De Döschkassen

Wat is de Minsch erfinderisch, ne. Jümmers weller ward niede Sooken erfunnen. Dat hölt anschiend nie op mit de Erfinnerie. Dat Füüer moken, dat Rad, noher dat Auto, dat Telefon, dat Radio, dat Fernsehn un denn de elektroonische Reekner. Allns groote Erfinnung‘, de de Welt verännert hebbt un de man sick gor ni mehr wechdinken kann. Dat gifft je overs ook lüttere Erfinnung‘, de ook wat verännert hebbt, sülms, wenn man ehr eegentli gor ni bruukt. De Luxus-Erfinnung‘. Un to de dorsten Erfinnungen heuert dat – Vörsicht, Ingelsch – Soft Close System. Dat heet so veel as „Langso-Togoh-Genög“. So’n Zoff Kloos Süssteem sorgt dorför, dat to’n Bispeel Döörn ganz langsom, sanft un sinnig togeiht. Vörher hett man de Döörn vörsichti tomoken musst, nu dehn se dat ganz liesen un alleent. As ick dat to’n ersten Mol bi Frünnen sehn heff, dor weer ick hen un wech. Se harrn Zoff Kloos in de Köök. Dor gungen de Schappen un Schuufen ganz langsom to. Wi stunnen blots dor, un hebbt de Schuufen un Schappen jümmers weller opmokt un eh

So, Lüüd, vun nu an ward allns beter un ganz anners. De Ümweltschutz is in‘ Supermart ankom‘. Veellicht hebbt Ju dat je noch gor ni markt, overs siet Niejohr kann man ni mehr allns in Supermart kööpen, wat vörher ganz sülmsverstännli weer. Plastikbüddels to’n Bispeel. Gifft dat ni mehr. Äh, de gifft dat doch al lang ni mehr, oder wat? Blots de Tuten ut Poppier. Is je ook in Ordnung. Dat de mehrsten Poppierbüddels ni ut oled Poppier sünner un frisched Holt mokt ward, dat is twor schodt. Ook dat de Poppierproduktschoon so veel Woter to bruukt. Overs wat deiht man ni allns för de Ümwelt. Na jo, een Oart vun Plastikbüddels gifft dat noch. De ganz dünnen, in de man Man Appeln, annered Ooft un Gemüse inpackt. Dat is genau de Oart, de de Ümweltverbänne wechhebben wulln, weil se so licht sünd, vun Wind wechweiht warrn künnt un sick veel gauer as allns annere in Mikroplastik oplöst. Tscha, worüm dat utgereekend de dünnen Büddels nu noch gifft, dat schull man bi Gelegenheit mol de Tiern verkloogfiedeln, de sich dat Mik

Hartli Willkom‘ in’t niede Johr leeve Lüüd. Un dat niede Johr fangt je glieks richti good an – weil dat so „Ressourcen schoon’d“ is. So’n günstiged Johr harrn wi toletzt in’t Middelalter. Düssed Johr kann man nömli mit blots twee Ziffern schrieven, mit twee un null. Un dat is annerlei, wat dat ’n raude oder ’n swatte Null is. Dat is würkli wat Besünneret, denn de näste Johrestohl, de man mit mit weniger as dree Ziffern schrieven kann, hebbt wi erst in’t Johr 2111. Un för’t Johr 2222 bruukt man sogor blots een Ziffer för, overs dat warr ick wohrschienli ni mehr beleven. Overs wo keem dat ölverhaupt dorto, dat wi de Johrestohln kreegen hebbt, no de wi hüüt reekend? Dat is je de Christliche Tiedreekn‘. Hett Jesus dat sülms dat so bestimmt, as he op de Welt keem? „So, Lüüd vun nu an reekend wi de Tied no mien Gebuurtsdag. Blots dat ju dat weet!“ Un kunn Jesus direkt no de Gebuurt al snacken? Man weet dat ni. Ick heff mol ’n beten rescherscheert: Erst vör bummeli 1500 Johr hett ’n römischen Mönch fastleggt, wann J

Un weller is Heiligobend. Dat hebbt wi toletzt vör een Johr hatt. Dor weer dat ganz ähnli as nu. Overs ick will gor ni schimpen. Dat doht ook ohn‘ mi all genog Lüüd. De een schimpt op all de impt sünd, de anner op de, de even ni impt sünd. De Näste schimpt över de niede Regeerung – veellicht je op de ole glieks mit. Weller ’n annern schimpt op sien Novers, veellicht overs ook doröver dat he keen Novers hett. Nu heff ick hier blots in de männliche Form schreeven. Dorbi gifft dat ook genog Fruunslüüd, de gern un veel schimpt. Ick wull hier blots ni „gendern“, dor schimpt je ook so veele över. Anner Lüüd schimpt, wenn even ni gendert ward. Overs de een as de annern – all tosom sünd se „Gegner:innen“ vun irgendwat. Man kann je över so veel schimpen: Över dat Wöller, över de annern Autofohrers op de Stroot, över dat Fleesch, dat al weller düürer worrn is, över de, de riek sünd un över de, de arm sünd, över de Norichen de bröcht ward un över de Norichen de ni bröcht ward, över de Melk de suuer worrn is un över dat

Oh nä. De Fähr‘ mang Brunsbüttel un Cuxhoben fohrt ni mehr. Al weller. All de Arbeiders un Angestellten, de mit de Verbinnung to dohn harrn, hebbt nu wiss keen scheuned Wiehnachen mit ehr Famieljen. Overs worüm is dat so? Dat is je nu würkli ni dat erste Mol, dat bi de dorsten Fähr’n keen‘ Möwen sünnern de Pleitegeier op de Reling sitt. In Februar 1904 hett de Norddüütsche Dampschippfohrts-Sellschop de erste Verbinnung mang Brunsbüttel un Cuxhoben inricht‘. In’t sülbige Johr weer de Sellschop pleite. 1908 hett sick de näste Sellschop doran versöcht. Denn keem Krieg. 1919 hett Greten Handörp üt Cuxhoben de Linie weller anschooven. Denn keem noch ’n Krieg overs mit ünnerscheedliche Bedrievers leep dat erstmol. Bet 1981. Dor weer weller Fierobend. 1999 hett Egon Herbert Harms dat versöcht. No twee Johr weer overs ook dat weller vörbi. Vun August 2015 bet März 2017 keem de näste Törn. Dat hett ook ’n Scheeven reeten. In Mai 2017 hett de Elb-Link Sellschop dat versöcht. Dat hett good fief Monot klappt, eher dor oo

So. Wi hebbt ’n niede Regeerung. Hmm. In’t Parlament is den nieden Bunneskanzler je oarti gratuleert worrn. Un ook de Medien hebbt sachli över den Wessel in Berlin bericht‘. Overs wohre Begeisterung – dücht mi – süht anners ut. Na jo, Olaf Scholz un Begeisterung wasst ook ni op’t sülbige Holt. Overs anners as Gerhard Schröder ward Scholz wiss keeneen verklogen, de över em seggt, dat sien poor Hoor, de he noch hett, farvt sünd. Natüürli sünd keen‘ twee Sekunnen no Scholz sien Wohl to’n Kanzler weller allerhand Experten, Spezialisten un Szene-Kinner ünner allerhand Steens vörkroopen, üm to vertelln, wat nu allns kümmt. De nieden Herrn un Fruun Ministers sünd ook fuurts analüseert worn, dat dat man blots so röökelt hett. In Tokunft ward uns Land je vun Annalena Baerbock, de so gern „ääh“ seggt, as Butenministerin op de internatschonale Bühne vertreden. Un de leeve, knuddelige Robert Habeck dörft sick vun nu an as Bunnesminister för Wirtschop „un“ Klimaschutz mit de Konzernbosse rümargern, de he vertelln schall,

Meist jeden Obend is mien Madam bi uns in de Wohnstuuv an Strichen. Dat deiht se al recht ’n poor Johr. Oh. Ick ohn‘ wat. Eher hier nu dösige Ideen opkümmt, lot‘ mi vertelln, Lüüd: „Strichen“ is dat Plattdüütsche Woord för de hochdüütsche Entspreekung „Stricken“. Dat mit de Wull un de Nodeln also. Is je ook good, dat se dat deiht, denn in düsse Tied kann man je warme Plünn bruuken. Un wenn man de sülms moken kann – ümso beter. Nu is mien Fruu overs ni blots an Strichen, wenn dat op de kole Johrestied togeiht, nä, se stricht dat ganze Johr. Mennigmol, wenn se dor op’t Sofa sitt un de Nodeln zappeln lött, denn deiht ehr al de Arms weh, un den seggt se ganz wehleidig: „Ick kann ni mehr opholn!“ Jo, nu is dat rut: Mien Seute is süchti no Strichen. Wenn wi tosom op’n Diek spazeern goht, denn neiht de Schoop al jümmers vör mien Fruu ut, weil se Bammel hebbt, dat se de Tiern dat Fell över de Ohrn treckt, üm dor Strümp Pullovers un Halsdööker ut to moken. Mitünner häkelt se ook düt un dat. Dorbi is se jüst so flott a

As ick vör bummeli 40 Johr no Grundschool gung, wurr mi un mien Mitschöölers in Sachkunn-Ünnerricht jümmers weller mol vertellt, wo lang dat duuert, bet Plastikbüddels oder Beekers ut Kunststoff sick oplöst hebbt, de eenfach so in de Natuur smeeten ward. Dat duuert so lang, dat ick mi düsse Tied gor ni so richti vörstelln kunn. Intwüschen sünd wi, de Schöölers vun dormols, de Grooten. Un nu vertellt wi de Kinner, wo lang dat duuert, bet Plastikbüddels un Beekers ut Kunststoff verrött‘ sünd. Würkli ganz löst se sick overs gor ni op, denn nu weet man, dat ut groote Plastikdeele lütte Plastikdeele ward. Mikroplastik. Un dat, so seggt man, is gefährli, besünners för de Tiern de in’t Meer leevt. Fische, Muscheln, Kreut, Seesterns, Wale un so wieder. So harr de Andeel vun allns wat ut Plastik mokt ward, siet dormols je an un för sick weniger warrn musst. Is dat overs ni. In Gegendeel. Mehr is dat worrn. Dösig, ne. Dorför mutt dat doch ’n Grund geeven, weil je nix, wat de Minsch deiht, ohn‘ Grund passeert. Dor heff

Künnt Ju sick noch op de oln Postämter besinn‘. Also ni de Poststeeden de in Supermart blangbi löppt. De richtigen Postämter, wo blots de Post in weer un sünst nix? Künnt Ju sick ook noch dorop besinn‘ wo dat dor rooken hett. Ick heff dat jümmers noch in de Nees, wurr man mi mit verbunnen Oogen in so’n oled Postamt stelln, denn wurr ick sofort weeten, wonehm ick weer. No de Post to mööten, dat weer so ähnli as no’n Tähnarzt to gohn. Man hett dorhen musst wenn man wat verschicken wull, overs Spoß hett dat keen‘ mokt. Vör de Trennschiev stunnen jümmers teihn, föffteihn Lüüd to tööven un achter de Schiev seeten een oder twee Beamte, de ganz ruhi an Stempeln weern, so, as wurrn ehr all de Lüüd, de dor töövt hebbt, gor nix angohn. So’n dösige Atmosfehre geev dat blots bi de Post – narms anners. Dat weer wat Besünnered, ook wenn so’n Gang no de Post, wiss ni glückli mokt hett. Interessanterwies gifft overs genau düsse Post, wo man fröher so ungern in de Slang stohn hett un de blassen Beamten, sien Breefe un Pakete

As ick noch ’n lütten Stackel weer, seet ick oftmols an Sünnobend mit mien Famielje in de Stuuv vör’t Fersehn. Dor leepen denn Sennung‘ as EWG – Einer wird gewinnen mit Kuli un natüürli ook Wetten dass...? An längsten je mit Elstner un Gottschalk. Denn overs weer dat je vörbi. Vörigen Sünnobend hett Häuptling Sülberlocke overs nochmol Stoff geeven. Un weller seeten wi mit de ganze Famielje vör’t Fernsehn in de Stuuv, blots, dat ick nu de Ol bün. Mien Madam un ick hebbt ook so’n beten hofft, wat dat so’n kommodigen Obend warrn wurr, as to de Tied, in de wi de Lütten weern. Na jo, so ganz lütt sünd unse Lütten je ni mehr. Liekers gung dat viddel no acht denn los. Erstmol hebbt de poor Duusend Lüüd applaudeert, de dor – Corona hen oder her – dicht an dicht in Saal seeten hebbt. Wi harrn al Wetten afsloten, wat Gottschalk in‘ Hermelin un mit’n Reichsappel dör de Döör komen wurr. Na jo, mit sien Edelsteen an de Jack seh he je ook so’n beten königli ut. Un wenn’t no Gottschalk geiht, is Gottschalk je ook de König.

Wat weer dat vöriged Johr noch? In August 2020 weer dat. Dor wurr in’t Parlament in Berlin besloten, dat Wohlgesetz to ännern. Dat schull ännert warrn, weil mit 709 Afgeordnete je 111 Lüüd mehr in Bunnesdag seeten hebbt, as dor eegentli sitten schulln. Ick segg blots Överhangmandate. Man hett also’n Reform vun’t Wohlgesetz besloten. Man harr dat je glieks so regeln kunnt, dat in Bunnesdag würkli blots de 598 rinkeem‘, de dor je eegentli ook blots sitten schüllt. Overs ganz so eenfach weer dat je allns ni. Dorüm wurr erstmol blots so’n lütted Reförmchen besloten. Un wegen düsse Reform mööt nu ni mehr 709 Afgeordnete in Reichsdag Platz finnen, sünnern 736! Hä? Worüm dat denn? Worüm denn 27 mehr? In August 2020 hebbt se noch dorvun snackt, dat de näste Bunnesdag bummeli 20 Sitze weniger hebben wurr. Aha. Dat is je ’n Ding. Un nu seggt se, dat ohne düsse wunnerbore Reform, de se vöriged Johr besloten harrn, nu meist 800 Lüüd in’t Parlament seeten. Anners geseggt: Man hett op dat brennende Huus keen 70 Liter Benzi

Sünd Ju ook al mol in’t Auto mit bummeli 40 Kilometer de Stünn achter 30 anner Autos över de Landstroot kruupt? Twüschendör kümmt denn jümmmers mol ’n ganz Kloogen vun achter un överholt fief Fohrtüüch, as weer he Nikki Lauda persöönli, üm sick weller mang de annern to drücken, wenn wat vun vöör kümmt. Ick dink denn jedet mol blots, wat dat glieks knalln ward. Fröher weer klor: An‘ Anfang vun de Autoslang‘ is’n Trecker. Un weil man je Melk un Stuten op’n Disch hebben will, hölt man dat ut, ook, wenn man’t hilt hett. Intwüschen is dat Hinnernis vör so’n Autoslang‘ op de Landstroot overs jümmers öfter so’n lüttet 45-km/h-Auto. Overs, wat hett dat eegentli op sick, mit düsse Stau-Generator’n op veer Rööd? Erfunnen hett man de Autos, de rein rechtli as Mopeds gült, dormit öllere Lüüd oder Minschen mit Behinnerung‘ mobil ween künnt. Nu dörft man de Dingers overs mit de Föhrerschien-Klass AM fohrn, un de kann man mit 15 Johr moken. Un nu keem twee Partei’n tosom: Junge Lüüd mit spendable Öllern un finnige Verkööper

Bi uns in Düütschland kann man je erst Kanzler warrn, wenn man 40 Johr oder öller is. Dat is bi uns also de eenzige Job, bi den man in’t Vörstellungsgrspäch ni vertellt kriegt, wat man al to old is. De Österrieker sünd dor anners. De ehrn letzten Bunneskanzler weer erst 35, dor harrn se em al to’n tweeten Mol rutsmeeten. Dormit is de Kurz Sebastian een vun de ganz wenigen Ex-Ex-Staatschefs op de Welt. Blots Silvio Berlusconi kann em över, de is sogor Ex-Ex-Ex-Staatschef. Twüschendör hett he Bunga-Bunga speelt. Dor is Kurz je ook noch ni to old för. Overs den Kniff mit de Medien, de em schmuckschreeven hebbt, den hett he noch ni so rut as Berlusconi. Anners harr he de Medien nöömli ni betohlt, sünnern köfft un eenfach bestimmt, wat se över em schrievt oder sennd‘. In Kreml ward dat nochmol anners regelt. Dor ward eenmol scheev keeken, un denn danzt de Reporters al ni mehr ganz so wiet ut de Reeg. Bet ut Kurz overs ’n richtigen Alpen-Putin ward, mutt he noch ’n beten ööven. Un wenn he mol weller op’n Stüüerstan

Wenn man mol allns op de Kernsubstanz rünnerbreeken deiht un sick ni op unnödi geföhrte Disksschoon‘ inlött, de je veelmols ook gor ni richtungswiesend sünd, denn kann as Quintessenz postuleern, dat de Basis an un för sick je de Gundloog‘ vun dat Fundament is, ne. Meent Ju ni ook? Doch, ne? Jo natüürli. Wat ook sünst? Dat liggt doch op de Hand. Un wenn wat op de Hand liggt, denn mutt man dat doch ook mol seggen! In alle Düütlichkeit mutt man dat seggen! Helau! Tscha, so oder so ähnli drückt sick all de Lüüd in’t Fernsehn ut, de nu versöcht ’n frische Regeerung tosomtoklabüstern. So’n Jo oder Nä heuert man vun de ni. Jümmers blots lange Schachtelsätze, bi de man an Enn ni schlauer is as vörher. SPD, CDU, Greune un FDP, de „snackt“ je ook ni tosom, de „sondeert“. Wenn man irgendeen vun de Politikers nu froogt: „Wo wüllt wi lang?“, denn seggt he: „Se froogt mi no de Richtung. Dat, üm dat hier mol ganz klor to seggen, is’n würkli berechtigte Froog, denn üm de Richtung geiht je allns. Un wenn man so’n Richtungsent

Kinnt Ju „Chufu“? Na jo, he is al lang doot. Overs weet Ju wokeen Chufu ween is? Nä? Dat weer de Pharao, also de König vun Ägüpten, den man hüüt bi uns ünner sien griechischen Noom kinnt. Cheops nömli. Overs worüm is dat so? Worüm kriegt so veele Lüüd is ünnerscheedliche Länner ünnerscheedliche Noom? Chufu, as de dorste König op Ägyptisch heeten hett, heuert sick je ni mol an as Cheops. Un hüüt ward dat jümmers noch so mokt. Walter to’n Bispeel ward op Ingelsch ook Walter schreeven, unsnackt ward dat overs „Uolter“. Un wat man to Walter op Franzöösch seggt, is noch mol ganz anners. Dor ward ut Walter Gaultier, wat overs „Goutjee“ utsnackt ward. Mit Hans ist dat noch wilder. Ut Hans ward op Dänisch Jens, op Ingelsch Jack, Hank oder Johnny, op Finnisch Janne oder Jukka oder Jussi, op Franzöösch‘ Jean, op Rumänisch Ionel op Spanisch Juan un so wieder. Un reist ’n Minsch ut Ingland no Wien, den fohrt he no Vienna. Fohrt he no München, den geiht dat för em no Munich, wat man Mjunik utsnackt. Kümmt ’n Chines‘ no Mü

Dat gifft je jümmers weller mol Wöörd, de ’n Tiedlang modern sünd. So weer all dat, wat wunnerbor weer ünner junge Lüüd vör 60 Johr „knorke“, vör 40 Johr weer datsülbige „geil“, denn „cool“ un hüüt seggt de Teenies dorto „wyld“ oder „de luxe“. Overs ook ünner Lüüd, de öller as 15 sünd kümmt jümmers weller Wöör oder Redewennungen in Mood‘. Vör’n poor Johr fung mol een dormit an „am Ende des Tages...“ to seggen, wenn he utdrücken wull, wo sick düt un dat op’t Letzt‘ verhölt. Mitmol hebbt denn jümmers mehr „am Ende des Tages“ seggt. Bi klooge Lüüd oder wülk, de kloog würken wulln, wurr överflüssi oder ni mehr aktuell to „obsolet“. Bilütten ward overs ook ole Wöörd mol weller modern. So is dat jüst bi mennige Politikers. Ick glööv Olaf Scholz hett dor in  sien Wohlkampf mit anfungen. He fung an to seggen, dat he sien Arbeid mit „Demut“ mokt. Demoot, dat funnen ook annere Fruuns- un Mannslüüd ut alle möglichen Patei’n schick. Mit mol hett dat bi veele Demoot hier un Demoot dor heeten. Demoot in jeden tweeten Satz:

Tscha, nu sünd dat keen 40 Stünnen mehr, bet wi ennli to’n Ankrüüzen loopen dörft. Un wenn all, de to’n Wähln goht, ehr twee Krüüze mokt hebbt, gifft dat een‘, de dree Krüüze moken kunn: Angela Merkel nömli. De kann sick in Tokunft mit Achim Sauer op’t Sofa setten, veellicht ’n poor Puttlappens häkeln un sick in’t Fernsehn bekieken, wo sick de, de no ehr kümmt, mit den ganzen Snurrkrom afargert. Merkel hett dat je ook würkli plietsch mokt. Bi de Energiewenn‘ to’n Bispeel. De hett se je 2011 infädelt. Wegen Fokushima un de Landdagswohln in NRW weer dat. Dorbi harr se je erst ’n poor Johr vörher de Looptiden för de Atomkraftwerke weller verlängert. Ut den Atomutstieg vun Raud-Greun is se fuurts utsteegen, üm denn no Fokushima un kort vör de NRW-Wohl ut ehr’n eegenen‘ Utstieg uttostiegen. Kiek an, af un to bruukt dat anschien’d blots ’n Landdagswohl, dormit sick wat ännert. So keem dat jedenfalls to de Energiewenn‘, de nu overs de näste Kanzler oder de näste Kanzlerin erst richti dörsetten mutt. Jo, un all de Lö

Wenn ick mit mien Madam irgendwo in’t Lokol, in’t Restorang oder so eeten goh, denn studeert wi erstmol beide de Koart, eher wi uns wat bestellt. So mokt man dat je. Un tomeist bestellt wi denn wat Ünnerscheedliched. Wenn uns‘ Eeten denn overs vör uns op’n Disch steiht, denn will mien Seute mitmol veel leever mien Eeten hebben, as dat, wat se sülms bestellt hett. An un för sick mutt se gor nix bestelln, weil se je so un so op mien Töller dohlgeiht. Overs jüst so is dat je intwüschen ook in de Politik. Jüst nu vör de Wohl bringt een dat tehmli dör’nanner. De Greun‘ klaut de Sozialdemokraten de Them‘, de Unionspartei’n räubert bi de Greun‘, bi de Linke gifft dat mennige Programmpunkte, de dat jüst so bi de AfD gifft un so wieder. Un wi stoht Sünndag in een Week dor mit’n Wohlzeddel so lang as de Autobohn Hamborg-Lübeck un weet ni, wonehm wi de twee Krüüze moken schüllt. Dat is bi’t Lotto 6 ut 49 eenfacher. Ick heff mi je ook dör den Wahl-o-Mat in’t Internet hangelt. Dorno kunn ick ’n ganzen Schwung vun Partei’n

Nu bün ick je würkli ni eitel. Liekers dreept mi morns vör’n Speegel doch af un to so’n lütt beten de Slag. De Falten ward jümmers mehr un de poor Hoor, de noch an mi sitt, goht al langsom vun grau in witt över. Ick meen – ick bün noch keen Föffti, un ick kinn Lüüd, de twindi Johr öller sünd as ick un noch richti vulled Hoor hebbt. Mennige sogor noch in de originole Farv. Wat schall man dorvun holn? Ganz boben op’n Kopp bün ick al blank as’n Kinnermors, blots oh’n Morslock. Bi’n Kinnermors freut sick de Fruunslüüd je as wenn Wiehnachen weer, wenn se em seht. Seht se overs mien kohln Kopp, hölt sick ehr Freud‘ in ganz düütliche Grenzen, wat ick je ook verstohn kann. Liekers lot ick mi ni dorto henrieten, Hoorwussmiddel un –Tinktuurn to kööpen. De bringt so un so nix. Overs wat is mit Huusmiddels? Ick heff mol heuert, dat rohe Heunereier sick in ganz wunnerbore Wies op de Hoor utwürken schüllt. Na jo, Eier sünd je de eenzigen Zell’n de man ohn‘ Mikroskop sehn kann – Stammzelln sotoseggen. Un smecken doht se ook

Hebbt Ju fröher de Sesomstroot sehn? Dor geev dat ’n Rubrik, de kunn man „klööger warrn mit Grobi“ nööm. Grobi, düssed dösige Stoffdings hett dor to’n bispeel verkloart, wat „dicht bi“ un „wiet wech“ is. He is denn jümmers dicht an rankom‘, üm denn wiet wech to loopen un vun dor to winken, jümmers hen un trüch, bet he all ganz ut de Pust‘ weer. As Kind kunn ick mi dor kringeli över gluttern. Overs ick heff even ook wat lehrt. Nu kiek ick ni allto veel Fernsehn. Un al gor ni de Senners, op de de Programme alle Viddelstünn dör Reklame ünnerbroken ward. Besünners wegen de Oart un Wies, wo de Reklame ankünnigt ward. Dor krieg ick jedet Mol 200 Puls. Dat heet op de Privotsenners nömli jümmers vör irgendeen Sennung: „Sehen sie Düt un Dat. ‚Jetzt‘ op unsen Senner!“ Overs direkt achter dat Woord „Jetzt“ kümmt ni de dulle Sennung, sünnern Reklame un noch mehr Reklame. Un mit ’n beten Glück kümmt denn ennli dat, wat „jetzt“ vör fief Minuten kom‘ schull. Seggt hebbt se also jetzt, meent hebbt se overs „glieks“. Wat scha