmy o jego dziennikarskich początkach, pracy w TVP i później w TVN24. Jak pomyślę, że Radomir jest raptem kilka lat starszy... Też mam szansę na taką karierę? ;) Tak więc zapraszam Was na rozmowę, w której Radomir Wit z pytającego, stał się pytanym :)

Myślałem, że sięgam po książkę o Kanadzie (rzadko czytam blurby), a okazało się, że przeczytałem historię o traumie, bólu, okrucieństwie, smutku, zakłamaniu... "27 śmierci Toby'iego Obeda" to jeden z najważniejszych reportaży, które dotychczas przeczytałem. Kojarzony jest z książką Justyny Kopińskiej pt. "Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie?". Nie bez powodu, bo również mówi o bestialstwie wobec dzieci przebywających pod opieką kleru. Ale "27 śmierci..." to też coś więcej, to próba poradzenia sobie z traumą całego narodu i zadośćuczynienia pokrzywdzonym, których było tysiące... Zapraszam Was na rozmowę z autorką książki "27 śmierci Toby'iego Obeda" – panią Joanną Gierak-Onoszko. To jej debiutancka książka, ale jak to powiedział Michał Nogaś: "Jeśli debiuty to tylko takie". Pani Joanna za swój znalazła się w gronie finalistów Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego". Rozmawialiśmy nie tylko o historiach z Kanady, ale również o tym, jak powstaje reportaż, jak rodzi się pomysł.

Z Pawłem Piotrem Reszką rozmawiałem o jego ostatniej książce reporterskiej pt. "Płuczki". To historia ludzi mieszkających niedaleko obozów zagłady w Bełżcu i Sobiborze, którzy postanowili wzbogacić się na ludzkiej tragedii. W jaki sposób? Przez wiele lat rozgrzebywali poobozowe cmentarzyska, żeby znaleźć kosztowności należące do zamordowanych Żydów. Przesiewali ziemię, ludzkie kości odrzucali na bok, a skrzętnie chowali złote zęby, pierścionki, łańcuszki. To historia przede wszystkim o ludzkiej moralności. Paweł Piotr Reszka – dziennikarz, reporter związany teraz przede wszystkim z "Dużym Formatem" Gazety Wyborczej. Został wyróżniony Nagrodą im. Ryszarda Kapuścińskiego za swoją pierwszą książkę pt. "Diabeł i tabliczka czekolady". Jego druga książka, czyli "Płuczki" zostały nominowane do tej samej nagrody w tym roku.  Paweł Piotr Reszka to moim zdaniem wielka postać, a przy tym niezwykle skromna. Nie tylko potrafi pisać, ale przede wszystkim potrafi słuchać, co znacznie wpływa na to, jakie są jego książki

Człowiek orkiestra - aktor teatralnym, filmowy, serialowy, dubbingowy, także reżyser teatralny, a od niedawna również poeta! Zapraszam Was na rozmowę z Arturem Barcisiem, który czytał mi przeurocze wierszyki o koronawirusie. Rozmawialiśmy także o wyzwaniach, jakie teraz będą stały przed teatrem oraz o tym, w którym momencie aktor decyduje się na zostanie reżyserem. 

Obserwuj Inspiracje Sidorowicza na Instagramie Obserwuj Inspiracje Sidorowicza na Facebooku _ O absurdach polskiego przemieszczania się, o tym, że transport nie należy się wszystkim, choć powinien, a także o PKP złożonym z kilkunastu spółek oraz pracujących w nich kolejarzach z pasją. Zapraszam na rozmowę z Olgą Gitkiewicz, która jest autorką m.in. książki "Nie zdążę".

Obserwuj Inspiracje Sidorowicza na Instagramie Obserwuj Inspiracje Sidorowicza na Facebooku _  Zamknięte miasta, odwołane loty i niespodziewane, samotne święta kilka tysięcy kilometrów od domu. Ciągłe zmiany planów to ryzyko zawodowe dziennikarza, który swoimi oczami przybliża światu sytuację w różnych zakątkach świata. Paweł Pieniążek tym razem utknął w Afganistanie, gdzie w jakiś sposób zaskoczył go rozwój pandemii koronawirusa. Ale dzięki temu możemy się dowiedzieć, jak z wirusem radzą sobie tamtejsi mieszkańcy i władza.  Paweł Pieniążek to dziennikarz, który na co dzień współpracuje z "Tygodnikiem Powszechnym". Przez ostatnie lata relacjonował dla nas wydarzenia w Ukrainie, Iraku, Syrii i teraz Afganistanu. Jest autorem książek: "Pozdrowienia z Noworosji", "Wojna, która nas zmieniła" i "Po kalifacie. Nowa wojna w Syrii". W "Domowych inspiracjach" rozmawiałem z Pawłem Pieniążkiem nie tylko o koronawirusie. Zapytałem go o jego udział w protestach na ukraińskim Majdanie, o co zapytałby Talibów, a także jakie

Zdawałoby się, że problem koronawirusa w jakiś sposób zatrzymał czas. Wszyscy skupiamy się na tym, żeby nie zachorować i nie narażać innych. Ale co w tym czasie z przemocą domową? Z rodzinami w konfliktach? Z dziećmi, które muszą  przebywać w na niewielkich powierzchniach z kłócącymi się rodzicami? Między innymi o tym rozmawiałem z profesorką Magdaleną Środą – etyczką, filozofką, feministką. Nie zabrakło również tematu wyborów i tego, jak koronawirus może nas zmienić. 

Tomasz Kułakowski jest teraz dziennikarzem TVN24, ale przez 7 lat był korespondentem Polsat News w Rosji. Prawie przez dekadę uczestniczył w najważniejszych wydarzeniach i relacjonował je dla nas. Rosję zna jak mało kto i naprawdę wiele może na je temat powiedzieć. Rozmawialiśmy m.in. o niezwykle ważnym dla Rosjan Dniu Zwycięstwa, które obchodzone jest 9 maja. Czy odbędzie się ono mimo panującej na świcie pandemii? Rozmawialiśmy także o pracy korespondenta w ogóle, o tym, czy Rosja jest krajem absurdów, a także o wyborach w Polsce, --- Support this podcast: https://anchor.fm/inspiracjesidorowicza/support

"Jeżeli wybory będą 10 maja, nie pójdę na nie" - powiedział sędzia Igor Tuleya, który był gościem Domowych Inspiracji. Zaprosiłem pana sędziego do rozmowy, ponieważ cenię to, w jaki sposób walczy o sprawiedliwość dla Polaków.  Igor Tuleya – sędzia Sądu Okręgowego w Warszawie, laureat Nagrody im. adw. Edwarda Wendego, którą został doceniony za odwagę i niezłomność, z jaką broni niezależności sądów i niezawisłości sędziów oraz za działanie zgodnie z zasadami etyki zawodowej i profesjonalizmu. Rozmawialiśmy o postępowaniu, które toczy się wobec niego i czy wyobraża sobie, że trafi do więzienia.  Rozmawialiśmy także o odpowiedzi TSUE na pytania, które zadał ws. sposobu dyscyplinowania sędziów. Poruszyliśmy temat wyborów i tego, w jaki sposób Polacy mogą zaprotestować przeciwko ewentualnemu przeprowadzeniu ich 10 maja. Zapytałem sędziego Tuleyę także o to, dlaczego wybrał zawód sędziego i co w nim najbardziej lubi, a czego nie.

Tych dwoje nie da się nie lubić. Do tej pory myślałem sobie tak tylko pod względem tworzonej przez nich muzyki. Ale dzisiaj mogę też powiedzieć, że nie da się ich nie lubić jako po prostu ludzi. Nie było dla mnie dziwne, że zna ich większość moich znajomych. Zdziwiłem się dopiero, kiedy moja ośmioletnia siostrzenica zaczęła przez telefon śpiewać mi piosenki "Kwiatu Jabłoni". Zapraszam Was na rozmowę z radosnym i niezwykle (czym mnie zawstydzają) inteligentnym rodzeństwiem – Kasią i Jackiem Sienkiewiczami. Rozmawialiśmy o ich przerwanej trasie koncertowej, o tym, dlaczego ich fanami są zarówno ośmioletnie dziewczynki, jak i dużo starsze osoby. Kasia i Jacek zdradzili również, którą piosenkę wykonają podczas specjalnego, internetowego koncertu w Pleyerze (tak się pisze?), a także kiedy będzie ich nowa płyta. 

Będzie na luzie! Bo z tym Panem to rozmawiając nawet o śmierci nie da się nie zaśmiać. Moi Drodzy, przekazuję Wam rozmowę z Arturem Andrusem - dziennikarzem, satyrykiem, komikiem, piosenkarzem, tekściarzem. Zawsze, jak uda nam się porozmawiać, to mam lepszy dzień. I tym razem było tak samo! Rozmawialiśmy o książkach, muzyce, filmach, ale także o e-receptach. Pan Andrus zdradził również, w jakich projektach wziął ostatnio udział ;) Zapraszam Was do słuchania!

O tym, jakie wyzwania będą stały przed Polską i przed światem w najbliższym czasie. O tym, czy ufać władzy w temacie koronawirusa i jakie działania w związku z tym podejmuje biuro Rzecznika Praw Obywatelskich.  Ale także o tym, jakie książki nadrabia Rzecznik Praw Obywatelskich Adam Bodnar.

W Albanii godzina policyjna obowiązuje przez 16 godzin. Nikt nie wie, jakie zasady i zakazy obowiązują, bo panuje ogromny chaos. Jeszcze chwilę temu za jazdę samochodem można stracić dożywotnio prawo jazdy. Teraz już tylko dostanie się dotkliwą grzywnę. Mimo, że to zabronione, niektórzy nielegalnie otwierają kawiarnie, żeby normalnie żyć. O sytuacji związanej z koronawirusem w Albanii rozmawiałem z pisarką Małgorzatą Rejmer, która na co dzień mieszka w Tiranie. Gosia jest autorką trzech książek: "Toksymia", "Bukareszt. Kurz i krew", "Błoto słodsze niż miód. Głosy komunistycznej Albanii".