De Döschkassen

Oh, wat scheun. Nu wüllt de Afgeordneten in berliner Reichsdag je ennli dat brandniede Seekerheitspaket beslüüten. Föhlt Ju sick ook al so seeker? Na jo. Toerst schull dat je so seeker ween, as so’n richti dicken Tampen, so een as de, mit de man groote Scheep an de Schlüüsenkant in Brunsbüttel fasttüddelt. Dat weer mennige Lüüd in’t Parlament denn overs meist to seeker – un to simpel. Dorüm hett man dat Paket’n beten anpasst. Nu is dat as so’n dicken Tampen, bi den bi twee, fief un negen‘nhalf Meter jeweils ’n Stück fehlt. Jo, ick weet, mit so’n Tampen kann man twor nix mehr anstänni fastbinnen, overs wokeen seggt denn, dat jümmers allns so eenfach ween mutt. Af un to mutt man even ook mol ’n beten improviseern köön. Gooden Pfusch is nömli lang keen slechte Arbeid. Dat hett Olaf Scholz jümmers al seggt. Un dat hebbt je ook al wusst. Jo, Politik is ni so licht to verstohn. Dorüm will ick dat mol ganz eenfach verkloarn: Seggt wi mol, wat dat ni üm Seekerheit, sünnern üm Koppweh geiht. Koppweh is ni scheun, do

Bet Dingsdag bün ick för meist een Week ni in Düütschland ween. Ick weer mit’n Wohnwoog‘ in Dänemark. Op de Ostsee-Insel Als heff ick op’n Campingplatz stohn. Jungedi, wat weer ick begeistert. In Dänemark is je allns ’n beten anners, ne. Wat glieks opfallt, wenn man över de Grenz‘ kümmt, is, wat dat in Dänemark veel weniger Verkehrsschiller gifft. Dat föhlt sick richti lufti an. Man kriegt dat Geföhl, wat de dänische Staat sien Lüüd veel mehr totruut, as dat bi uns de Fall is. Un de Strooten sünd so good in Schuss. Dorto gifft dat meist överall breede Radweegen. Dor mokt dat richti Spooß Fohrrad to fohrn. Jo, un annerlei, wat man in de Stadt oder op’t Dörpen is – överall överkümmt een so’n komodiged Geföhl. „Hygge“ seggt de Dän‘ dorto, wenn se sick so komodig föhlt. An all dat un wiss an noch veel mehr liggt dat denn wohrschienli ook, dat de dän’schen Lüüd so fründli sünd. Bi’t Inkööpen oder wenn man wat eeten geiht oder eenfach so op de Stroot, wenn man sick „hej“ seggt: De Dän‘ hebbt jümmers ’n Lächeln op d

In Köln gifft dat nu ’n Mondstatschoon. Na jo, Köln liggt twor ni op’n Mond. Overs dat is je ook keen Statschoon op’n echten Mond, sünnern ’n dat is ’n Inrichtung, de den Mond simuleern schall, mit ganz fienen Sand un Steen un düster is dat dor un so wieder. Dor schüllt de Astronauten ööven, de bald no’n Mond fleegen wüllt. As wurr dat hier op de Eer ni genog arger geeven. Annerlei. Jedenfalls schüllt de Mondfohrers dor ook lehrn, wo man sick in’t Weltall sülms verpleegen kann. Dorto is in Köln ’n Planthuus, ’n Gewächshuus, opstellt worrn, dat för ’n tehmli lange Tied in de Antarktis stohn hett, üm dor de Lüüd vun de Statschoon Niemayer III mit frisched Gemüse to versorgen. So un nu kümmt dat wat mi Gedanken mokt hett: So’n Projektleiterin vun de „Luna“, so heet de Statschoon in Köln, hett in ’n Radio-Reportage seggt, wat dat dorste Planthuus „refurbished“ is. Man snackt dat „rieförbischt“ ut. Oha, heff ick dacht. Is dat wat Gefährliched? Wat passeert, wenn so’n Planthuus rieförbischt ward? Kann man dat a

Wenn man Musik mokt, annerlei, wat man Noten leesen kann oder ni, denn hett man dat mit de söben Töne to kriegen, mit de al Bach un Mozart komponeert hebbt. Un düsse Töne sünd vun‘ Klang her opstiegend C, D, E, F, G, A un H. Un genau een „Oktave“ höger kümmt dat näste C. Dor heuert twor noch de Halftöne to, so as „Es“ oder „Gis“. Dat ist dat denn overs ook würkli. Jedet Leed dat man kinnt, besteiht ut düsse poor Töne. Un speelt man op ’n Instrument, to’n Bispeel op ’n Klavier, dree Töne gliektiedig, so as G, H un D, denn is dat ’n „Akkord“, in düssen Fall de Akkord G-Dur. Wesselt man G-Dur mit D-Dur af, de ut D, Fis un A besteiht, denn kann man över düsse beiden lütten Akkorde al so’n scheuned Leed as „La Paloma“ singen. Beethoven, Ravel, Vivaldi un all de grooten Geister, hebbt dat mit de Ton-Kombinatschoon natüürli veel düller un veel figelienscher dreeven. In de Jazz-Musik ward dat noch verrückter. Un wenn man ganz verrückt is, denn kann man ook ’n Akkord speeln, in den ’n Sexte un ’n Terz över den Grund

Veele Dörper, Städte un Steeden meern in de Landschop hebbt je ehr Geschichen un Legennen, ne. Borg to’n Bispeel hett de Sage üm de Bökelnborg, wo Graf Rudolf, de to veel Stüüern verlangt hett, vun de Buuern meuchelt wurr. Oder de Sage vun den Bettelstudent de in‘ Riesewohld unschüllig ophungen wurr, weil he ’n junge schmucke Deern ümbröcht hebben schall. As Noricht ut‘ Jenseits schall de Fieffinger-Linn noch ümmer vun düt Drama tüügen. För mennige ole Geschichen gifft dat sogor Bewiesen, so as för de Schlacht bi Hemmingstedt. Wo dat dormols in’t Johr 1500 ganz genau afloopen is, dat weet man ni. Overs de Geschicht mokt ganz scheun wat her. Jo, dat gifft al dulle Geschichen över Land un Lüüd. Annerletzt bün ick op’n Weg vun Rendsborg no Dithmarschen mol weller dör Fockbek fohrt. Un Fockbek hett je ook ’n Legenn‘: De Lüüd ut dat Dörp wulln mol Heern (Heringe) in ehrn See vermehrn, üm se loter to verkööpen. Overs as se no ’n Tied Woter afloten hebbt, üm de Heern aftofischen, weern dor gor keen bin. Blots ’n

In Alldag bün ick je Busfohrer, ne. Tomeist fohr ick Reisebus. Dat is overs ni jümmers so. Mitünner steiht op mien Fohropdrag ook „SEV“. Dat heet „Schien’-Erstatz-Verkehr. Is dat de Fall, fohr ick no irgendeen Bohnhoff. Oftmols no Hamborg oder Kiel un vun dor no annere Bohnstatschoon‘. Dat passeert jümmers, wenn de Iesenbohn op de jeweilige Streck‘ jüst ni fohrt, wat je leider gor ni so selten passeert. Annerlei. Wenn man jedenfalls an den Bohnhoff ankom is, no den man hen schall, – tomeist is dat ook de ZOB dorblang – denn ward dat erstmol figeliensch. Op so’n Fohropdrag steiht to’n Bispeel in de erste Reeg: „Hamborg ZOB.“ Mehr ni. An den dorsten „Zentraln Omnibus-Bohnhoff“ gifft dat overs bummeli 20 Haltesteeden. Noch dorto drängelt sick mitünner vör un achter een‘ noch’n ganzen Schwung annere Busse, de in‘ Schien‘ersatz ünnerwegens sünd un de ehr Fohrers ook noch ni so recht weet, wo se eegentli holn schüllt. Wat’n Gewusel. Steiht man verkehrt, kriegt man sick fix mit de Linienfohrers in de Plünn. Ts

Inkööpen is je nix för mi, ne. In Supermart renn ick mitünner 20 Minuten orienteerungslos dör de Gänge, bet ick funnen heff, woför ick kom‘ bün. Ook denn, wenn sick dat blots üm dree, veer Sooken hannelt. Wenn ick dat denn ennli schafft heff, stell ick för gewöhnli fast, dat ick an de verkehrte Kasse stoh. Dor wo noch een wat ümtuuschen will oder de Bankkoart ni finnen kann. Denn is dat overs sowiet. Ick bün an de Reeg. Un wenn ick denn mien Tüddelüt op’t Förderband packt heff, will ick – so as sick dat heuert – düt Plastik-Trenn-Dings op’t Band leggen, dormit allns sien Ordnung hett un de näste Kunde ni nervös ward. Ick weet gor ni so recht, wo düsse bunten Balken överhaupt heeten doht. Woorntrenner? Seperator? Kunnen-Ut’neenholer? Op Platt hett mol een dat Woord „Miendienchen“ oder Miendientje dorför erfunnen. De Steed also, wo mien ophölt un dien anfangt. Worüm ni. Overs dat is mi an un för sick annerlei, denn ich wurr gern mol den Minsch mang de Fingers kriegen, de düsse dösigen Plastik-Knüppels erfunne

Jo, ick weet, dor is weller ’n niedet Bild vun mi. So blifft dat nu overs ook. Tominst so lang ick so utseh as op dat Foto. Nu overs to wat ganz annered. Mi is annerletzt wat opgohn: Wenn man Fruunslüüd över ehr Söhns snacken heuert denn is dor in de Regel blang ganz veel Mudderleevde ’n Barg Verständnis för allns rut to heuern, wat de Jungs noch ni so good künnt. Dat ritt ook ni af, wenn „de lütte Jung“ al kort vör de Rente steiht. Nu snack ick hier ni för alle Müdders, de Jungs optrocken hebbt, overs mi dücht, bi veele is dat so. Un wenn de Jungs al uttrocken overs noch Junggeselln sünd, denn ward ook gern mol holpen: „Nä, morn kann ick ni to’n Canasta kom‘, ick mok bi mien Jung de Köök mol richti schier.“ Vellicht mutt ook jüst de Goorn ’n beten Pleege hebben oder sünst wat liggt an. Gegen düsse müdderliche Hölp künnnt de Söhns sick an un för sick gor ni wehrn. Un gern kümmt vun de Muddersied ook de wichtige Tosatz: „He deiht sick doch so swor dormit.“ Tscha, wenn een wat afnohm ward, mutt man dat ni sül

Worüm ward wi ni eenfach blots öller, worüm seht wi bi’t Öllerwarrn ook ümmer öller ut? Na jo, so’n beten to öllern is je in Ordnung. Ick much ook ni mien Levdag utsehn as ’n lütt‘ Kind dat jüst ut’n Kreißsool kümmt. Overs dat weer doch scheun, wenn man bet – seggt wi mol – to’n 29. Gebuurtsdag so öllern wurr, as wi dat kinnt, vun dor an overs jümmers so utsehn deh as mit 29. Denn kunn man twor keen Komplimente mehr moken as, „oh, dien Öller süht man di gor ni an“, overs dor wurr ick dat glatt op ankom‘ loten. Klor, man kunn noch veel doröver spekuleern, wat dat sünst noch allns mit sick bringen wurr, wenn man jümmers as mit 29 utsehn deh. So kunn man sick mit 100 Johr noch ’n junge Fruu afgriepen oder ook ’n jungen Mann, wat man even leever lieden mach, un keeneen wurr een op den Öllersünnerscheed ansnacken. Johannes Heesters harr dat wiss gefulln, un sien Fruu wohrschienli noch mehr. Overs so is dat je ni. Wi ward nu mol öller utsehn, wenn de Johrn in’t Land treckt. Un wokeen Johannes Heesters noch kinn

Man kann sick je düchti argern un gnegeli warrn, wenn wat scheev löppt, ne. Man kann dat overs ook noloten un eenfach dat Beste ut dat moken, wat dor is. Un to de, de sick de Petersilie ni so gau verhogeln loten doht, heuert de Lüüd vun de Friewillige Füüerwehr Kronprinzenkoog. De heff ick vör ni bummeli twee Weeken mit ’n Reisebus to ’n Tour övern ganzen Dag afholt. Dat schull no Hamborg gohn. Dor harrn se verscheedene Sooken utsöcht, de se sick bekieken wulln. Erstmol schull overs op’n Rastplatz bi Tornesch fröhstückt warrn. Allns schier sowiet – bet kort achter Itzehoe. Stau op de A23. Un wat för een. Dat weer nömli de Sünndag an den dat Wacken Festival to Enn gung. Un nu weern all de Musikfrünn‘ op’n Weg no Süden. Bald weer klor: Ut dat Fröhstück an de Frische Luft kunn nix warrn, wenn man nix in Hamborg verpassen wull. Overs dat weer de füüerfasten Fruuns- un Mannslüüd annerlei. De weern an vertelln un an Lachen, as wenn gor nix los weer. De Rundstücke, de Kaffe un all dat wurrn op de näste Raststeed ut

Hebbt Ju al mol wat vun Parasiten heuert, de „Lütte Leberegels“ heet? De sünd veellicht dösig. De künnt blots överleeven, wenn Schoop, Snecken un Miestriebels (Ameisen) op desülbige Koppel levt. Un dat geiht so: De utwussen‘ Egels sünd in de Leber, genauer geseggt in de Gallngänge vun Schoop to Huus. Dor leggt se ook Eiers, de denn dör’n Darm vun’t Schoop no buten kümmt. Mit ’n beten Glück kruupt nu ’n Sneck över de Schoopkötels mit de Egeleier bin un fritt wat dorvun. In‘ Darm vun de Sneck slüppt de Larven ut de Eier un kruupt vun‘ dor in de Lung, wonehm se de Sneck so lang argert, bet se ’n beten Sliem mit de Larven dorbin uthosten deiht. Jüst op düssen Sliem hett dat nu ’n bestimmte Miestriebel-Oart afsehn. So langt ’n ganzen Schwung Egel-Larven in ’n Miestriebel, wo se sick sick in’t näste Stadium verwannelt. Se blievt denn erstmol in Darm. All, bet op een. De wannert in‘ Kopp vun de Miestriebel, wonehm se sick in’t Nervensüsteem inklinkt. Vun dor an geiht de Miestriebel obends ni mehr no Huus in’t Ne

Wi hebbt je all so’n poor Steeden, an de wi an leevsten ween möögt, ne. Veellicht to Huus, in’t eegene Dörp, an’ besünnern Urlaubsort un so wieder. Op de anner Sied kinnt jede un jeden vun uns overs ook Gegenden, de uns överhaupt ni toseggt. Dat kann jüst so ’n bestimmted Dörp oder ’n Stadt ween. Wenn wi heuert, dat een vun dor kümmt, schüddelt uns dat richti. Un denn kann dat passeern, dat een‘ de Snack över de Lippen kümmt, üm den mi dat nu geiht: „Dor much ick ni doot över’n Tuun hang‘.“ Na jo, ick weet je, wat de dorste Snack, de „Metaffer“, bedüüden schall. Liekers froog ick mi: Wat steekt dor achter? Op de een‘ Sied kunn een dat je annerlei ween, wonehm man hangt, wenn man doot is. Dat kriegt man je wohrschienli so un so ni mehr mit. Op de anner Sied wurr dat je ook to Gesabbel föhrn: „Moin Kuddel. Segg mol, hest dat al mitkreegen? Bi Meier in de Hauptstroot hangt ’n Dooden övern Tuun…“ Jo un wat passeert denn, wenn man dor so hangt? Sowat smitt doch Froogen op. Dat mutt doch Aktivitäten no sick treck

Ju kinnt wiss ook de nieden Plastik-Deckels, de no’t afschruuven an de Buddels hangenblifft, ne. De sorgt je gelegentli för veel Larm. Bi de ersten Mole, as ick so’n Buddel tofot‘ kreeg, heff ick dacht, wat dat ’n Produktschoonsfehler weer. Dor heff ick denn mit Gewalt an de Deckels reeten, bet ick ehr afharr. Achteran hungen dor overs jümmers so spitze un scharpe Plastikreste, un wenn man ut de Buddel suupen wull, denn weer dat ni so angenehm. Allmähli wurr mi denn overs kloar, dat dor ’n Konzept achter weer. Dat gung denn je ook ümmer mehr dör de Presse un dör’n Rundfunk. Överall hett man ook mehr un mehr Lüüd tosom snacken heuert, de sick över de Deckels opreegt hebbt. Jo, ick funn dat to Anfang ook ’n beten unpraktisch. Overs denn heff ick bi uns in Dörpskroog seeten. Dor hett de Krööger jüst ’n Cola-Korn tosommangelt. Un as he de Cola in’t Glas kippen deh, dor hett he den Deckel vun de Buddel so wiet no de Sied beugt, bet dat dorste Dings inrast‘ is un ni weller vör dat Lock vun de Buddel klappen deh,

Siet ’n Wiel bün ick Busfohrer. Dor heuert man je automatisch mit, wat de Lüüd in de ersten poor Reegen so vertellt. Un mitünner kümmt dor recht drullige Sooken bi rut. So hett annerletzt ’n söbenjährigen Jung sien Schoolkolleg froogt: „Segg mol, wann starvt Putin eegentli?“ Dorop de anner: „Wat is ’n Putin?“ Jo, un vörige Week bün ick mit ’n Reisegruppe in Richtung Hamborg ünnerwegens ween. De Lüüd weern overs al lang ut de School rut. Nu keem‘ wi op de A23 an de Buusteed bi Pinneberg vörbi. Dor, wo ümmer Stau is. Dat kann man jeden Dag in de Verkehrsnorichen heuern. Wi sünd dor also op de linke Sied vun de Autobohn langnusselt, weil de Stroot op de rechte Sie nied mokt ward. Dor stunnen jede Menge Lastwogens, Walzen, ’n groote Teermoschien un ’n Barg annered Speziolgerät. Wat man overs ni sehn kunn, dat weern Minschen, Buuarbeiders. Un wi harrn ni Sünndagobend, dat weer meern in de Week morns halvi negen. Drööge Luft harrn wi ook. Beste Bedingung‘ also, üm so’n Stroot trech to moken. Dor gung dat achter mi

Weet Ju wonehm dat „Social Spaces, Art Venues, Edutainment, Event Hub, Conferencing, Co-Working“ un noch veel mehr ünner een Doken gifft? Narms – tominst ni in Hamborg. All dat, wat ick jüst optellt heff – vun dat ick gor ni so recht weet, wat dat allns heeten deiht – schull dat overs in den 245 Meter hogen „Elbtower“ in de Hambörger Hoben-City geeven. Tscha, wenn Ju dor in de jüngste Tied mol an vörbikom‘ sünd, denn weet Ju, wat de dorste Turm in Momang man jüst 100 Meter hoch is. Överall hangt dat Iesen vun den Stohlbetong ut de Wannen un Deeken. Man weet gor ni, wat dor wat buut oder eher wat afreeten ward. Siet Oktober 2023 röhrt sick dor jedenfalls gor nix mehr. Den Investor „Signa“ is de Puste utgohn. Nu ward no niede Investors söcht. Dat Problem: So afmoracht un rünnerwirtschop, as dat Dings nu is, wurrn de Mieten för all de Rüüm dor so düüer warrn, dat sick dat för de Mehrsten, de dor intrecken wulln ni reeken deh. Un niede Mieters, de to veel Geld hebbt, sünd swor to finnen. Man kunn dat Malleue

Wenn man eenfach nix mehr dorvun weeten will, dat allns ümmer slimmer ward, denn hölpt dat, eenfach mol över wat ganz anners notodinken. To’n Bispeel doröver, dat wi ganz scheun fix ünnerwegens sünd. Sogor wenn wi op’n Stohl sitten doht. Un dat is so, weil sick de Eer eenmol in 24 Stünnen üm sick sülms dreiht. So bewegt man sick an‘ Äquator mit 1600 Kilometers in de Stünn. Ook wenn man eenfach so in de Gegend rümsteiht. Bi uns, de wi je ni an Äquator wohnt, bewegt man sick ümmerhen noch mit 900 km/h. Un erst, wenn man an Nord- oder Südpol steiht, bewegt man sick gor ni mehr – dinkt man. Stimmt overs ni, denn de Eer suust je eenmol in’t Johr üm de Sünn. Dat is ’n Kring mit’n Radius vun 150 Millioon Kilometers. Mit ’n beten Reeknerie kriegt man rut, dat de Eer mit good 34000 Kilometers in de Stünd üm de Sünn suust. Dat is bannig gau. Un dat is noch ni allns, denn ook de Galaxie in de wi sünd, dreiht sick un bewegt sick mit meist 100000 km/h in Richtung Andromeda-Galaxie. Un wi bewegt uns mit. Also relativ sehn.

Eegentli wull ick dat EM-Football-Speel mang Düütschland un de Schweiz, vörigen Sünndag je mit’n poor Lüüd un ’n Beer in de Hand in’t Fernsehn kieken. Dor is overs nix ut worrn, ick heff arbeiden musst. As dat Speel losgung, weer ick op’n Weg vun Hamborg no Dithmarschen. Overs ick heff dat Radio anmokt, un dor wurr de Partie je ook överdrogen. Leider weet ick ni mehr, wo de Sportreporter heeten hett, de dat Speel kommenteert hett. Wat ick overs weet, is, dat he dat eenfach grootoarti mokt hett. Man kunn sick jeden Pass, jedet Foul un jedet Tor genau vörstelln. Ook dat Tor, dat unse Jungs weller aferkinnt worrn is. Wat’n Schiet. Annerlei. So’n 1:1 is lang keen slechten Pfusch. Nu heff ick mi overs vörstellt, wat dorbi rutkeem, wenn ick so’n Speel in’t Radio kommenteern schull. Ick glööv dor harr ick mien leeve Not mit. Dor mutt man toerst je mol ’n flinked Oog hebben, un denn mutt man sick ook noch bummeli 40 Nooms marken, wenn man all de Speelers mittellt, de noch inwesselt warrn kunnen. Un ook all de Nummer

Wat is dat düssed Johr dull mit de Teeken, ne… Ick meen de lütten Quälgeister, to de man „Zecken“ op Hochdüütsch seggt. Bi unse beiden Katten treckt wi de Dinger al siet März rut. Intwüschen hebbt se an Dag gern mol fief vun de Beesters in’t Fell. Na jo, Ratz un Fiete, so heet uns Katten, leggt sick je ook gern in de Büschers, in’t hoge Gras un överhaupt dorhen, wonehm Teeken so gern op ehr Fröhstück töövt. Wi künnt mit de Katten schimpen oder ganz ruhig mit ehr diskuteern – dat nütz allns nix. Jümmers weller leggt de beiden sick dorhen, wo ook de lütten Blootsaugers sünd. Blangbi: Teeken löppt ni no ehr Eeten, se töövt wat dat Eeten so dicht an ehr rankümmt, dat se sick blots noch fastholn mööt. Un wenn dat ween mutt, denn töövt se fief Johr un noch mehr op ehr näste Mohltied. Teeken sünd also ni blots lästi, se sünd ook recht fuul. Un blind sünd se noch opto. Tominst de, de wi bi uns so kinnt. Nu is overs ’n Teeken-Oart ut de Tropen no uns insleept worrn. Hyalomma heet de Dingers. Se reist tomeist mit ünn

Jungedi, as ick vör över 30 Johr to’n ersten Mol op’t Motorrad-Dreepen in Frestedt ween bün, dor weer ick angespannt as’n Flitzebogen. Ick harr noch gor keen eegen‘ Motorrad, blots ’n Mofa. Un dor, mang all de grooten Rockers mit ehr swore Moschiens, heff ick mi düchti vörsehn, dat ick jo keen falsched Woord seggen deh. Blots keen‘ anrempeln. Blots keeneen dösig ankieken. Mit groote Oogen heff ick overs de Motorrööd bekeeken. Besünners de Choppers mit all den schmucken Chrom doran harrn mi dat andohn. De Rockers mit ehr Kutten harrn anschiend ungeschreevene Gesetze no de se hannelt hebbt. Se harrn je ook all so „coole“ Snacks op’n Kassen. Un de mehrsten Rockers harrn lange Hoor, Lellerbüxen, Cowboysteebeln un bilütten ’n Rockerdeern in Arm. Dat weer as in Film. Dennis Hopper, Peter Fonda, Marlon Brando. De luude Rockmusik hett den richtigen „Sound“ dorto leevert: AC/DC, Deep Purple, Led Zeppelin, Birth Control un so wieder. Dat weer ’n Welt för Mannslüüd. Sowat dörft man hüüt gor ni mehr luud seggen. Dat h

Langt Pinkelpausen? Hebbt Ju al mol wat vun de EU-Verordnung 2024/1258 heuert? Vun de Ännerung to de Verordnung (EG) Nr. 561/2006? Nä? Jo denn passt op: Dat geiht üm Berufskraftfohrers. Liekers geiht dat jedeneen an, de an Strootenverkehr deelnehmt, denn de Verordnung schall de „Verkehrsseekerheit deen‘“. Kiekt wi erst noch mol trüch: Betlang weer dat kort geseggt so, dat all, de in Kraftverkehr fohrt sünd, no veer’nhalf Stünnen 45 Minuten Paus‘ moken musst hebbt, üm denn nochmol veer’nhalf Stünnen to fohrn. Man hett de 45 Minuten overs ni an’t Stück nehm‘ musst, man kunn ook to’n Bispeel no twee Stünnen 15 Minuten un no wiedere twee’nhalf Stünnen 30 Minuten Paus‘ moken. Mokt tosom ook’n dreeviddel Stünn. „Splitten“ heet dat. Dorno kunn dat weller veer‘nhalf Stünnen wiedergohn. Weniger Paus‘ gung overs ni. So weer dat betlang. No de niede Verordnung kann man bi’t Splitten nu ook tweemol 15 Minuten, also tosom blots ’n halve Stünn, Paus‘ moken. „Wenn man sick dorto in de Loog föhlt“. Froogt sick blots, wok