De Döschkassen

Dösig. Fröher heff ick mit mien Kumpels över Mopeds un Deerns un all sowat snackt. Hüüt sabbelt wi mehr un mehr över Krankheiten – nu ook mit de Deerns. Bi de een‘ kniept dat hier bi de annern piert dat dor. Dat is meist as’n Wettbewerb dorbin, wokeen denn de besten Maleschen hett oder de gröttsten OP-Narven. Overs man mutt sick doch wunnern, wat de Dokters intwüschen allns moken künnt. Ick to’n Bispeel heff jüst erst ’n frisched Hüftgelenk kreegen. Dat kümmt mi jümmers noch vör as ’n wohred Wunner. De ersten Doog heff ick noch in’t Krankenhuus leegen. Denn overs gung dat op Reha. No St. Peter. Oha, heff ick dor erst dacht. Ick as Dithmarscher ganz alleent no Eiderstedt un denn ook noch mit’n verletzte Hüft? Weer overs gor ni slimm. In Gegendeel, richti scheun weer dat. Un alleent weer ick dor ook ni. Dor weern ’n ganzen Schwung Dithmarschers. Een vun mien Leidensgenossen keem ut Lieth - ick nööm em eenfach mol Wolfgang Kruus‘. Wolfgang harr dat in’t Krüüz. Un vun dat Malleur in’ Puckel harr he keen Geföhl me

Wenn man mit spezielle Sooken hannelt, mit Elektroonik oder annern technischen Kroom, denn hett man wat, dat de Kunnen hebben wüllt. Nu kann je overs ni jedeneen ’n Experte ween. Dat hett dat Verkoopspersonol in Fachhannel fröher ook wusst. Bi de Lütten Krauters, wenn dat ehr denn överhaupt noch gifft, weet man dat ook hüüt noch. Fröher gung man oft no’n Schmidt, wenn man wat bruukt hett, üm wat to repareern. So keem dor bilütten Jungs vun Buuernhoff an, de harrn twee Stöckers mit. Un de Stöckers hebbt se een no’n annern vörwiest. Dorbi hebbt se denn seggt: „Mien Vadder schickt mi. He bruukt ’n Schruuv – so lang un so dick...“ Dat hett klappt. Geiht man hüüt overs to’n Bispeel in een vun de grooten Elektrolodens, denn is dat ganz anners. Ick will nu keen Noom seggen, denn ick will mi je ni mit de Dorsten vertörn. Ick bün je ni bleud! Overs wenn man dor henkümmt un ’n Lösung för ’n spezielled Probleem söcht, denn töövt man dor erstmol ’n ganze Wiel, bet een vun’t Personol Tiet hett, üm een to „beroden“. Weet m

Hüüt is je mol weller Friedag de 13. So’n Dotum schall je no’n Volksglooven Unglück bringen. As lütten Stackel harr ick ook düchti Bammel vör all den Overglooven, mit den mi besünners de Omas un Opas versorgt hebbt. Ick bün ünner keen Ledder langloopen, un wenn mi ’n swatte Katt in de Mööt keem, kreeg ick Hartkloppen. Ick kunn mi blots ni marken wat dat Unglück bringen schull, wenn de Katt vun links oder vun rechs keem, dorüm heff ick mi ümdreiht wenn’n swatte Katt ut’n Knick keem oder ick heff de Oogen tokneepen. Un as ick de Oogen mol weller wegen so’n düster’n Tiger tokneepen harr, bün ick ganz fürchterli mit mein Fohrrad op’n Sabbel gohn. Wohrschienli harr ick de Oogen ni fröh genog to. Wat ’n Pech! Dorbi harrn wi to Huus twee swatte Katten, de mi anduuernd vun alle Sieden övern Weg loopen sünd. Un denn, ’n annermol, dor harr ick jüst acht Johr op’n Puckel, is mi’n oln Speegel dohlfulln. In duusend Stücken is de sprungen. Weekenlang kunn ick obends ni mehr richti tosloopen, weil ick nu je söben Johr Pech

Wenn man veel – so as ick – mit‘ Auto ünnerwegens is, denn kann man mitünner je Hannen un Fööt wegen de annern Autofohrers övern Kopp tosomhaun. Liekers düsse Öövung ni ganz so eenfach is, wenn man achter’t Stüüer sitt, denn so gelenki as in de Jugend bün ick ook ni mehr. Steiht man to’n Bispeel achter teihn Autos an de Ampel un de Ampel springt op greun üm, denn kann man de Groschens bi de annern Verkehrsdeelnehmers richti falln heuern: „Ach kiek mol. De Ampel is greun, ick glööv ick legg mol ’n Gang in – veellicht fohr ick bald ook mol los...“ Dat treckt sick denn ganz langsom dör de Reeg un wenn de Ampel weller raud is, steiht man blots noch achter fief Autos. Un op de Autobohns kümmt jeden tweeten Stau blots dorüm tostann, weil mennige Autofohrers dat, wat se in de Fohrschool mol lehrt hebbt, dat mit dat Rietverslussprinzip, intwüschen weller vergeeten hebbt. Wo de Huup‘ is, dat hebbt se sick overs markt, denn dor drückt se gern op. Un wo man vergrillt kiekt un anner Lüüd den Middelfinger wiest, dat hebbt

In de Reklame leest man je oftmols wat vun „Garantie“, un dat gifft je ook dat Recht op „Gewärleistung“. In de Praxis süht dat bi uns in’t Land overs mitünner ganz anners ut. Köfft man sick to’n Bispeel ’n nieden Buusteen för sien Kompjuter, denn drückt man em no’t Utpacken in den Steekplatz, wo he henheuert un freut sick op de niede Leistung, de dat Elektroon’gehirn dormit hebben schall. Deiht de Reekner bi’t Inschalten overs gor nix mehr, denn will man den nieden Buusteen natüürli ümtuuschen oder sien Geld trüch hebben. Wenn man overs Pech hett, seggt de Hännler: „Nä, dat künnt wi ni trüchnehm‘, dat weer je al inbuut!“ Mit Autodeele, de man sülms inbuut, belevt man sowat ook mol gern. Wo schall man overs weeten, dat man Plünnkrom köfft hett, wenn man dat ni inbuun dörft? In de USA is dat anners. Dor hett sick to’n Bispeel mol ’n öllern Mann ’n grooted, düüred Wohnmobil günnt. De Verkööper hett em denn vertellt, wat dat mit all de Knööp un Schalters in den Kämper op sick harr. An een Schalter stunn „Criuse C

Hebbt Jüm al mol wat heuert vun „Kontinentaldrift“? Fröher, seggt de Weetenschop, weern de Kontinente Europa, Asien, Afrika, Noord- un Südamerika, Australien un de Antarktis mol een grooten Kontinent. Sogor England un Bayern hebbt dor toheuert. Pangaea oder Pangäa hett de heeten. Dat kann man sülms noprööven. Dor kann man ’n scheun Bastelnomeddag mit de ganze Famielje vun moken. Wenn to’n Bispeel Ju’n Novers noch so’n Globus mit Licht in hebbt, as he in de 80er Johrn in meist jedet Huus stohn hett, denn kann man sick düssen Globus mol utlehn. Un denn bruukt man blots noch ’n Stichsoog mit de man ganz vörsichti an all de Kanten vun de Kontinente langsoogt, bet man ehr all utsneeden hett. Ook de veel‘n lütten Inseln kann man utsnieden. Un denn geiht dat pusseln los. All de Kontinente un Inseln kann man nömli würkli so tosomsetten, dat dor de dorste Superkontinent bi rutkümmt. Allns tosom kann man denn mit Bastelkleever weller op den Globus backen un dor mit Edding „Pangaea“ opschrieven eher man den ganzen Snurr

So, Lüüd. Ick glööv, dat ick so’n ganz groote Sook op de Spoor bün. Ick glööv nömli, dat de Bedrievers vun Autowaschanlogen un de Vogelwelt ünner een Deek steeken doht. Veelicht is Jüm dat je ook al mol opfulln. Mi jedenfalls is dat al mehrmols opfulln. Wenn ick mien Auto nömli mol ’n Week oder länger ni waschen doh, denn süht man dor dröögen Modder achter de Kotflügels, de ganze Woog‘ is vull mit Stoff, in düsse Tied ook mit Polln un – wenn ick mol ünner ’n Linn‘ parkt hett – mit lütte Droopens, de düller backt as all de Kleevestifte, de man in Supermart kööpen kann. Un denn sünd dor noch so veer oder fief Placken op, de de Vogels ut’n Mors fulln loten hebbt. Tööv ick noch twee Weeken, denn sünd dat ook ni veel mehr Vogelschiet-Plackens. Un lot ick mi teihn Weeken tied, denn ward dat Auto twor ni reiner overs de Vogelschiet-Plackens ward ook ni würkli mehr. Mi kümmt dat meist vör, as wenn de Piepmätze keen Lust mehr hebbt op mien Woog to schieten, wenn se dat al markeert hebbt. Fohr ick mien Auto overs in de

Vör ’n poor Weeken hebbt wi bi uns to Huus ’n niedet Sofa kreegen. Un dat fung so an: In uns‘ Stuuv stunn ’n schmucked raudet Sofa. Över Eck, so dat dor fief Lüüd op sitten oder twee op liggen kunn‘. Mit so’n scheun‘ plüschigen Stoff betrocken, meist so as dat raude Sofa bi de Sennung „DAS!“ in’t drütte Programm. Dat Sofa stunn dor al siet veele Johrn, un ick kunn mi jeden Dag doran freun‘ weil dat jümmers noch so schmuck utsehn hett. Mien Fruu fung overs irgendwann in’t vörige Johr dormit an, dat wi so langsom mol ’n frisched Sofa bruuken wurrn. Ick kunn ni so recht verstohn worüm. Dat weer ni afwetzt, ni placki un ook sünst weer dor nix mit los. Liekers keem dat Thema jümmers weller mol op. Wi sünd denn sogor no Hamborg fohrt, üm uns annere Sofas to bekieken. Dor keem overs nix bi rut, weil keen Sofa so schmuck utsehn hett as dat, dat bi uns to Huus stunn oder weil de Afmeetung‘ vun de annern Sofas ni passt hebbt. Liekers hett de dorste Sofa-Thematik  ünnerschwellig jümmers weller mol ’n Rull speelt. Mien F

Annerletzt stunn ick an‘ Waldrand. Dor heff ick mi erstmol gor nix wieder bi dacht. Denn overs heff ick wat heuert, wat ick toletzt vöriged Johr üm düsse Tied heuert heff: „Kuckuck“ heff ick heuert. Ick heff mi al öfters Gedanken över de Vogels mokt, de so roopen doht. Ick heff dorüm över ehr nodacht, weil ick eenfach ni verstohn kann, worüm Kuckucks „kuckuck“ röppt. Kuckucks leggt ehr Eier je bekanntli in fremme Nester un denn sünd se trech mit de Öllernschop. Keeneen vertellt düsse Vogels, dat se loter „kuckuck“ roopen schüllt oder dat se ehr Eier loter in fremme Nester leggen schüllt. Dat nöömt sick „Instinkt“. Un Instinkt is ’n Woord dat Biologen bruukt wenn se ni würkli weet, worüm Tiern sick so verhölt, as se dat doht. Na jo. Man mutt je ook ni jümmers allns verstohn. Nu gifft dat ünner uns je ni blots de ganz Gewöhnlichen, sünnern ook Experten un Spezialisten. Un vun Experten un Spezialisten will man natüürli weeten, worüm düt un dat so is, as dat is. Anners weern se jüst so weni Experten as dat se Spe

Nu warr ick mol ’n beten nostalgisch. Ook, wenn ni jedeneen ut Dithmarschen weet vun wat ick nu vertell, dat hangt so’n beten vun’t Öller af. Ick vertell nömli vun‘ Hengstenkroog oder op Hochdüütsch Hengstenkrug in Süderhastedt. Dat is bummeli 15 Johr oder länger her, dat dat „Hengsten“ noch mol weller opmokt hett. Twüschendör weer düsse „Disko“ nömli jümmers weller mol dicht, no dat dat „Hengsten“ över veele Johrn „de“ Anlooppunkt för de jungen Lüüd ut Dithmarschen un wohrschienli ook ut annere Region‘ ween is. Mitünner bün ick in mien Jugend ook in’t Hengsten ween. Vun lotere Generatschoon wurr ook „Henker“ dorto seggt. Un weil ick ni in Süderhastedt wohnt heff, weer ick so as veele annere dorop anwiest, dat mi een mitnohm hett, de al ’n Auto harr. Bilütten heff ick ook ’n Duum rutholn, dat heet ick bün no Hastedt „trämpt“, wenn sick nix anners ergeven hett. Dat keem ook mol vör, dat man meern in de Nacht op Schooster sien Rappen no Huus loopen is. Overs dat heet je, dat Bewegung good deiht. Ook in Düstern.

De CO2-Emmisschoon mööt dohl. Dat is intwüschen meist överall ankom‘. De Diesel- un Benzin-Autos mööt wech. „E-Mobilität“ heet dat Zauberwoord. Also de Autos schüllt elektrisch fohrn. Dat gifft je ook al ’n ganzen Barg elektrische Autos. In ’n poor vun düsse Strom-Fohrtüüge bün ick ook al mitfohrt. Mol in ganz gaue, de so afgeiht, dat een meist de Tähn utfallt overs ook in langsomere, in ’n Kastenwogen to’n Bispeel. Un? Sünd de würli Klimaneutral? Tscha, dat kümmt dorop an, wo de Strom mokt ward, den de Korrn bruukt. So lang noch Strom ut Kohle mokt ward, fritt ook de E-Autos ’n ganzen Barg Briketts. Mit Öl oder Gas is dat ni veel beter. Vun de seltenen Eern will ick nu gor ni anfangen. Overs de regenerativen Energien, so as Solar-, Wind- oder Woterkraft künnt dat, wat dor an Strom bruukt ward, noch lang ni leisten. Mi hett mol ’n Strom-Experte vörreekend, dat besünners de ganz gauen E-Autos för een Lodung so veel Saft bruukt, as ’n Een-Famieljen-Huus in 24 Stünnen wechneiht. Verstoht mi richti: Ick will dat

Man seggt je, dat de Möhln vun de Bürokratie langsom mohlt. Vör bummeli teihn Johr kunn man dat op’t Finanzamt in Meldörp sogor sehn: Dor stunn op’n Fluur nömli ’n Cola-Automat. Un dor hett ’n Schild anhungen wo opstunn: „Bitte nur D-Mark-Münzen einwerfen! D-Mark erhalten Sie an der Information.“ Dor hett man sick doch wunnern musst. Mehr as dat halve Europa hett al siet veele Johrn in Euro reekend, blots op’t Finanzamt hett man noch mit Mark betohln musst. Overs ick will nu gor ni över’t Finanzamt schimpen. Dor sünd nömli ’n Barg nette Lüüd beschäftigt, de ook blots ehr Arbeid mokt. Nu wull ick an Mondag mol weller mit düsse netten Lüüd snacken. Dorüm heff ick op’t Finanzamt in Heid‘ anroopen. Övern dag heff ick üm de twindig Mol de Nummern wählt, de ick vun de ünnerscheedlichen Afdeelung‘ harr. Ick keem overs ni eenmol dör. Dingsdag heff ick dat kort no Klock acht weller versöcht. Un tatsächli heff ick ’n fründlichen Mann an de Stripp kreegen. De hett mi vertellt, dat de Telefoonanlog‘ vun’t Finanzamt al si

Kinnt Jüm Frank Steffel oder Florian Graf? Nä? Wat is mit Jakob Kreidel, Wolfgang Dippel oder Matthias Pröfrock? Ook ni? Na, pass op, ick heff noch mehr in petto: Silvana Koch-Mehrin, Annette Schavan un Karl-Theodor zu Guttenberg. Jo, de kinnt Jüm ganz bestimmt, tominst ut‘ Fernsehn oder so. Dat sünd allns Politikers, de in Düütschland studeert un ehrn Doktertitel mokt hebbt. Un all tosom hebbt ehrn Doktertitel weller afgeeven musst. Dat gifft sogor noch ’n ganzen Barg mehr Ex-Dokters, de overs ni in de Politik sünd. Ursula von der Leyen hett ehrn Titel 2016 ook meist trüüchgeeven musst. Se hett em overs beholn kunnt, weil Fruu Dokter von der Leyen no de Opfotung vun de Medizinische Hochschool Hannover – dor hett EUrsula studeert – de „Plagiate ohne Täuschungsabsicht“ in ehr Dokterarbeit ünnerbröcht hett. Dat weer also blots ’n Versehn. Na denn man to. Nu hebbt se je Franziska Giffey bi’n Kanthoken. Dor is noch ni ganz rut, wat se ehrn Dokter afgeeven mutt. Vörsichtshalver hett se ehrn Titel overs al mol afle

Oha, nu war dat gefährli: De Nasa hett je annerletzt ehr Robotter-Auto „Perseverance“ op ’n Mars schoten. Perseverance, dat kann man gor ni richti utsnacken. Op Plattdüütsch heet dat „Utduuer“ – ook ni veel beter. Un düssed Auto hett je ook ’n Helikopter op unsen Noverplanet‘ bröcht. De heet Ingenuity. Dat lött sick noch weniger utsnacken, heet overs so veel as Scharpsinn. Na denn. Dat Mars-Auto hett overs noch wat in petto: Dat schall nömli Steen un Sand un all so’n Schiet un Smeer vun‘ Mars insammeln un den ganzen Krom denn mit ’n Raket’ no de Eer jogen. Un nu geiht dat mit de Gefohr los. Dat gifft nömli Weetenschoplers, de seggt, dat düssed Gramusel vun‘ Mars de Eer „kontamineern“ kunn, weil dat fröher veellicht je mol Leven op den rauden Planet‘ geeven hett. Leven dat dor op’n Grund blots dorop töövt, dat ’n Mars-Sonde vun de Nasa dat no uns henbringt. Na jo, kann je ween, dat dor irgendwülke Wörms oder so al twee Milliarden Johr op’n Bus no Heid‘ töövt. So lang mööt mennige Lüüd op’t Dörp je ook mitünner

Lüüd, de krativ arbeiden doht, bruukt je tomeist ’n bestimmted Ümfeld, üm kreativ ween to köön‘. So’n besünnered Ümfeld bruuk ick ook, üm mien Texte to schrieven. Irgendwann heff ick markt, dat ick ni so recht wat tostann krieg‘, wenn ick to Huus in’t Büro sitt un an de Wand kiek. Dor kümmt mi eenfach keen Ideen. Geiht ni. Ick bruuk ’n wieden Blick, dormit mit Gedanken in Schwung kümmt. Un weil wi bi uns in Dithmarschen ’n ganzen Barg Ecken hebbt, vun de ut man wiet kieken kann – op’t Woter, över de Wischen un so – stell ick mi gern mit mien Auto in de Gegend, hang mien Klappcompjuter an’t Lenkrad un hau in de Tasten. Mennigmol kümmt mi, wenn ick dor so rümstoh, ook Lüüd in de Mööt, de mi bilütten op Ideen bringt, wenn se mi ’n scheune Geschicht vertellt. Dat is mi jüst erst passeert. Ick stunn bi Nindörp in de Feldmark, as ’n Mann so üm de 60 oder 70 Johr op mi tokeem. He keek mi erstmol so’n beten vergrillt an. Veellicht hett he dacht, wat ick ’n Wilderer oder sowat weer. As ick em denn verkloogfiedelt heff

Minister Spahn, unsen Gesundheits-Jens, hett sick annerletzt je frogt, wat wi in Sleswig-Hulsteen ’n „Zaubertrank“ as bi Asterix un Obelix hebbt, weil de Inzidenzen bi uns so siet sünd. Tscha. Jüst erst heff ick vör unsen Dörpskroog seeten, ut den nu ’n  „Butengastronomie“ worrn is.  Nu lött de Warms düt Johr overs op sick tööven. Dorüm is mi meist de Mors affrohrn, as ick dor vör’n Kroog seet‘ un op Afstand mit de Lüüd klöönt heff, vun de ick al gor ni mehr wusst heff, wo se eegentli utsüht.  Overs wenn man al mol weller mit anner Lüüd tosomsitten dörft, denn sett man ook sien Mors op’t Speel. An leevsten harr ick mi je mit de annern Gäst‘ tosomkuschelt as op so’n Polarexpeditschoon, so dat wi uns gegensiedi warm‘ kunnt harrn. Overs dat is je verboden.  Ick krieg intwüschen sogor al ’n slecht‘ Geweeten, wenn ick mien Fruu to Huus mol ’n Seuten geev oder de Kinner in Arm nehm‘ doh. As ick overs nu düsse Week vör’n Kroog seet, dor full mien Blick jümmers weller dör de Finstern op den Tresen un op de Dische, de

Jümmers, wenn ick mit anner Lüüd tosom kom‘, sett ick mi je ganz anstänni ’n Maske op, ne. Bi’t Inkööpen, op de Tanksteed un so wieder. Nu is dat overs anschiend so, dat ick to de Minschen heuer, de ehr Snuten eenfach ni to de dorsten Snutenpullis passen wüllt. Wenn ick mi so’n Maske opsett un denn blots eenmol dat Muul opmok, hangt mi de Lappen direkt an de Ünnerlipp – annerlei wat dat so’n medizinische oder ’n FFP2-Maske is. Mennigmol wünsch ick mi, dat ick so as Michael Schumacher to sien besten Tieden utsehn wurr. Overs so’n gewaltiged Kinn as de, heff ick nu mol ni. Intwüschen heff ick overs ’n Trick rutfunnen: Wenn ick an beide Sieden an de böbersten Strippen treck, denn treckt sick dormit de ünnerste Kant‘ vun de Maske dohl – jüst as wenn man ’n oled Schipp optokelt. Dat hölpt denn för so twee oder dree Minuten, eher ick de String‘ weller fasttrecken mutt. Un weil ick jeden Dag mang 20 Minuten un twee Stünn‘ mit’n Maske rümrenn‘, treck ick jeden Dag bummeli 25 mol an de Strippen. Un de schüüert dormit

Kiek an, jüst dat Annalena Baerbock as Kanzlerkandidatin vun de Greun‘ opstellt worrn is, fangt bi de annern ook al de Büxen dat flattern an. Na jo, wat Söder un Laschet sick dor torechtgniedelt hebbt weer je ook ’n zirkusriepe Nummer. De Mehrsten Unionslüüd wulln je Prinz Markus von Bayern de Kroon opsetten. Overs de hett no Strauß un Stoiber an un för sick weeten musst, wo dat mang de CDU un de CSU löppt. As CSU-Mann ward man keen Kanzler. Dat weer jümmers al so. „Lujah sog‘ i!“ As een vun de CSU kann man Heimatminister warrn – oder even ook Verkehrsminister, so as Andreas Scheuer. Jo, un Scheuer will nu richti Gas geeven, beter geseggt, in de Pedohln patten. He hett nömli vörgüstern ankünnigt, dat he Düütschland to’n „Fohrradland“ moken will. Dat schall he man keen bi Volkswogen, Mercedes und besünners bi BMW heuern loten. De verstoht dor överhaupt keen Spoß. Eher man overs in Wolfsborg, Stuttgart un München vun de SUV- op de Drohteselproduktschoon ümstellt, löppt noch ’n Barg Woter den Mittellandkanol, de

Mol hebbt de Lodens de Döörn los, un zack, sünd se weller dicht. Dorüm hett je ook de Hannel in’t Internet so antrocken. Anschien’d hebbt overs ni all de Ünnernehm, de wat in’t Internet verköfft, würkli Lust, Geld to verdeen‘. Dat heff ick jüst beleevt. Ick fohr je gern mol mit mien Motorrad, mit mien Chopper, dör de Landschop. Ick wull dat op dat Moped overs mehr kommodig hebben. Also wull ick mi ’n frischen Lenker kööpen. Dorüm heff ick in’t Internet mol bi een vun de gröttsten Anbeeder vun Motorrad-Tobehör nokeeken, in Hamborg sitt de. Dor heff ick ook wat funnen, wat mi gefulln hett. Bestelln kunn ick dor overs nix. Ick schull erst ’n „Kunnenkonto“ anleggen. Dat heff ick mokt. Allns ingeeven, mien Noom, mien Adresse un wat dor noch so toheuert. Achteran is’n Finster opploppt wo binstunn, dat ick mol mien E-Mails „checken“ schull. Keen Probleem. Ick heff also mien E-Mails checkt, as man E-Mails blots checken kann. Dor weer ook ’n Noricht vun dat Ünnernehm, in de stunn: „Ihre Daten werden geprüft, nach erfo

Tscha, Feliç Pasqua. Weet Jüm wat dat heet? Dat heet Frohe Ostern op Katalanisch. An un för sick wull ick dat op Mallorquinisch schrieven, wat ’n Dialekt vun’t Katalanische is. Overs op Plattdüütsch heet Frohe Ostern je jüst so as op Bayerisch. So heff ick mi dacht, wat dat dor bi Katalanisch un Mallorquinisch ook keen Ünnerscheed gifft. Na jo, nu weer je de beste Gelegenheit ruttofinnen wat dat würkli stimmt. Denn dat is je in Ordnung sick nu mit 250 Lüüd, dicht an dicht in‘ Fleeger to quetschen un no Mallorca to suusen üm sick dor weller dicht an dicht an Strand to leggen un dicht an dicht in de Hotelborgen to wohnen. Un dat Frohe Ostern op Bayerisch jüst so heet, as op Platt, dat mutt man sick as Urlauber erstmol ni marken. Denn sick as Vadder, Mudder, Kind ut een Famielje kommodig to drütt in’t Auto to setten, üm in’t Allgäu oder no Büsum to fohrn, wo man denn alleent dör de Bargen oder op’n Diek löppt, dat geiht nu würkli ni. Dat kann man ook verstohn, wenn man dor blots mol genau doröver nodinkt. Denn w